Je begint deze route door voor de tweede keer in deze rondreis bij Gasthof zum Ochsen te vertrekken. Een paar kilometer op weg kom je langs een tankstation waar je, indien nodig, kunt tanken.

Het eerste gedeelte rij je door het prachtige Zwarte Woud. Via prachtig slingerende wegen rij je oostwaarts, richting de grens. Na 75 kilometer bereik je de Rijn, die hier de grens tussen Frankrijk en Duitsland vormt. Met het pont Rhinau-Kappel wordt je naar de overkant gebracht. Deze oversteek is gratis, er wordt niets in rekening gebracht.

Aan de andere kant van de Rijn ben je in de Elzas aangekomen, dit is een streek in het uiterste oosten van Frankrijk. Het gebied werd in 2016 bij de nieuw ingestelde regio Grand Est gevoegd. Op 1 januari 2021 werden de departementen Bas-Rhin en Haut-Rhin bestuurlijk samengevoegd tot de Collectivité Européenne d'Alsace, waardoor de Elzas weer een bestuurlijke functie heeft.
De Elzas is onder andere bekend als wijnstreek van witte wijn, onder meer Riesling en Sylvaner. Ook het toerisme is er van groot belang. De Elzasser keuken, met een sterke Zuid-Duitse invloed, bestaat uit stevige kost, aangepast aan de lange, donkere en koude winters.

De eerste 25 kilometer in Frankrijk zijn gelijk hele fijne. Rij je eerst nog tussen de glooiende weilanden door, verderop verschijnen er steeds meer wijngaarden. Niet vreemd, deze streek staat natuurlijk bekend om z'n wijnen.

In het centrum van Andlau heb je het idee terug te gaan in de tijd. Prachtige huisjes, allemaal netjes onderhouden en bloembakken aan de gevels, een heel kleurig geheel. De gezellige markt met terrasjes nodigen je uit voor een kop koffie en wat lekkers. Zeker even doen.

Net achter het plein tref je een museum, Les ateliers de la Seigneurie. Dit is een lokale culturele ontwikkelingsbron die het doel heeft om bezoekers te helpen het erfgoed van zowel de regio Pays de Barr als de Elzas zelf te verkennen en te begrijpen.
Het museum is gehuisvest in één van de iconische gebouwen van het dorp, een voormalige residentie van de heren van de Elzas, gebouwd tussen 1582 en 1583 en een karakteristiek voorbeeld van nobele renaissance-architectuur.
De permanente tentoonstelling beslaat de 1e, 2e en 3e verdieping van de Seigneurie, in totaal 700 m² en behandelt thema's met betrekking tot architectuur, wijnproductie en ambachten.
De verschillende aspecten van het lokale erfgoed worden verkend door middel van tentoonstellingen die het gebouw zelf en zijn archeologische opgravingen, lokale vakwerkhuizen en kastelen, religieuze architectuur, wijnproductie en ambachten illustreren.

Na dit idyllische dorpje rij je verder over de D425, een werkelijk prachtig aangelegde weg. Veelal door de bossen, maar zo nu en dan ook een blik over een weiland en een enkel gehucht. Al snel dient de eerste pas zich aan, de Col du Kreuzweg.

Col de Kreuzweg vanuit Andlau is een beklimming in de regio Grand Est. Hij is 13 kilometer lang en overbrugt 548 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 4.2%.. De top van de beklimming ligt op 768 meter hoogte. Bovenop geen vrij zicht, bomen beletten je het uitzicht helaas.

Kort na deze col verlaat je de D425 en rij je verder over de D57. Deze slingert overigens net zo prettig door de bossen zodat je al snel bij de tweede pas komt, de Col de la Charbonnière.

De Col de la Charbonnière is 8.66 km lang, heeft z'n hoogste punt op 961 m en stijgt over een afstand van 8.66 km aan gemiddeld 6.5%. Bovenop de col is een herberg gevestigd met dezelfde naam als de col. Het is dat je net een koffiestop in Andlau hebt gehad, anders zou dit ook een mooie plek zijn voor koffie.

Verder op de D57 blijf je heerlijk door de bossen heen rijden. Weinig bebouwde kom, af en toe een verdwaalde afslag, maar het is gewoon lekker doorrijden op deze weg, geweldig!

