Je start de rit aan de vakantiewoning net buiten Spina. Het logement bevindt zich op de eerste verdieping waar je een prachtig zicht hebt op de omgeving. Er is een ruime parking bij de woning. Je bereikt de woning via een 500 m lange gravelbaan die goed berijdbaar is.
Opgelet: het eerste tankstation is na ongeveer 60 km bij het verlaten van Orvieto.

Een bochtige weg door het bos leidt je naar de Monte Peglia (837 m.) die op het grondgebied van de gemeente San Venanzo ligt. De berg is herkenbaar vanaf een afstand door de aanwezigheid op de top van tal van antennes voor o.a. radio, televisie (RAI) en telefoon. Het natuurreservaat van Monte Peglia wordt naast de aanwezigheid van fauna en flora ook gekenmerkt door de aanwezigheid van prehistorische fossielen én door de drie uitgestorven vulkanen in de buurt van de gemeente San Venanzo.

De rivier Paglia ontspringt op de oostelijke hellingen van de berg Amiata en mondt na 86 kilometer uit in de Tiber bij Orvieto. Het is een van de hoofdrolspelers van een overgangsgebied, op de grens tussen Lazio, Toscane en Umbrië, waar de glooiende Sienese heuvels worden onderbroken door het ruige reliëf van het typische hoge Lazio-landschap van vulkanische oorsprong. In de vallei heeft de rivier een alluviale vlakte gevormd die bestaat uit zand en kiezelstenen. De Paglia is zeer rijk aan vis en heeft een overvloedige visfauna.

Aan de rand van Orvieto ligt de Etruskische necropolis van Crocifisso del Tufo. De plaats dankt zijn naam aan een zestiende-eeuws kruisbeeld dat in tufsteen is uitgehouwen en bewaard is gebleven in een kapel onder het gebied van San Giovenale. Het eerste nieuws over vondsten in het gebied dateert uit het einde van de achttiende eeuw, maar meer consistente informatie verwijst naar de jaren 1830-31, ter gelegenheid van de werken voor de Via Cassia Nuova. Een opvallend kenmerk van de necropolis is de stedelijke organisatie, met een regelmatig plan en wegen op orthogonale assen. De typische graven van de necropolis, gegroepeerd in 'blokken', bestaan uit rechthoekige kamers, meestal enkelvoudig. De toegangsdeur werd afgesloten door een plaat van tufsteen en een bekleding van tufsteenblokken uitgelijnd met de buitenmuren van het graf; tussen de plaat en de muur was een vulling van aarde. De plaat rust meestal op de derde trede die afdaalt naar de ingang. Kenmerkend voor de necropolis is de aanwezigheid van een groot aantal inscripties die getuigen van de voorname bewoners en adel van Orvieto.

Om Orvieto te bezoeken is het aan te bevelen om te parkeren op de grote parking rechtover het fort Albornoz. Vanaf deze parking ben je vlug in het centrum.
Orvieto is een van de mooiste plaatsen in Umbrië. Het is niet groot, maar bijzonder sfeervol. Je vergaapt je natuurlijk allereerst aan de schitterende façade van de dom en aan de kleurrijke fresco’s in deze kerk, maar Orvieto is veel meer dan alleen deze imposante kerk.
Naast de kathedraal staan ook andere interessante gebouwen op het grote en gezellige plein. Rechts van de dom bevindt zich het 13de-eeuwse Palazzo dei Papi. Dit paleis herbergt het Museum van de Kathedraal. Links voor de kerk is het Museo Faina. Het bevat een belangrijke verzameling Etruskische kunstwerken van de graaf Faino. Op de hoek van de Piazza Duomo met de via del Duomo, staat een 14de-eeuwse toren, de torre di san Maurizio met bovenop een bronzen beeld dat de uren slaat op de klokken.
Op nog geen honderd meter van de kathedraal ligt het Parco delle Grotte, een heerlijk stukje groen midden in de stad, waar je ook heerlijk kunt picknicken. Het is vernoemd naar een grottencomplex dat je kunt bezoeken tijdens een rondleiding van Orvieto Underground (Piazza del Duomo 23). Deze organisatie laat je graag kennismaken met het labyrint aan grotten dat is uitgehouwen in het tufstenen plateau waarop Orvieto is gebouwd.
Voor nog een bijzonder ondergronds bezoek zorgt de Pozzo di San Patrizio. Hoewel deze waterput al uit 1527 stamt, is het een technisch hoogstandje waar hedendaagse ingenieurs hun hart aan op kunnen halen. De waterput is maar liefst 62 meter diep. Rondom de put zorgen 72 boogvensters voor natuurlijk licht. Er zijn twee brede, aparte wenteltrappen met elk 248 treden. De ene trap diende voor het verkeer naar beneden en de andere voor het verkeer naar boven, want de ezels die zorgden voor de waterbevoorrading van de stad mochten niet met elkaar in botsing komen. Helemaal beneden is er een bruggetje dat de overgang maakt van de ene naar de andere trap.

