R02 - Stelvio to Maccagno
Deze route is gemaakt door:
RouteXpert Arno van Lochem - RouteXpert
Laatst gewijzigd: 01-12-2020
Route Samenvatting
De Alpen, een bergketen in Europa die zich uitstrekt van de Franse Middellandse Zeekust in het zuidwesten tot de Pannonische vlakte in het oosten, staan bijna altijd garant voor mooie routes. Het kán daar bijna niet saai zijn. De vele passen, vergezichten en afwisselingen in het landschap maken de Alpen tot een waar motorparadijs.De start van deze route ligt bij Hotel Genziana bovenop de Stelvio. Via een aantal bekende passen zoals de Umbrail, de Flüela en de San Bernardino eindigt de route net over de Italiaanse grens bij Albergo Paradiso in Maccagno, een plaatsje gelegen direct aan het Lago Maggiore.
De route is voor de meer gevorderde motorrijder gezien de af en toe krappe haarspeldbochten in de Alpen. Een goede motorbeheersing is gewenst!
Deel deze route
Animation
Beoordeling
Duur
5h 4m
Transportmodus
Auto of motor
Afstand
264.70 km
Landen
San Bernardinopass
RouteXpert Review
In de Alpen rondrijden is een hele ervaring. De éne bocht ben je nog niet door of de volgende dient zich al weer aan. Vanuit het dal al klimmend het landschap zien veranderen van bosrijke hellingen met klaterende watervallen tot aan alpenweides waar geen boom meer te vinden is en asfaltwegen die de eeuwige sneeuw doorklieven. Bovenop de berg aangekomen genieten van fenomenale uitzichten over de omliggende besneeuwde bergtoppen, alsof je op het dak van de wereld staat. Dat is voor mij puur genieten en daarom waardeer ik deze route met 5 sterren.De route begint bovenop de Stelvio. Je daalt af aan de zuidkant in de richting van Bormio. Na een kleine drie kilometer draai je rechtsaf de Umbrailpas op en daarmee rij je Zwitserland in. Voor de Umbrailpas wordt een hoogte van 2503m aangegeven, waar echter de officiële hoogte 2501m bedraagt, vanwege correcties op de hoogtebepaling door de Zwitserse autoriteiten.
In de afdaling kom je langs een 'bergbeekje'. Dit beekje kan, afhankelijk van de tijd van het jaar, veranderen in een flinke waterstroom die, vanwege de vele stenen op de bodem, wild te keer gaat. Mooi plekje om even te stoppen en te genieten van de imposante omgeving waar je je in bevindt.
Onder aan de afdaling sla je linksaf de 28 op, welke je richting het Zwitsers Nationale Park voert. Strak asfalt dat in prachtige bochten krullend is neergelegd, dat is wel ongeveer hoe je de wegen in het Zwitsers Nationale Park kunt omschrijven.
Het Zwitsers Nationaal Park ligt in het kanton Graubünden in het oosten van Zwitserland tussen Zernez, S-chanf, Scuol en de Fuornpas in de Engadin-vallei bij de grens met Italië. Het is het enige Nationale Park in Zwitserland. Het heeft een oppervlakte van 174,2 km² en is het grootste beschermde gebied van het land. Een waar genot om doorheen te mogen sturen!
Richting Davos rijdend worden je prachtige uitzichten voorgeschoteld, na elke bocht is het maar afwachten welke geweldig uitzicht je geboden wordt. Daarnaast lijkt het wel of de weg waarover je rijdt tegen de bergwand is aangeplakt. En het asfalt is nog steeds strak als een biljartlaken. Kijk niet verwonderd als je moet stoppen voor een biljarttoernooi... :-)
Je passeert de top van de Flüelapas op 2400 meter. Dat je op grotere hoogte bent is wel te zien aan de sneeuwresten die nog te zien zijn. Op deze hoogte heeft de dooi niet zoveel invloed op het witte goedje, het duurt even voordat het allemaal gesmolten is. De wegen zijn daarentegen gelukkig wel goed begaanbaar, daar zorgt men wel voor.
In Davos aangekomen bestaat de mogelijkheid om een bezoek te brengen aan het Davos Wintersport Museum. Dit museum heeft een rijke en interessante collectie uit verschillende takken van wintersport. Diverse exposities zijn ook te bewonderen vanuit de historische Hockey Club Davos en de legendarische Spengler Cup. De tentoonstelling bevat interessante en waardevolle stukken van het begin van de wintersport tot nu: sleeën, bobsleeën, ski's, skibindingen, snowboards, langlaufen, schaatsen, hockey, curling en meer.
Let op: Het museum is niet het gehele jaar geopend, alleen tijdens een periode in het zomer- en winterseizoen. Check onderstaande link voor meer informatie.
Na Davos slingert de route via de 417 richting het zuidwesten. Het landschapt blijft geweldig mooi om in te rijden, prachtig groen en vooral schoon, erg schoon. Ook in de plaatsjes waar je doorheen komt valt het op hoe schoon het allemaal is, het lijkt wel of het een nationale afspraak is om je stoep mooi rein te houden.
Bij Thusis aangekomen vervolg je de route over de 13. Niet te verwarren met de A13, die loopt er naast. De13 is een prachtige weg die op sommige stukken tussen hoge rotswanden door loopt, alsof je door een kloof heen rijdt. Links en rechts lopen ze recht omhoog, waardoor je je enorm nietig voelt in deze imposante omgeving.
