Deze route in de Vogezen is het tweede deel van de lus, die start en eindigt in het gekende Moto-hotel Col de Bussang, gevestigd in de gemeente Bussang. Het beginpunt van dit deel is het uitstekende restaurant Auberge Gazon Du Faing. (zie link 1)

Enkele kilometers na de start komt de Col de la Schlucht al aan de beurt. Dit is trouwens de hoogste bergpas van de Vogezen met een hoogte van 1139 m. Deze pas verbindt de Vogezen met de Elzas. In de winter is het een belangrijk skigebied en 's zomers het vertrekpunt van veel wandelroutes.

Voorbij de top neem je de afslag naar links, om even verder te stoppen aan de Jardin botanique du Haut-Chitelet. De hooggelegen tuin Haut Chitelet biedt haar bezoekers de kans om 2.500 soorten alpenplanten uit verschillende berggebieden in de wereld te ontdekken. Op een steenworp afstand van Hohneck bloeien sleutelbloemen, gentianen, blauwe klaprozen, edelweiss en nog veel meer bloemen in aangelegde rotstuinen.
Een veenmoeras en een hooggelegen beukenbos, twee karakteristieke natuurgebieden van de Hautes-Vosges, maken deze botanische wereldreis compleet. Zeker een aanrader voor plantenliefhebbers. (zie link 2)

Na een wandeling in de alpentuin, rijd je verder tot de afslag naar de Hohneck. De top "Le Hohneck", met 1363m de derde hoogste van de Vogezen, is gelegen in La Bresse. Van daaruit kunt u Elzas zien, en met helder weer het Zwarte Woud en zelfs de Alpen. Op de berg bevindt zich een berghut met restaurant en een winkeltje. Eén van de betere uitzichtpunten in de Vogezen.

Na de korte stop, gaat het terug naar beneden om de geplande weg te vervolgen. Opgepast ter hoogte van routepunt 5, daar is een zeer scherpe afslag naar rechts richting Col du Bramont.

Eens deze top voorbij, wacht er een mooie reeks van 14 haarspeldbochten. Hier zullen zonder probleem de schaamranden van de banden verdwijnen, vooraleer je het Lac de Kruth-Wildenstein bereikt. Wel even de aandacht erbij houden aan routepunt 8, want je verlaat de D13B naar links richting Le Markstein.

Weer zo'n klinkende naam in dit gebied, te meer daar verschillende wegen op deze top samenkomen. In de winter is het een skigebied met blauwe en groene pistes, geschikt voor beginnende skiërs dus.

De volgende top na Le Markstein is misschien wel de meest gekende - namelijk Le Grand Ballon. Door de halfronde vorm krijgen sommige bergtoppen hier de naam Ballon opgespeld. En dit is dus de hoogste... Er zijn een paar bar-restaurants, een grote parking en het uitzicht is spectaculair bij helder weer. Dat is ook de reden, waarom de meeste passanten hier even halt houden. Heb je het liever wat rustiger, dan zijn er verder nog mogelijkheden om iets te nuttigen.

Dan is er de Hartsmannswillerskofp. Niet allen een bergtop, maar ook een herdenkingsplaats. Hier vonden tijdens de Eerste Wereldoorlog hevige gevechten plaats tussen Fransen en Duitsers. Je vindt er een militaire begraafplaats met kapel, maar ook enkele loopgraven en bunkers. Voor wie interesse heeft in deze oorlog en de geschiedenis in het algemeen, een heel interessante plaats om te bezoeken. (zie link 3)

Iets verder kan je de Route des Crêtes verlaten voor een drankpauze op de Molkenrain. Daartoe neem je de doodlopende weg rechtsaf tot het einde. De Auberge du Molkenrain heeft een terras met een prachtig uitzicht op het lager gelegen terrein. Voor de liefhebbers is het ook de uitgelezen plaats om de drone even uit te laten. Het is er minder druk dan op veel andere highlights. (zie link 4)

Terug beneden vertoef je nog even op de Route des Crêtes, maar net voor Cernay is het afgelopen. Het wordt dan iets drukker, maar na een paar kilometers, verlaat je de D1066 alweer in Bitschwiller-les-Thann. Col du Hundsruck is de volgende aan de beurt. Deze weg werd aangelegd in de Eerste Wereldoorlog om de Franse troepen beter te kunnen bevoorraden. Dat is dan één van de enige positieve gevolgen van deze oorlog, want het is best een leuke weg.

Wat verder, aan het begin van de bergpas Col Ballon d'Alsace, bevindt zich het stuwmeer Lac d'Alfeld. Door de Duitsers werd de rivier afgedamd met een 30 m hoge dijk, om het waterpeil van het meer te verhogen. Dat gebeurde tussen 1883 en 1888. In die tijd echt wel een technisch hoogstandje. Een wandeling op de dijk en je gaat zeker genieten van de omliggende natuur en vergezichten.

Tenslotte gaat het nog over het laatste hoogtepunt van deze rit - Col Ballon d'Alsace. Meestal is het daar stukken minder druk, zeker tijdens de late namiddag. Met enig geluk verspreidt de lager staande zon een warm, zacht licht over het landschap. Dan is het echt genieten.

Op de terugweg naar het hotel kan er nog getankt worden in Bussang. Let wel, dit is een kleiner tankstation, dus voor grotere groepen niet ideaal.

Na deze rit kan je de meeste Cols van deze prachtige streek afvinken en moe maar voldaan genieten van de plaatselijke keuken, vergezeld van het nodige vocht in Motohotel Col de Bussang (zie link 5)