De rit start aan de vakantiewoning net buiten Spina. Het logement bevindt zich op de eerste verdieping waar je een prachtig zicht hebt op de omgeving. Er is een ruime parking bij de woning. Je bereikt de woning via een 500 m lange gravelbaan die goed berijdbaar is.
Tanken kan na 10 km.

Perugia werd meer dan 3000 jaar geleden gesticht door de Etrusken. Prachtige historische gebouwen als de statige Corso Vannucci en het Piazza IV Novembre maar ook kleine steegjes en gezellige terrasjes maken van Perugia een absolute must-see bestemming. Het is tegelijk een moderne stad met een internationale universiteit, een mini-metro en ondergrondse roltrappen die deels door eeuwenoude tunnels lopen en je dan weer omhoog brengen naar de binnenstad: een levendige studentenstad met allerlei barretjes, leuke restaurantjes en kleine traditionele boetieks in sfeervolle straatjes.
De Rocca Paolina is gebouwd als militair fort en was voor paus Paulus III Farnese symbool van zijn pauselijke macht. Het fort werd gebouwd maar in 1860 door de burgerij alweer met de grond gelijk gemaakt. Alleen het ondergrondse deel van het fort werd gespaard en dat kun je elke dag bezoeken.
De enorme San Domenico-basiliek staat vooral bekend vanwege het levensgrote glas-in-loodraam, een schitterend kunstwerk en het op een na grootste glas-in-loodraam van Italië. Bij een bezoekje aan deze basiliek mag je het Archeologisch Museum van Umbrië ook absoluut niet overslaan.
In het Palazzo dei Priori is het stadhuis van Perugia gevestigd. Dit indrukwekkende gebouw in gotische stijl is een van de blikvangers van het Piazza IV Novembre. Het paleis verdient alleen al een bezoek vanwege de schitterende fresco’s, maar daarnaast bevindt zich op de bovenste verdiepingen van het Palazzo dei Priori ook de nationale galerij van Umbrië. Deze galerij heeft de grootste collectie kunstwerken van de streek. Natuurlijk zijn ook de Perugiaanse schilders Pinturicchio en Perugina hier goed vertegenwoordigd.
Vanaf het Piazzo IV Novembre kijk je uit op de Duomo di Perugia, de San Lorenzo-kathedraal. Het bouwwerk ziet er van de buitenkant statig uit en is gewijd aan de heilige San Lorenzo. Ook van binnen is de kathedraal de moeite waard om te bezoeken, omdat ze vol hangt met de mooiste kunstwerken.

De Tiber (Latijn: Tiberis, Italiaans: Tevere) is met 404 kilometer lengte de op twee na langste rivier in Italië, na de Po en de Adige. Hij stroomt vanaf de berg Fumaiolo (nabij Verghereto, op de grens tussen Emilia-Romagna en Toscane) door Toscane, Umbrië, Lazio en Rome naar de Tyrreense Zee, waarin hij in twee takken uitmondt. Hij stroomt in het zuiden door de buitenwijken van Ostia-Isola Sacra en in het noorden door die van Fiumicino.