Kort na Andeer kom je langs de Rofflaschlucht. In dit natuurpark kom je bijzonder dicht bij het gedonder van een waterval. Dat hebben we te danken aan de Amerikareiziger Christan Pitschen-Melchior, die na zijn terugkeer in 1907 en geïnspireerd door de Niagarawatervallen een route door de kloof begon te maken. Met behulp van beitels en explosieven hakte hij de galerij in de harde rotsen uit. Zeven jaar en 8000 explosies later was het werk klaar. In de loop der jaren is de gallerij vrijwel onveranderd gebleven. Vandaag de dag loopt er een smal pad van de historische herberg langs de rotsgalerij richting Rofflaschlucht. Helemaal achteraan gaat de rotsgalerij achter de waterval langs en dus onder de Rijn door. Bij de ingang van de Rofflaschlucht bevindt zich de historische herberg met restaurant en een klein museum, dat de spannende geschiedenis van de rotsgalerij vertelt.
Een paar kilometer verderop kom je langs de Sufnersee. De Sufnersee is een stuwmeer tussen Splügen en Sufers aan de rivier de Hinterrhein in het Graubünden, Zwitserland. De dam Sufers is gebouwd in 1962. Het stuwmeer heeft een inhoud van 17,5 miljoen m³ en een oppervlakte van 0,90 km². Toch even een stop en een fotootje waard.
De San Bernardinopas met een pashoogte van 2066 meter staat als volgende pas op de routerol. Deze pas in de Lepontische Alpen in Zwitserland verbindt het Duitstalige Hinterrheintal met het Italiaanstalige Valle Mesolcina en werd al door de Romeinen gebruikt. De pas is vernoemd naar de heilige Bernardinus van Siena. Het huidige traject is aangelegd in het begin van de negentiende eeuw (1818-1823). In 1968 is de 6,6 kilometer lange San Bernardinotunnel die onder de pas loopt in gebruik genomen. De weg over de pashoogte is 's winters voor verkeer afgesloten, deze periode duurt meestal van eind oktober tot begin mei.
Bovenop deze pas is een restaurantje gevestigd waar het er nog ouderwets aan toe gaat. Pinnen? Nee, dat zal niet lukken. Contant afrekenen of met de creditcard. Met deze laatstgenoemde gaat het nog op de ouderwetse manier. Kaart op het apparaat, rats rats met de schuif voor een doordruk van het nummer op papier en een week later zie je het wel op je afschrift verschijnen. Het bestaat dus nog, geweldig! En het op deze manier betaalde broodje smaakt er echt niet minder om!
Wanneer de Bernardinopas achter je ligt kom je aan bij het Lago Maggiore. Het meer is 212 km² groot, 60 km lang, het breedste punt is 10 km en de maximaal diepte is 372 meter. Zowel in Italië als Zwitserland ligt het meer in Italiaanstalig gebied. Het meer is, net als de andere grote Italiaanse Alpenmeren, in één van de ijstijden door een gletsjer uitgeslepen.
Er leven ook beroepsvissers van het meer. Er wordt ongeveer 150 ton vis per jaar gevangen waaronder een forelsoort die nergens anders ter wereld voorkomt.
Het meer is sinds lange tijd een belangrijke toeristische trekpleister. De Europese adel streek in de 19e eeuw massaal neer in de luxe hotels of bouwde eigen villa's, vaak met een botanische tuin zoals in Alpino, Baveno of Pallanza. Zo is langs de oevers van het hele meer een exotische beplanting ontstaan, met voornamelijk verschillende soorten palmen.
Bij Magadino kun je even stoppen om van het prachtige meer een foto te maken.
Het stuk na Magadino is helaas het saaiste stuk uit de route. Van het ene plaatsje rij je het andere in, alles bebouwde kom. Dat houdt dus in max. 50 km/uur. En aangezien het nog steeds Zwitserland is waar je in rijdt is het niet verstandig daar niets op uit te doen. Ze staan er hier om bekend niet van die malse boeten uit te schrijven indien nodig.
Gelukkig komt er een einde aan de bebouwde kom kort na het oversteken van de Italiaanse grens en wat rest is een prachtig stuk kustweg tot aan Maccagno, waar het hotel van vandaag ligt. Een hotel met een werkelijk fantastisch aangelegde tuin. Of dat komt door het verkwikkende zwembad met bijbehorende ligstoelen weet ik niet, maar de eigenaresse heeft het goed voor elkaar.
Veel plezier bij het rijden van deze route!
Rofflaschlucht
Flüelapass
Gebruik
Deze route downloaden?
Je kan de route gratis, zonder MyRoute-app account downloaden. Om dit te doen, open de route en klik op 'opslaan als'. Deze route wijzigen?
Geen probleem, open eerst de route. Volg de tutorial en maak je eigen MyRoute-app account aan. Na registratie, start je trial automatisch.
Disclaimer
Gebruik van deze gps-route is voor eigen rekening en risico. De route is met zorg samengesteld en door een MyRoute-app geaccrediteerde RouteXpert gecontroleerd voor gebruik op zowel TomTom, Garmin als MyRoute-app Navigation.
Door gewijzigde omstandigheden, wegomleidingen of seizoensafsluitingen kunnen er toch veranderingen zijn ontstaan. Daarom adviseren wij iedere route voor gebruik te controleren.
Gebruik bij voorkeur de routetrack in je navigatiesysteem. Meer uitleg over het gebruik van MyRoute-app kun je vinden op de website bij ‘Community’ of ‘Webinars’.
Door gewijzigde omstandigheden, wegomleidingen of seizoensafsluitingen kunnen er toch veranderingen zijn ontstaan. Daarom adviseren wij iedere route voor gebruik te controleren.
Gebruik bij voorkeur de routetrack in je navigatiesysteem. Meer uitleg over het gebruik van MyRoute-app kun je vinden op de website bij ‘Community’ of ‘Webinars’.
Routes in de buurt