Met een startpunt net ten zuiden van Bilbao, is deze route en tour gemakkelijk aan te sluiten voor diegenen die vanaf de Franse grens of Santander reizen.
Volg de rivier de Nervión naar het zuiden, weg van Bilbao en in een open landschap met zwaar beboste heuvels op een goede, snelle weg die je naar het Sierra Salvada-gebergte brengt.
De Sierra Salvada heeft een steile en dramatische noordhelling met zichtbare rotskliffen. Deze rotswanden zijn de broedplaats voor rotsbroedende vogels, waaronder de Egyptische gier, vale gier, slechtvalk, geelsnavelkauw, roodsnavelkauw, alpengierzwaluw, roodstaartrotslijster en de alpenaccent. Een reeks haarspeldbochten brengt je naar de top met geweldige uitkijkpunten voor enkele van de beste plekken om deze vogels te zien.
De glooiende zuidelijke helling naar beneden is minder dramatisch maar daarom niet minder een prachtig landschap. De rivieren Tumecillo en Omecillo voeren je door vruchtbare akkers waar graangewassen en zonnebloemen te zien zijn.
Op de vlakten van de rivier de Ebro, bezaaid met beuken-, steen- en galeikenbossen die afsteken tegen de duidelijk afgebakende achtergrond van het Obarenes-gebergte, ligt het pittoreske middeleeuwse dorp genaamd Santa Gadea del Cid. Het 10e-eeuwse kasteel is duidelijk zichtbaar als je aankomt. Opgericht als een stopplaats op de weg van Aquitaine naar Astorga, zorgde het tijdens de middeleeuwen voor essentiële communicatie met de noordelijke regio's en is het tegenwoordig een interessante plek voor een koffiepauze.
De rechte weg die het dorp verlaat, markeert de oostelijke rand van het Parque Natural Montes Obarenes dat een schat aan schatten heeft, waaronder de bergketens van Oña, la Llana, Pancorbo, Arcena en de bergen van Obarenes zelf, enkele van de laatste uitlopers van het Cantabrische gebergte .
Op slechts 10 minuten van het dorp reist u door de spectaculaire Pancorbo Gorge.
Een geïsoleerde klokkentoren hoog op een rotspunt markeert het begin van de kloof. Dit wordt geassocieerd met de Ermita Virgen del Camino, een hermitage gewijd aan reizigers op wegniveau onder de bel.
De Desfiladero de Pancorbo is de historische route door het Obarenes-gebergte, die het noorden van Spanje en het Castiliaanse plateau scheidt. Het heeft een belangrijke defensieve rol gespeeld die teruggaat tot ten minste de Morrisj-tijd, en waarschijnlijk de Romeinse en pre-Romeinse tijd. De laatste tijd, tijdens de napoleontische oorlog, was het hier dat het Spaanse leger onder bevel van luitenant-generaal Joaquin Blake de opmars van het leger van Napoleon naar Madrid vertraagde, dus zijn waakzaamheid en verdediging zijn altijd belangrijk geweest, aangezien de overblijfselen van verschillende vestingwerken in zijn omgeving getuigen. Voor vogelliefhebbers is er een gevestigde kolonie vale gieren om naar uit te kijken. De 141 meter lange Pancorbo-tunnel markeert het einde van de kloof en wordt geconfronteerd met metselwerk dat lijkt op een kasteel als een knipoog naar de vestingwerken in het gebied.
De route gaat nu de regio La Rioja binnen, het land wordt gebruikt voor granen, suikerbieten en aardappelen, terwijl de heuvels bedekt zijn met uitgestrekte wijngaarden voor de wijn die deze regio wereldfaam heeft bezorgd.
De route volgt nu de vallei van de rivier de Najerilla.
De Najerilla-rivier stroomt van de bergen van de Sierra de la Demanda naar de Ebro-rivier, waardoor dit een speciale hoek van La Rioja is, met een unieke wijnstijl, waarbij het onderste deel van de vallei de meest uitgebalanceerde wijnen van de regio oplevert. De vallei, door velen beschouwd als centraal in de wijngaarden van La Rioja, is een van de zeven valleien van de Rioja. De Najerilla-vallei heeft het grootste aantal hectaren gewijd aan de wijnbouw in de Rioja Alta, sommige zijn oude terrassen die uit de heuvels hoger in de vallei zijn uitgehouwen. Omdat de weg de bergrivier op de voet volgt, zijn er veel bochten en bochten met aan weerszijden steile heuvels. Je passeert twee stuwmeren, eerst het kleinere Piarrejas Reservoir en dan het veel grotere Mansilla Reservoir, stop voor een foto van de dam die 68 miljoen kubieke meter water van de Najerilla-rivier tegenhoudt.