Vanuit Perugia slingert de weg noordwaarts richting Gubbio, zogenaamde ‘stad van de stilte’, genoemd naar zijn afgelegen ligging in het achterland van Umbrië. Het is één van de meest intact gebleven middeleeuwse steden in Italië. Tegenwoordig is Gubbio goed bereikbaar, maar nog altijd hangt er een sfeer van onschendbaarheid. De omgeving is vaak winderig, omdat de stad zich vastklampt aan de kant van Monte Ignino.
De kerk van San Giovanni werd tussen de dertiende en veertiende eeuw gebouwd boven de oudste kathedraal van San Mariano. Volgens de legende was de kerk van San Giovanni in de veertiende eeuw de enige kerk met een doopvont en daarom werden de Gubbio-mensen hier gedoopt. De kerk is gebouwd in de gotische-romaanse stijl op een enkel schip, zonder transept en vier grote bogen. Binnen zijn er verschillende mooie schilderijen
De Piazza Grande is een van de grootste bestaande hangende pleinen en het is mogelijk om het te voet te bereiken, door de straten van het middeleeuwse historische centrum of met de lift in de Via Baldassini. Als u eenmaal op het plein bent aangekomen, zult u niet alleen verbaasd zijn over de grootte en het gevoel van luchtigheid, maar het is ook een bevoorrecht punt om het omringende landschap te bewonderen. De blik is gericht op de openbare tuinen beneden en op de prachtige kerk van San Francesco, uit de tweede helft van de 13e eeuw. Als je om je heen kijkt, zie je de harmonie van de daken en gebouwen van de historische wijken van de stad.
Het Palazzo dei Consoli, gebouwd tussen 1332 en 1349, verdient zeker een bezoek waard vanwege de kunstcollecties die het bewaart. Het gebouw is in feite de zetel van het Archeologisch Museum en de Pinacoteca. Rechthoekig van plan, heeft het een grote gotische impuls die wordt geaccentueerd door verticale pilasters die de voorkant in drie verschillende delen verdelen.
De kathedraal van de Heiligen Mariano en Giacomo werd gebouwd aan de voet van de Monte Ingino op een Romaanse kerk, waarvan de overblijfselen te zien zijn aan de rechterkant van de gevel, dateert uit de 13e en 14e eeuw. Het portaal, met een spitsboog, wordt bekroond door een cirkelvormig raam versierd met een elegante bladerband en omgeven door de symbolen van de evangelisten en het mystieke Lam. Het interieur, voornamelijk in gotische stijl, heeft een enkel Latijns kruisschip dat wordt ondersteund door tien grote transversale ogivale bogen. De kerk is rijk aan schilderijen van Gubbio-kunstenaars uit de jaren 1500 maar ook van buitenlandse kunstenaars. Heel veelzeggend is de barokke kapel die in het midden van de rechtermuur uitkomt: er zijn fresco's van Allegrini en een doek van Gherardi te zien.

Het Romeinse theater van Gubbio staat in het midden van een groot park net buiten de oude stadsmuren. Het bezoek aan de overblijfselen van het Romeinse theater en de vondsten van het Antiquarium vormt een kostbare gelegenheid om meer te weten te komen over de sociale organisatie van de Romeinse stad Gubbio.
Het theater, rond 20 voor Christus voltooid, werd gebouwd met grote kalkstenen blokken die in rustieke hardsteen waren verwerkt. Het heeft twee orden van bogen, waarvan de lagere orde blijft staan en enkele bogen die overeenkomen met de bovenste galerij. Het gebouw bood plaats aan ongeveer 6000 toeschouwers en was een van de meest ruime van zijn tijd.

In restaurant Pizzeria El Paso in Scheggia kan je lekker eten. De porties zijn groot en van uitstekende kwaliteit.

Het Park van de Monte Cucco ligt vlakbij Gubbio, aan de grens met de Marken.
Het Monte Cucco-park is een beschermd natuurgebied, opgericht in 1995, dat de gebieden omvat die grenzen aan de berg waaraan het zijn naam ontleent. Het parkgebied strekt zich uit over ongeveer 105 km² en is opgenomen op het grondgebied van 4 gemeenten, allemaal gelegen in Umbrië: Scheggia en Pascelupo, Costacciaro, Sigillo en Fossato di Vico. Het grondgebied van het park wordt doorkruist door twee grote rivieren: de Chiascio-rivier, die ontspringt bij een van de twee bronnen in het park, en langs de westelijke grens stroomt; de rivier Sentino, die de noordelijke sector van het park van west naar oost doorsnijdt en de berg Cucco scheidt van de berg Catria. Tientallen beekjes stromen door het park, waarvan de belangrijkste de Rio Freddo is, die langs de noord/oostkant van de berg afdaalt en de imposante Rio Freddo-kloof vormt.

Genieten van een lekkere koffie, frisdrank of hapje kan je in Roadhouse Bar Food & Drinks in Gualdo Tadino. Uitstekende service, mooie locatie en het personeel is erg aardig. Er is tevens een ruime parking.

Sinds 1999 is de Rocca Flea in Gualdo Tadino de zetel van het Civic Museum. De naam, afgeleid van de nabijgelegen rivier de Flebeo, later Fleo genoemd, komt al voor in documenten uit de 12e eeuw. Met de opeenvolging van de verschillende heerschappijen die aan de stad werden opgelegd, vestigden zich eerst de milities van Federico Barbarossa, daarna die van de paus en, in 1208, die van de Welfen Perugia. Beschadigd door vele conflicten, werd het rond 1242 gerestaureerd. In 1350, toen Gualdo Tadino opnieuw werd onderworpen door Perugia , begon de bouw van de donjon, waarop in feite, samen met het stadsembleem, de Perugiaanse griffioen verschijnt. In de 16de eeuw werd het de residentie van de pauselijke legaten en de interieurs werden dienovereenkomstig aangepast en versierd met fresco's. De veranderingen die plaatsvonden vanaf 1888, toen de Rocca een gevangenis werd, waren opmerkelijk .
Dankzij recente restauraties wordt het als museum gebruikt. Het herbergt archeologische vondsten die getuigen van de bevolking van Gualdo Tadino uit prehistorie tot de middeleeuwen. Er is ook een afdeling met keramiek en een collectie schilderijen.

