Frank Jordens, de ‘vader’ van de oorspronkelijke route, noemde zijn route destijds ‘‘Dolle bochten door de Condroz’. En gelijk had ie… Niet alleen omwille van de vele bochtjes, dat spreekt wellicht voor zichzelf, maar ook omwille van de hoge wegkwaliteit die het 'dollen door de bochtjes' echt wel mogelijk maakt...
De kwaliteit van 'Dolle bochten door de Condroz' was naar ons inzicht dan ook hoog genoeg om ons niet alleen uit te nodigen om ze te rijden, maar ook om ze, met Franks toestemming, verder uit te bouwen naar een Expert route in onze bibliotheek. Dank je wel Frank!

De route start op de grote, uitnodigende parking van de Carrefour in Kuringen. Makkelijk bereikbaar, groot, veilig en voorzien van alle nodige voorzieningen om picknick inkopen te doen of zelfs om er te ontbijten/lunchen/dineren, naargelang het tijdstip van de dag.

De route brengt je vrij snel naar het Waalse landsgedeelte (rp6) waar er een andere snelheidsbeperking geldt. Vanaf hier mag je buiten de stadsgrenzen 90 km/uur rijden, tegenover slechts 70 km/uur aan de andere zijde van de (taal)grens. Interessant puntje waar u toch best even aandacht aan schenkt!

90 km/uur is immers een aangename snelheid om deze route te degusteren. Ze mag dan iets minder interessant zijn voor de doordeweekse toeristische bezoeker, voor de technische motorrijder is de route meer dan uitdagend genoeg. Daarom misschien ook best geen doetjes meenemen op deze trip. Sommige speldjes zijn toch wat een de scherpe en steile kant, terwijl de snelle stukken ook als zodanig geïnterpreteerd kunnen worden. De gemiddelde snelheid zal dan misschien toch het niveau van de beginner overschrijden. En een verwittigd man....

Gevarieerd is de route zeker en vast en dat zal u duidelijk worden zodra u het eerste rustpunt van de route, café ‘Le Tambour’ (rp 12) achter u laat. Le Tambour bereikt u overigens nét na de schitterende aanrij naar het Kasteel van Jehay ( rp 11), een betoverend mooi, uniek(!) en zeldzaam 16de eeuws kasteel uit de Maasrenaissance. In 2020 volop in restauratie, maar zowel de binnenzijde als de buitenkant zijn een bezoek meer dan waard, in het bijzonder ook voor liefhebbers van eclectische kunst en historiek. Zo is er in het kasteel zelfs een 19de-eeuwse ijskast te zien waarin het ijs dat in de winter werd ‘geoogst’ werd bewaard.

Ter hoogte van routepunt 14 passeert u de Maas rivier voor de eerste keer en dan barst het feest pas écht los. Lekker scherpe bochtjes worden afgewisseld met heerlijk lange stukken op een heel gevarieerd tempo. Stuurmanskunst en lastenwisseltechniek kunnen hier uitgebreid bijgeschaafd worden en dat gedurende enkele heerlijk lange kilometers.

Tot aan routepunt 27 kan u ongestoord genieten van de streek, het uitmuntende wegdek, de lekker knijpende bochtjes en hellinkjes. Maar een pauze op routepunt 27 is ten zeerste aan te raden, en zeker als u een picknick in de topcase heeft zitten. De gemeente van Comblain-La-Tour heeft hier een uitmuntend picknick plekje aangelegd op de oever van de Ourthe. Met ruime parkeermogelijkheid bovendien. Mochten u of uw reisgenoten echter even gebruik moeten maken van enige toiletfaciliteiten, dan raden wij u aan om de tocht nog even verder te zetten en de bochtjes verder te verteren tot aan Poulseur (rp 33, 22 km) of Esneux (rp 34, 26 km).

Poulseur (rp 33) heeft een bijzonder aangenaam marktplein met ruime parkeermogelijkheid. Mocht u dit wensen, dan kan er een bezoekje gebracht worden naar de enige ‘sluis’ op de Ourthe die werd aangelegd in de 19de eeuw, toen er nog beperkte scheepvaart op de Ourthe plaatsvond. Vandaag de dag is de waarde van de sluis eerder biologisch te noemen en een korte uitstap ernaar toe is bovendien wel leuk.
Een leuk alternatief voor een sanitaire pauze is Esneux dat slechts 4 km verder ligt. Ietsje drukker wellicht, maar ook hier kan u aan de over van de Ourthe in café Belle-Vue genieten van hetgeen de naam van het café u alvast belooft: een schitterend zicht op het kasteel van Fy, een sprookjesachtig, helaas niet te bezoeken Kasteel in privé-bezit dat u vanop de heuvel raadselachtig en in volle Disney sfeer toekijkt.

Vanaf Esneux kan u terug plaatsnemen op uw stalen ros en verder genieten van de heerlijke bochtjes die deze technische speeltuin onder uw bandjes door laat spoelen.

Hier en daar zullen op de route richting routepunt 44, daar waar u de Maas voor de tweede keer oversteekt, kleine ‘witte’ dingen uw aandacht trekken. Het valt u misschien zelfs niet eens op, maar gaandeweg wordt het u meer en meer duidelijk. Zeker als u ter hoogte van routepunt 44 de Maas kruist. Een blik naar links leidt u ongetwijfeld naar een volledig 'wit' fabriek, dat fel uit de omgeving prikt. Wit is echter de kleur van deze streek omwille van de vele aanwezige kalkgroeven. Grote bergen ‘krijt’ wachten hier immers op de verwerking tot de beroemde ‘gyproc’ bouwonderdelen die wellicht ook in uw huis voorradig zijn. Nu weet u dus ook vanwaar ze afkomstig zijn…

Eenmaal de Maas terug gepasseerd leiden enkele bijzonder leuke en snel opeenvolgende speldjes u dan terug naar de ‘lange’ banen waarop u ter hoogte van routepunt 50 Vlaanderen terug binnenrijdt. Let hier dan best wel terug op de nieuwe maximumsnelheid buiten het centrum: 70 km/uur is vanaf nu terug de limiet.

Aangename wegen brengen u dan via de laatste benzinepomp op de route ter hoogte van routepunt 54 naar het Marktplein van Diepenbeek waar er aangename etablissementen zijn naast een uitgebreide parkingzone. Hier kan u uitgebreid nagenieten van deze heerlijk technische tocht.

De route heeft zijn lengte, maar elke kilometer is het waard. Uitstekend wegdek en enkele superieure lange wegen en lekker geniepige bochtjes hebben hier ongetwijfeld bijgedragen tot het verfijnen van uw stuurtechniek en lastenwisselkunsten. Net omdat deze route ‘op tempo’ kan gereden worden en u hierbij toch best over wat rijervaring beschikt, raden we deze route niet echt aan beginners aan. Wel aan de meer gevorderde rijder die niet elk weekend de Eifel of Luxemburg aan kan doen en toch wil genieten van leuk bochtenspel. Bovendien ligt de route dicht genoeg bij Vlaanderen om er snel een uitstap van te maken. Ook blijft de route ver genoeg weg van de ‘platgetreden’ paden en de toeristische trekpleisters, zodat de drukte écht wel meevalt.

Hierdoor verdient de route een vijf sterren aanduiding, niet zozeer omwille van de toeristische trekpleisters, maar wel om zijn techniciteit. Wij herhalen dan ook graag onze dank aan collega Frank Jordens voor de initiële aanzet tot deze lekker te verteren route.