Welkom bij de derde en laatste route door de Sierra de Huelva, een reis die uw zintuigen zal prikkelen met prachtige landschappen, charmante dorpjes en een rijke geschiedenis.


Ontdek de wonderen van de Rio Tinto-mijnen:
Ons avontuur begint bij de legendarische Rio Tinto-mijnen, een hoeksteen van het Spaanse mijnbouwverleden.

Een historisch juweel, Sinds de oudheid zijn de Rio Tinto-mijnen een baken in de Spaanse mijnbouwgeschiedenis. Deze mijnen, gelegen in Huelva (Analucía), zijn essentieel geweest voor de winning van mineralen, met name ijzer en koper, die meer dan 3000 jaar teruggaan tot de Tartessiërs. De Romeinen, die de waarde van de regio erkenden, noemden het "Rio Tinto" vanwege het karakteristieke roodachtige water dat werd veroorzaakt door de naam van minerale oxidatie die door de eeuwen heen heeft standgehouden.

Een rondleiding door de unieke geografie van Rio Tinto De Rio Tinto-rivier is een natuurwonder, het dieprode water getuigt van een hoog mineraalgehalte zoals ijzer en koper. Dit surrealistische, bijna Martiaanse landschap is onherbergzaam voor de meeste waterdieren, maar het is de thuisbasis van exofiele organismen die wetenschappers over de hele wereld intrigeren. De unieke kenmerken van de rivier komen voort uit de oxidatie van ijzersulfiden, waarbij zwavelzuur vrijkomt en de kenmerkende pH en kleur ontstaat.

Een reis door de tijd De geschiedenis van de mijnbouw hier is verbazingwekkend. Tijdens de Romeinse tijd financierde het goud en zilver dat hier werd gedolven de uitbreiding van het rijk. De Romeinen ontwikkelden geavanceerde mijnbouwtechnieken, waaronder geavanceerde drainagesystemen. De 19e eeuw zag een significante verandering met de komst van de Britse Rio Tinto Company, die moderne technologieën introduceerde die de winning en het transport van mineralen revolutioneerden.

The Rio Tinto Company: een wereldwijde invloed Opgericht in 1873, had het bedrijf Rio Tinto een blijvende impact door een spoorlijn te bouwen om mineralen naar de haven van Huelva te vervoeren en ze wereldwijd te exporteren. Deze infrastructuur revolutioneerde de mijnbouwactiviteiten en het bedrijf verbeterde lokale gemeenschappen door huizen, scholen en ziekenhuizen voor werknemers te bouwen.

De koperkoorts Eind 19e en begin 20e eeuw was er een koperkoorts, gedreven door de vraag naar elektrificatie en communicatie van het metaal. De regio floreerde en trok wereldwijde investeerders en werknemers aan, wat leidde tot een economische bloei.

Milieu- en sociale impact De intensivering van de mijnbouw leidde echter tot zorgen over het milieu en de maatschappij. De rivier leed onder vervuiling door mijnafval en er ontstonden arbeidsconflicten over de werkomstandigheden. Het in evenwicht brengen van economische voordelen tegen milieu- en sociale kosten werd een urgent probleem.

De Spaanse Burgeroorlog en daarna Tijdens de Spaanse Burgeroorlog zorgde het strategische belang van de mijnen voor frequente wisselingen van controle, waardoor de operaties werden verstoord. De naoorlogse mijnbouw bleef van vitaal belang, maar wereldwijde concurrentie en modernisering van de infrastructuur vormden uitdagingen.

Overgang naar het heden, In de jaren 80 nam de grootschalige mijnbouw af, wat leidde tot mijnsluitingen. Deze overgang opende echter nieuwe kansen en transformeerde de Rio Tinto-mijnen in een toeristische bestemming. De "Rio Tinto Train" en het Mining Museum bieden bezoekers nu een blik op de rijke geschiedenis en prachtige landschappen van de regio.

Ontdek vandaag de dag de Rio Tinto-mijnen, de Rio Tinto-mijnen bieden een unieke ervaring. De "Rio Tinto-trein" neemt bezoekers mee door voormalige mijnbouwfaciliteiten en toont het landschap en de geschiedenis van de regio. Het mijnmuseum herbergt artefacten en documenten die mijnbouwtechnieken en het leven van mijnwerkers beschrijven. Bezoekers kunnen zelfs ondergrondse mijnen verkennen en de zware werkomstandigheden van de mijnwerkers met eigen ogen ervaren.


De Dehesa:
Een model van duurzaam beheer, In Andalusië beslaat de dehesa 1,2 miljoen hectare, 15% van het oppervlak van de gemeenschap. Boerderijen zoals Montefrío in Cortegana fokken Iberische varkens op biologische wijze, met één varken per hectare. Dehesa Frías in Sevilla diversifieert vee, met het fokken van vechtstieren, schapen, geiten, runderen en zelfs ganzen. De dehesa oefent een duurzame coëxistentie van mens en milieu uit, beschermd door de Andalusische wet en de status van UNESCO-biosfeerreservaat.

Uitdagingen en instandhoudingsinspanningen, Ondanks de duurzaamheid kampt de dehesa met winstgevendheidsproblemen en een verouderende sector. De meest dringende zorg is "la seca", een ziekte die steeneiken en kurkeiken decimeert. Instandhoudingsinspanningen omvatten bodembehandelingen en nieuwe initiatieven, maar er blijven uitdagingen bestaan.