De Monte Subasio verheft zich ten oosten van Assisi. Het roze getinte gesteente van de berg is gebruikt voor de bouw van verschillende Franciscaanse bouwwerken in deze plaats. Uit de uitgestrekte bossen op de hellingen werd hout gehaald en het water van de bron Fontemaggio wordt al sinds de Romeinse tijd als drinkwater gebruikt. Sinds 1995 is de berg en een groot gebied ten oosten ervan tot beschermd natuurgebied verklaard: het Parco del Monte Subasio. De kale top van de Monte Subasio (1290 m) is afgeplat.

Assisi beroemt zich op zijn Romeinse oorsprong. Het huidige stadsbeeld heeft zich ontwikkeld in de middeleeuwen. In het jaar 1000 werd Assisi onafhankelijk. Op dat moment beleefde de stad een buitengewone ontwikkeling die vooral te merken was aan de bouw van benedictijnenkloosters. Tegenwoordig is Assisi een van de Italiaanse bedevaartsplaatsen, natuurlijk verbonden met Franciscus van Assisi, die in de katholieke kerk als heilige wordt vereerd. Het oudste deel van de stad wordt beschermd door een verdedigingsconstructie met in totaal 8 toegangen, die wordt omgeven door een lange en zeer goed bewaard gebleven stadsmuur die eindigt bij de twee kastelen Rocca Maggiore en Rocca Minore. De oude stadskern biedt met haar smalle zijstraatjes en steegjes met trappen steeds weer verrassende gezichten en uitkijkjes.
De Basilica di San Francesco is zonder twijfel een van de mooiste basilieken van Italië en de reden dat Assisi overspoeld wordt door pelgrims. Onmiddellijk na de heiligverklaring van Franciscus, slechts twee jaar na zijn dood in 1226, werd gestart met de bouw van de bovenkerk en de benedenkerk. De bovenste kerk, of Basilica Superiore, is bezaaid met levendige scènes uit het leven van Franciscus, geschilderd door Giotto. De lagere kerk, of Basilica Inferiore, herbergt fresco’s van Cimabue, Pietro Lorenzetti en Simone Martini, die zwaar werden beïnvloed door Giotto’s werk. Hier bevindt zich ook de Cripta di San Francesco, het monumentale graf van Franciscus van Assisi.
De basiliek Santa Chiara is gewijd aan de heilige Clara van Assisi, een van de volgelingen van de heilige Franciscus van Assisi. De Santa Chiara werd gebouwd tussen 1257 en 1265 en is na de Basilica di San Francesco de belangrijkste religieuze plek van Assisi. Daal af naar de crypte, waar de overblijfselen van Santa Chiara worden bewaard. Ook bewonder je hier een aantal relieken van de heilige Clara en de heilige Franciscus.
Het Piazza del Comune is het middelpunt van Assisi. Rondom het grote plein vind je heel wat belangrijke monumenten van de stad. Allereerst de Tempio di Minerva met haar zuilen. Net als het Pantheon in Rome is dit een Romeinse tempel die behouden is gebleven doordat men er in later tijden een kerk achter gebouwd heeft: de Santa Maria Sopra Minerva. Het 14de-eeuwse Palazzo del Popolo, het gemeentehuis, is nog steeds in gebruik.
De San Rufino kathedraal is gewijd aan de heilige Rufino, die in 238 na Christus het stadje Assisi tot christendom heeft bekeerd. Veel pelgrims brengen een bezoek aan de kathedraal vanwege de verbintenis met de heilige Franciscus. De kathedraal heeft een mooie, romaanse façade met drie roosvensters en is gebouwd bovenop een oude Romeinse cisterne.
Vlakbij het Piazza del Comune is de Chiesa Nuova gebouwd op de plek waar ooit het ouderlijk huis van Franciscus gestaan zou hebben. Van het huis is weinig meer over, maar de originele houten deur is wel nog altijd zichtbaar. Voor de kerk zie je op het Piazza Chiesa Nuova nog een mooi bronzen standbeeld van Franciscus’ ouders.

Het laatste tankstation ligt op 20 km van je eindbestemming.