Je kunt met deze route weer lekker werken aan je bochtentechniek, ook het historische en cultureel erfgoed komt ruimschoots aan bod en zie je hoe een deel van de energieopwekking in Luxemburg gestalte heeft gekregen.

Na de start is het al direct raak met een aantal schitterende stukken. Heerlijk sturen en alvast een aantal knappe bochten zorgen ervoor dat je lekker warm kunt draaien. Je komt bij de oever van de rivier de Our en je volgt die tot je bij de Lohmühle Dam komt. Daar kun je op de parkeerplaats stoppen om dan naar de interessante muurschilderingen te kijken aan de andere zijde van de dam. De waterkrachtcentrale van deze stuwdam zorgt ervoor dat jaarlijks maar liefst 1650 GWh wordt opgewekt. De eerste pompen werden in 1962 geplaatst. Omdat het stuwmeer op de grens met Duitsland ligt, delen de beide landen de opbrengst van de centrale.
Terwijl je nog steeds de oevers van de Our volgt, kom je bij de stad Vianden. In deze stad staat een prachtig kasteel dat ergens in de 11e tot 14e eeuw werd gebouwd. Het was zelfs een tijdlang eigendom van de Oranjes. Koning Willen I verkocht in de 19e eeuw stukken van het kasteel en tegenwoordig is het eigendom van de groothertog van Luxemburg. Er is een speciale parkeerplaats voor motorrijders aangelegd zodat je niet al te ver hoeft te lopen om een aantal mooie plaatjes te maken.
Eenmaal weer op de route kom je bij de rivier La Sûre en net voordat je die oversteekt, zie je de Antonius Kapell die de moeite waard is om ook vast te leggen. Deze rivier ontspringt bij Vaux-sur-Sûre in de Ardennen en mondt uit in de Moezel in Duitsland. De oevers vormen ook een gedeelte van de grens met Duitsland.
Verder op de route kom je bij de Predegtstull. Deze rotspartij hangt over de weg en is indrukwekkend om te zien. Je kunt er zelfs via een trap bovenop komen. Het resultaat van deze inspanning is een geweldig uitzicht.
Dan doemt Echternach op. Deze prachtige oude stad is vol van bezienswaardigheden die allemaal op een vierkante kilometer te vinden zijn. De parkeerplaats in de route is daarvoor een uitstekend vertrekpunt.
Nadat je een tijdje langs de grens met Duitsland hebt gereden, ga je weer in de richting van het westen. Een eik langs de weg lijkt op zich niet zo bijzonder. Toch is er bij Heeschbreg een historisch exemplaar. Het Heeschbreger Bildchen is namelijk in deze boom te zien. Er doen veel verhalen de ronde over dit beeld waaronder één dat het van heidense afkomst zou zijn geweest. De bewoners vinden het nog echter steeds een bedevaartsoort waar jaarlijks veel gelovigen langs komen. Het origineel is er niet te zien dus je zult het met een kopie moeten doen.
In Beaufort kom je bij de ruïne van het Château de Beaufort. In 1192 was de heer van Beaufort genaamd Wauthier de Wiltz et Beaufort de eerste bewoner. Het heeft hoogtij dagen gekend maar zeker ook diepe dalen met als resultaat dat het na de eerste wereldoorlog geheel dreigde te vervallen. Het slot en de burcht Beaufort zijn sinds 1981 in eigendom van de staat Luxemburg. De burchtruïne kan bezichtigd worden en bepaalde delen zijn in de oude staat hersteld en gerestaureerd.
Nadat je weer een flink stuk gestuurd en gekronkeld hebt, kom je bij de stuwdam in het Bassins Supérieur. Dit is één van de twee waterreservoirs voor de Lohmühle Dam waar je in het begin van de route langskwam. Als je je motor op de parkeerplaats zet, heb je de gelegenheid om deze ongelofelijke grote watermassa vanaf de bovenkant van de dam te zien.

In de route zijn een aantal plaatsen opgenomen voor een natje en een droogje voor jezelf en je motor, ben je verplicht hier te stoppen? Nee, natuurlijk kun je ook zelf je stopplaatsen bepalen.
Je eindigt de route bij de receptie en onder het genot van een hapje en een drankje geniet je nog even lekker na van de route van vandaag.