Gossan-Cobre-stuwmeer:
Een wonder van techniek, uitgeroepen tot Site of Cultural Interest in 2005, het Gossan-Cobre Reservoir weerspiegelt de geschiedenis van de Pyrite Belt-industrie. Gebouwd in 1971, verzamelen de vier cascade-dammen mijnafval en controleren de waterstroom. Naast het culturele belang garandeert het reservoir de watervoorziening voor de bevolking en de industrieën van Huelva. Het is ook een toeristische attractie geworden, ideaal voor wandelen en buitensporten, en biedt informatie over het natuurlijke systeem, het klimaat en de geschiedenis van het gebied.

Kampofrio:
Een mix van geschiedenis en legende, ondanks zijn mijnbouwwortels, blijft Campofrío cultureel verbonden met de Sierra de Aracena. De natuurlijke omgeving combineert de aangename orografie van Andévalo met de wilde kant van het Huelva-gebergte. Archeologische vondsten suggereren Iberische en Romeinse aanwezigheid, wat legendes over het fort van koning Salomo aanwakkert. De geschiedenis van de stad omvat islamitische, christelijke en moderne periodes, met opmerkelijke Romeinse wegen, forten en necropolissen.
Aracena:
Een gemeente met historische en toeristische bewegwijzering, Aracena, ooit een middeleeuws dorp, groeide uit tot een levendige stad. Het historische centrum, Plaza Alta, herbergt de parochiekerk van de Hemelvaart en Cabildo. De stad bloeide in de moderne tijd, met Dominicaanse en Karmelietenkloosters en werd later een heerlijkheid onder de graaf-hertog van Olivares. De ontdekking van de Gruta de las Maravillas in de 19e eeuw gaf een impuls aan het toerisme, waardoor Aracena een pionier werd in ondergronds toerisme.

Alajar:
Een stad van natuurlijke en culturele schoonheid, gelegen in het natuurpark Sierra de Aracena en Picos de Aroche, staat bekend om zijn weilanden, bossen en beken. Het historische centrum, uitgeroepen tot Historisch-Artistieke Site, heeft smalle straatjes en de kerktoren, allemaal onder de Peña de Arias Montano. De naam van de stad, afgeleid van het Arabisch, weerspiegelt zijn oude wortels, met bewijs van prehistorische, Romeinse en Al-Andalus nederzettingen.
Berg van Andévalo:
Cerro de Andévalo is een stad met een rijk cultureel erfgoed en beschikt over belangrijke gebouwen zoals de kerk van Santa María de Gracia, de Hermitage van Trinidad en het stadhuis. De paasvieringen en de feesten in augustus trekken bezoekers, terwijl de gastronomie heerlijke lokale gerechten biedt zoals migas en pestiños.

Valverde van de Camino:
Een luxe van vakmanschap, Valverde del Camino staat bekend om zijn handgemaakte cowboylaarzen, een mix van traditie en innovatie. De rijke geschiedenis van de stad omvat prehistorische nederzettingen en Romeinse mijnbouw. Het artistieke erfgoed omvat de Parochiale Kerk van de Virgen del Descanso en de Hermitage van de Trinidad. Lokaal vakmanschap en moderne ontwikkelingen maken Valverde een unieke bestemming.

Bees:
De hoofdstad van EVOO, Beas, in het hart van Huelva, biedt een rijke geschiedenis, natuurlijke schoonheid en tradities. De Olieroute en de Watermolenroute tonen de olijfolietraditie van de regio en historische watermolens. Beas, de hoofdstad van EVOO, viert haar cultuur met de Oliebeurs, levende kerststallen en de Heilige Week. De lente- en zomerfestivals, zoals de bedevaart naar Santa María de España, benadrukken de levendige tradities van de stad.

Pumta Umbrië:
Een stad gelegen nabij de hoofdstad aan de oevers van de Odiel, die een belangrijk toeristisch centrum is geworden dankzij de prachtige stranden met fijn, goudkleurig zand. Het heeft een kwalitatief toeristisch aanbod dat elk jaar een groot aantal bezoekers trekt.
Binnen het gebied bevinden zich het Paraje Natural de las Marismas del Odiel en het Paraje Natural de los Enebrales de Punta Umbría, twee natuurgebieden van groot ecologisch belang.
Het vindt zijn oorsprong in de wachttoren die de raad van Huelva in de 16e eeuw liet bouwen, maar het werd pas in de 19e eeuw bewoond. Aan het einde van de 19e eeuw had de plaats alleen een wachttoren en een seinhuis uit de tijd van Karel III, een politiebureau en enkele vissershutten.
In 1896 bouwden de Engelsen, die lid waren van de Riotinto Mining Company, een aantal houten chalets in koloniale stijl waar hun managers konden ontspannen.
In de jaren 1920 begonnen de eerste Spaanse vakantiegangers te arriveren. Er werd een regelmatige riviertransportdienst opgezet met Huelva.
In de jaren dertig bereikte de visserij haar hoogtepunt.
In 1959 werd het een onafhankelijke gemeente.

Conclusie:
Terwijl onze reis door de Sierra de Huelva ten einde loopt, hebben we prachtige landschappen doorkruist, historische plekken verkend en levendige lokale culturen ervaren. Van de oude Rio Tinto-mijnen tot de duurzame weide, het technische wonder van het Gossan-Cobre-reservoir en de charmante steden Campofrío, Aracena, Alájar, Cerro de Andévalo, Valverde del Camino, Beas en Punta