Het tweede deel van de route door de Castagniccia start bij de B&B Carpe Diem in Santa-Maria-Poggio. In het dorp sla je rechts af.
De Corniche de la Castagniccia. De toeristische corniche, hoog boven de vlakte en de zee, volgt de smalle D330, die in de flanken van de bergen is uitgehakt. Het is één groot uitkijkpunt, 5 km lang, met onderweg meerdere bruggen en tunnels. Vanaf San-Nicolao wordt de weg moeilijker berijdbaar omdat er soms water en losliggend grind op de weg ligt.

In Folelli neem je richting Bastia tot aan het gehucht Tora. Vandaar rijd je naar Vescovato, de hoofdstad van de regio Casinca. Het is een plaats met hoge huizen van donkere schist, straatjes met trappen en een centraal plein met een fontein.

Restaurant A Teppa in Penta-di-Casina biedt een mooi uitzicht, je zit er heerlijk. Het restaurant serveert pizza's, salades en enkele hoofdgerechten.

Houd hierna richting Silvareccio aan, ook een mooi dorp tegen de bergwand. Je volgt verder de borden naar de Col de St.-Antoine. Pas op: de weg wordt hier slechter.
Op de top zie je de restanten van het Saint-Antoine-klooster, gesticht in 1420 in de stad Casabianca. Het is een zeer symbolische plek in de geschiedenis van Corsica. Hier werden bijeenkomsten gehouden van de Corsicaanse opstandelingen uit de 18de eeuw. Tegenwoordig is het een ruïne, het enige dat overblijft van het gebouw is de hoofdstructuur met de klokkentoren, geïllustreerd met fresco's en decoraties die nog steeds duidelijk zichtbaar zijn. Het klooster bleef beroemd omdat in juli 1755 Pasquale Paoli er werd uitgeroepen tot opperbevelhebber van de Corsicaanse natie. Deze datum markeert het begin van zijn regering en het begin van de onafhankelijkheid van het eiland, toen onder de heerschappij van de Republiek Genua. Een gedenkplaat herinnert aan deze gebeurtenissen.

La Porta ligt in het hart van de Castaniccia. La Porta stond in de 17de en 18de eeuw vooral bekend om de export van hout, kastanjes en de bast van kastanjebomen die gebruikt werd in de leerlooierij. Betere economische vooruitzichten in de kuststeden was voor veel families in de 19de eeuw echter een reden om te vertrekken. Deze leegloop is La Porta nooit te boven gekomen, maar ook juist hierdoor is de sfeer van het historische Corsica in dit dorp zo goed bewaard gebleven. De Église St.-Jean-Baptiste heeft een mooie klokkentoren van 45 m hoog, een kleurige gevel en is een van de meesterwerken van de barokke kunst op Corsica. De kerk werd voltooid in 1648 en staat sinds 1975 op de monumentenlijst.

In Morosaglia neem je de haarspeldbocht naar links richting Gavignano en Saliceto. Je rijdt nu door de Bozio, de ruigste streek van het eiland. In San Lorenzo volg je de weg naar Cambia, Carticasi en Bustanico. Als je door de haarspeldbochten heen bent, neem dan de weg naar Sant'Andrea-di-Bozo. Voorbij dit dorp is de weg ongeveer 1 km lang erg slecht, bochtig en steil.
De weg daalt af naar Erbajolo waar je een prachtig uitzicht hebt over het dal van de Tavignano, met op de achtergrond de Monte d'Oro.

Na het oversteken van de Tavignano krijg je een mooi zicht op de Genuese brug van Altiani. De brug met drie bogen is in Lodewijk XVI-stijl. Om dit erfgoed te behouden en het verkeer te vergemakkelijken is deze brug sinds juli 2011 niet meer toegankelijk voor auto's en vervangen door een nieuwe brug.
Vanaf hier is het nog ongeveer 15 km tot in Corta, het eindpunt van deze route.

De citadel van Corta heeft een rijke geschiedenis en werd al in 1419 omgevormd tot een echt fort. Na vele jaren van verschillende overheersers werd de citadel het symbool voor de onafhankelijkheid van Corsica. Toen de Fransen Corsica in 1769 bezetten, werd de citadel militair terrein. Nu vind je er het toeristenbureau, een museum, een kunstinstituut en veel historische archieven. Op het bovenste niveau ligt het kasteel. De Nid d’Aigle is de hoogste toren en kijkt uit over de dalen van de Restonica en de Tavignano.