Route 3 van 5 – Van Soncillo naar Arriondas: De grote Cantabrische reis tussen bergen, valleien en onvergetelijke uitzichtpunten.

De derde etappe van dit avontuur door de Picos de Europa en het Cantabrisch Gebergte is zonder twijfel een van de meest spectaculaire en veelzijdige van de route. U komt langs adembenemende natuurlandschappen, bergwegen waar u rustig kunt rijden, dorpjes waar de landelijke essentie van Noord-Spanje bewaard is gebleven en een opeenvolging van uitzichtpunten die de reis tot een aangrijpende natuurlijke galerij maken.

Deze reis voert ons van Soncillo naar Arriondas, en het is moeilijk om die te beschrijven zonder emoties te voelen. Vanaf het begin, wanneer we Soncillo achter ons laten met het Ebro-stuwmeer aan onze linkerzijde, krijgt de reis een bijzondere sfeer. De frisse ochtendlucht, de weerspiegeling van het kalme water en de bergachtige horizon kondigen een route vol contrasten en schoonheid aan. Hier vermengt de ongerepte natuur zich met de gastvrijheid van de Pasiego-dorpjes, en elke kilometer wordt een belevenis voor de zintuigen.

Van Soncillo naar het hart van Pasiego
We vertrokken naar Puerto de la Magdalena, één van die natuurlijke toegangspoorten die gemeenschappen en landschappen met elkaar verbinden.
Hier laten we Castilië en León achter ons en gaan we Cantabrië binnen,
En dat doen we op de best mogelijke manier: door glooiende bergen en ruime bochten die ons al iets van het Cantabrische karakter laten zien.

Van daaruit gaan we richting natuurpark Collada del Asón, een beschermd gebied waar de vegetatie je bij elke bocht lijkt te omarmen. We passeren Puerto de Alisas, waar het groen zich in alle richtingen vermenigvuldigt, en dalen af naar La Cavada en Liérganes, twee dorpjes die zo uit een ansichtkaart lijken te komen. Liérganes, met zijn traditionele architectuur en de legende van de visman, herinnert ons eraan dat geschiedenis en natuur in dit gebied altijd hand in hand gaan.

De route vervolgt zijn route langs de rivier de Miera, die ons naar La Pedrosa begeleidt en vandaar naar Selaya, het hart van de Pasiego-valleien. Hier maken we een verplichte stop. Niet alleen om onze benen te strekken, maar ook om te genieten van de lokale keuken: quesada's, sobao's en een traditionele keuken die elke reiziger nieuwe energie geeft. Selaya is een van die plekken waar de tijd lijkt stil te staan en de straten, de bergen en de mensen zorgen ervoor dat je je er meteen thuis voelt.


De uitkijkpunten.

Met een gevulde maag en een nog vollere ziel vervolgden we onze tocht naar het uitkijkpunt La Braguía. Als er één ding is dat deze route kenmerkt, dan is het wel de opeenvolging van uitkijkpunten die een constant perspectief bieden op het natuurspektakel om ons heen. Bij La Braguía is het de moeite waard om even te stoppen, diep adem te halen en je te laten betoveren door het schijnbaar eindeloze groen.
De weg klimt naar Puerto de la Braguía, en vandaar gaan we via de N-623 naar Puerto del Escudo, een andere legendarische pas in dit gebergte. Daar waait de wind krachtig en opent de horizon zich in panoramische uitzichten die rechtstreeks uit een schilderij lijken te komen. We zien het Ebro-stuwmeer opnieuw, dit keer vanuit een ander perspectief, en we rijden er langs de CA-171, een weg die een verborgen parel is tussen bergen, pijnbomen en stilte.

Reinosa, Espinilla en het balkon naar de hemel.

Bij aankomst in Reinosa, een van de belangrijkste steden in dit gebied, verandert het landschap enigszins, maar zonder aan kracht in te boeten. Vanaf hier gaan we richting Espinilla en beginnen we aan de klim langs de CA-280 naar een van de meest magische plekken van de dag: het Balcón de La Cardosa. Zoals de naam al doet vermoeden, is het een waar natuurlijk balkon van waaruit je kilometerslange glooiende bergen kunt aanschouwen, met een licht dat verandert afhankelijk van het tijdstip van de dag.
Het uitkijkpunt La Cardosa biedt niet alleen uitzicht, maar ook rust. Het is een plek om even te zitten, je auto even aan de kant te zetten en gewoon te observeren. Hier begrijp je waarom het Cantabrisch Gebergte die aantrekkingskracht heeft die iedereen die het ontdekt, in vervoering brengt.

Op weg naar de hangende dorpen en het diepe Asturië
We volgen dezelfde weg tot we Valle bereiken, waar het landschap ruiger en contrastrijker wordt. Kort daarna bereiken we het Mirador de la Asomada del Ribero, weer zo'n plek die speciaal voor fotografieliefhebbers lijkt te zijn gemaakt. Vanaf hier zie je, als een gigantische kerststal, stadjes als Carmona en San Pedro, genesteld in de bergen, omringd door weilanden en doorkruist door kleine kronkelende weggetjes.

Vanaf hier is de spanning van de reis al op zijn hoogtepunt, maar we hebben nog een van de meest onvergetelijke stukken voor de boeg: de klim naar Collada de Hoz, een bergpas die een vrijwel ongerept landschap doorkruist, waar koeien vrij grazen en dorpen zich aan de hellingen vastklampen. De afdaling naar Panes is glooiend en omhullend, alsof de berg zelf ons langzaam vaarwel zegt.

Eenmaal in Panes nemen we de weg naar Cangas de Onís, nu in Asturië. Daar maken we een korte stop om de bijzondere "stenen motorfiets" te bekijken, een bijzonder beeld dat een symbool en anekdote is geworden voor wie op twee wielen of met de auto reist.

Aankomst in Arriondas: een bestemming met ziel
En zo bereikten we beetje bij beetje onze eindbestemming van de dag: Arriondas. Hier wacht ons een welverdiende rust na een intensieve maar prachtige dag. Een charmant stadje, waar de rivier de Sella leven en frisheid in de straten brengt en waar rust de perfecte metgezel is om de dag af te sluiten.
We checkten in bij ons hotel, fysiek moe maar van binnen verfrist. Deze etappe was veel meer dan een roadtrip: het was een emotionele reis, een aaneenschakeling van landschappen die in je geheugen en in je hart gegrift zullen blijven. Het bood alles: natuur, spanning, cultuur, gastronomie en een gevoel van vrijheid dat je alleen in de bergen kunt ervaren.