Via de D1420 en de D392 kom je bij de derde en tevens laatste pas van deze route (zelfs de laatste van deze rondreis, ofwel nummer 35!), de col du Donon. De Donon is een berg in de Vogezen, in Frankrijk. De berg wordt gevormd door een blok zandsteen dat op de granieten bodem vastzit. Op de Donon ontspringen de Rode Saar, Sarre rouge, en de Witte Saar, Sarre blanche, die zich later tot de Saar verenigen. Het departement waarin de Donon ligt is Bas-Rhin, de gemeente van Grandfontaine.
Op de top bevindt zich een tempel in neoclassicistische stijl,vde Temple du Donon, die door Napoleon III is opgericht.

Maar dan.... de D993. Vanaf Col de Donon, waar je bovenop rechtsaf slaat en de D993 oprijdt, is het 18 kilometer genieten. Wat een prachtige stuurweg is dat! Bijna geen verkeer, heerlijke bochten, licht heuvelachtig en een geweldige omgeving. Je komt bijna superlatieven te kort voor dit stuk weg!
Het stuk daarna is ook niet verkeerd, maar je merkt dat de slingerende wegen plaats hebben gemaakt voor de wat langere rechte stukken. De omgeving blijft mooi, dus je zult je niet vervelen.

Het noorden van Frankrijk is ook bekend bij karper vissers. De vele meren in deze omgeving schijnen behoorlijke bakken van karpers te huisvesten, menig Nederlandse visser gaat hier meerdere dagen z'n geluk beproeven. Je komt langs Étang de Besville, een meer dat ook geliefd is bij de vissers. Natuurlijk kun je ook gewoon even een kijkje nemen bij het water, is best rustgevend... :-)

Even verderop iets wat minder rustgevend is, namelijk een herinnering aan de Tweede Wereldoorlog. Deze kazemat (een tegen vijandelijk vuur gedekte en van schietgaten voorziene ruimte voor de opstelling van een vuurwapen op het land of op een oorlogsschip) bij Francaltroff (Blockhaus C13) was onderdeel van de Secteur Fortifié de la Sarre (Maginotlinie). Op 15 mei 1940 werd er slag geleverd met deze kazemat, waarbij 3 Duitse pioniers sneuvelden. Op 20 november 1944 werd Francaltroff en de omringende kazematten aangevallen door Combat Command A van de 4th Armored Division. Bij de kazemat staat een Amerikaanse M16 Halftrack.

Het is bekend dat in Normandië nog het nodige te bekijken is wat er in die verschrikkelijke periode gebeurd is. Maar ook het noordoosten van Frankrijk is best ruim voorzien van monumenten en musea over WOII, waaronder deze C13.
35 kilometer verderop in de route kom je langs een tweede herinnering aan WOII, Ouvrage de Mottenberg. Het betreft een 'minder werk' ( petit ouvrage ) van de Maginotlinie. De ouvrage, die deel uitmaakt van de versterkte sector van Boulay, bestaat uit een toegangsblok en twee infanterieblokken en bevindt zich tussen de petits ouvrages Coume Annexe Sud en Kerfent, tegenover Duitsland.
De lokatie werd onderzocht door CORF (Commission d'Organisation des Régions Fortifiées), het ontwerp- en constructiebureau van de Maginotlinie; Mottenberg werd goedgekeurd voor de bouw in september 1931. Het werd voltooid voor een bedrag van 13 miljoen frank. De petit ouvrage zou in een tweede fase een apart toegangsblok, een 81mm mortierkoepel en een 135mm geschutskoepel krijgen, maar dit is nooit uitgevoerd.
Mottenberg bestaat uit drie infanterieblokken. De blokken zijn verbonden door diepe ondergrondse galerijen, die ook ruimte bieden voor kazernes, nutsvoorzieningen en munitieopslag. De galerijen zijn uitgegraven op een gemiddelde diepte van maximaal 30 meter.

25 kilometer verderop verruil je Frankrijk voor Duitsland en rij je in de deelstaat Saarland. Heel lang duurt dat overigens niet, na 40 kilometer begeef je je in Rijnland-Palts. Na de laatste koffiestop in Merzigs slinger je verder naar het noorden over hoofdzakelijk kleinere wegen totdat je uiteindelijk in Riol bij het M13 hotel aankomt. Dit hotel is bekend van R01, die eindigde daar ook. Ter herinnering: Hier kun je je in een rodelbaan naar beneden storten als je dat wilt. Een biertje op het terras kan natuurlijk ook.

Veel plezier bij het rijden van deze route!