Op het plein met zicht op de dom, zijn er enkele restaurants. Het restaurant Hescanas is gehuisvest in een karakteristiek gebouw gemaakt van tufsteen dat ooit een middeleeuws paleis was. Het heeft een groot overdekt terras. Het is de hele dag geopend van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Je kan er kiezen voor een snelle hap maar ook heerlijke gastronomische specialiteiten worden er geserveerd.

Het Corbara-meer is een kunstmatig bassin dat in de jaren zestig is gebouwd en wordt gebruikt als waterkrachtcentrale op de rivier de Tiber. Samen met de aangrenzende gebieden maakt het deel uit van het rivierpark Tiber, een beschermd natuurgebied. Het meer wordt gekenmerkt door zijn steile oevers die zich uitstrekken in een diepe en smalle natuurlijke kloof tot aan Todi.

Civitella del Lago is een klein maar sfeervol dorpje. Het dorpje vindt zijn oorsprong in de Romeinse periode. Tijdens de middeleeuwen groeide het uit als onderdeel van de Massa Bindi, een groep van kastelen die het grondgebied rond Todi moest verdedigen. Het werd toen Civitella di Massa genoemd. Vanaf de dertiende eeuw was het kasteel in het bezit van verschillende families. Tijdens de periode van Napoleon werd het gebied gescheiden van Todi en kwam Civitella di Massa onder bescherming van de gemeente Baschi. Het werd pas Civitella del Lago, ‘van het meer’, toen in 1962 het Lago di Corbara werd aangelegd.

Het kasteel van Fiore is ook bekend als Old Flower. De legende wil dat het door een tunnel verbonden is met de andere kastelen in de omgeving. Het machtige kasteel is nu in renovatie.
Het kasteel van Belforte, een 15de-eeuws fort, staat op een kleine heuvel op 6 km van het centrum van Todi, in het open landschap, omgeven door eiken- en steeneikenbossen, met uitzicht op een uniek en ongerept landschap. Het fort, zwaar en massief, werd in de loop van de tijd vergroot en werd een boerderij die eigendom was van de Congregatie van Liefde van de Nonnen van Todi.
Sinds 1972 is het grotendeels gerenoveerde kasteel een B&B.

Todi heeft een paar belangrijke bezienswaardigheden, gezellige terrasjes - goed voor een koffiestop, een frisdrankje of Italiaans ijs - en een geweldig uitzicht op het Umbrische achterland. Het historisch centrum van Todi ligt tenslotte bovenop een heuvel.
Een belangrijke bezienswaardigheid is de grote kathedraal van Todi op het Piazza del Popolo. De kathedraal stamt uit de twaalfde eeuw en is gebouwd bovenop de ruïne van een oud Romeins gebouw. Verder vind je op dit plein nog het eeuwenoude Palazzo dei Priori met haar kenmerkende kerker. Dit gemeentehuis is nog steeds in dienst en is een van de oudste publieke gebouwen van Italië! Aan de façade van het palazzo vind je een bronzen arend van Giovanni di Gigliaccio uit 1339. Deze arend verwijst naar een mythe over Todi.
De meest indrukwekkende bezienswaardigheid van Todi is ongetwijfeld de Santa Maria della Consolazione. Het is een schitterende kerk, niet alleen door haar vele kunstwerken, maar ook op architectonisch vlak. Haar symmetrische indeling (Grieks kruis) en haar vijf koepels zie je niet heel veel in Italië. De Santa Maria della Consolazione is gebouwd tussen 1508 en 1607 en vormt een van de belangrijkste Renaissance-gebouwen in Umbrië.

Het Heiligdom van Barmhartige Liefde bevindt zich in Collevalenza, een paar kilometer van Todi.
Het werd gebouwd door de architect Julio Lafuente (1951) in opdracht van Moeder Speranza als een plaats waar hij onophoudelijk aankondigde en beleefde dat God Barmhartige Liefde is voor zondaars die naar hem terugkeren. Het gebouw bestaat uit drie aparte gebedsruimtes, twee boven elkaar en een kleinere kapel aan de achterkant. De architectuur valt vooral op door zijn structuur met veel bijzondere details. Alle muren zijn gebogen. Alleen de vloeren en het plafond is recht. In de bovenkerk bestaan de zijkapellen uit halfronde muren, die aan de buitenkant de indruk van grote pilaren geven. De materialen bestaan uit steen, vele soorten marmer en hout. Naast de kerk staat een hoge klokkentoren, die al van verre te zien is.

Het open landschap, met graanvelden afgewisseld met olijfbomen, biedt mooie vergezichten op de omliggende Monti Martani.
Het Monti Martani-massief loopt ongeveer 45 km van noord naar zuid. De hoge mate van doorlaatbaarheid van de kalksteenrotsen en de aanwezigheid van het breuksysteem hebben de vorming van een diepe en complexe grondwaterstroming mogelijk gemaakt. In sommige gevallen heeft watererosie zeer diepe ravijnen veroorzaakt, met zinkgaten als gevolg van het oplossen van kalksteen; er zijn ook holtes en grotten. De toppen van Martani zijn meestal rond en met gras begroeid.

Wie wil tanken krijgt daartoe gelegenheid bij het binnenrijden van Marsciano. Dit is tevens het laatste tankstation voor je de vakantiewoning bereikt.