Het werk aan het Mansilla-reservoir begon in 1935, maar als gevolg van de burgeroorlog een jaar later duurde het project 25 jaar om te voltooien. De Franco-regering besloot de oude stad Mansilla onder water te zetten, omdat de andere optie voor dit stuwmeer een nieuwe aanleg van de wegen inhield, wat duurder zou zijn. Wanneer het waterpeil laag is, is de griezelige overblijfselen van de oude stad te zien.
Bij Villavelayo keer je weg van de Najerilla-rivier en volg je een van zijn zijrivieren, de rivier de Neila, over een andere fantastische bochtige weg naar de stad die dezelfde naam heeft als de rivier en dan naar het hoogste punt van deze route op 1410m en de grens van de Natuurpark Sierra de la Demanda. De toppen in het park zijn vaak bedekt met sneeuw, terwijl lager gelegen gebieden bedekt zijn met weelderige bossen van beuken, eiken en rebellobomen, afgewisseld met stukken grove den. Het park staat bekend om zijn dierlijke biodiversiteit en is de thuisbasis van een herstellende populatie wolven.
Ik stel voor om te lunchen in Quintanar de la Sierra, een stad die welvarend werd door de vervaardiging van houten karren. Er is een goede keuze aan restaurants, cafés en bars.
Na de lunch gaat de route door dennenbossen en de Canyon van het natuurpark Rio Lobos. Het is de thuisbasis van dichte bosmassa's jeneverbessen en clusterdennen, evenals een rijkdom aan fauna, waaronder paren vale gieren. Het is ook een belangrijk reservaat voor steenarenden, Egyptische adelaars en valken. Tot de zoogdieren behoren grote aantallen herten, zwijnen, eekhoorns, otters, dassen en wilde katten.
Het landschap egaliseert nu en bossen worden vervangen door graanvelden met af en toe een olijfgaard.
Een kasteel staat prominent op de nadering van San Esteban de Gormaz.
Het kasteel van San Esteban de Gormaz is een van de mythische kastelen uit de hoge middeleeuwen die de doorgang van de rivier de Duero verdedigden, soms voor moslims en soms voor christenen. Dit kasteel was niet zo belangrijk of erkend als Gormaz (30 kilometer van San Esteban), maar het zijn de mensen die de brug verdedigden die de rivier de Duero oversteekt, een krachtige natuurlijke grens tussen moslim- en christelijke landen.
Helaas, vooral met de Franse invasie van 1808, liep het kasteel grote schade op. In 1914 subsidieerde de overheid de sloop van een deel van het kasteel dat dreigde in te storten en een ramp te veroorzaken in de kelders en huizen die eronder lagen. Toch vonden de ontploffingen niet plaats zoals gepland en liep de sloop uit de hand. Het zonk de daken van verschillende huizen en vernietigde ze en veroorzaakte zelfs schade aan het stadhuis zelf!
De N-110 is een snelle weg door een agrarisch landschap die je naar het einde van deze route bij Riaza brengt, op slechts 30 minuten afstand.
Het is vrijwel onmogelijk om niet door het prachtige "Plaza Mayor" van Riaza te gaan, aangezien daar veel straten op elkaar aansluiten en hier eindigt deze eerste route van een rondreis door Spanje. Het plein trekt uw aandacht omdat het de vorm heeft van een ellips, vanwege de stenen treden verbonden door gietijzeren rails, de portieken, doorlopende balkons, de onregelmatige hoogte van de gebouwen... De kerk in renaissancestijl van Nuestra Señora del Manto is vlakbij . Het is een imposante figuur vanwege onder meer de 33 meter hoge klokkentoren. Er zijn tal van opties voor accommodatie, van hotels tot camping, ik zal links naar een paar onder deze recensie toevoegen.
Genieten van.