"Hasta la vista" is een Spaanse uitdrukking die letterlijk vertaald "tot het zien" betekent. Het wordt gebruikt als afscheidsgroet en betekent zoveel als "tot ziens", "tot later" of "vaarwel". De routes onder de paraplu Hasta la Vista hebben gemeen dat ze alle richting Spaanse zon gaan en onderweg je de (bijna) vergeten bezienswaardigheden weer tegenkomt, je herinneringen opfrist en het plezier doet herleven.

Dit traject loopt van Epernay naar La Ferté-Loupière.
Wie Epernay zegt, denkt aan Champagne. Deze historische hoofdstad van de Champagne herbergt de imposante en luxueuze herenhuizen van de internationaal gerenommeerde Champagnehuizen. Voor je aan de route begint zou je Avenue de Champagne moeten hebben verkend, want hier zitten alle grote champagnehuizen. Bovendien zit hier ook het Champagnemuseum en wat is dan een mooier begin. De route loopt over de flanken van de hellingen en biedt magnifieke uitzichtpunten over de wijngaarden en de vlakte. De wijngaarden strekken zich uit tot in Vertus, een stad waar je nog tal van Middeleeuwse overblijfselen vindt.
Op een heuvel stond in vroegere tijden het kasteel van Mont-Aimé. Het kasteel werd vernietigd tijdens de Honderdjarige Oorlog en definitief gesloopt in de jaren 1800. Het is nu een fraai uitzichtpunt op de omliggende wijngaarden.

Sézanne is een prachtig plaatsje gelegen in het zuidwesten van de Marne. Het is een middeleeuwse stad waar je kunt genieten van pittoreske straatjes, oude vakwerkhuizen en plaatselijke winkeltjes. Het stadje wordt omringd door groene bossen en heuvels en is dan ook de perfecte uitvalsbasis voor het verkennen van de Marne. Eén van de hoogtepunten van Sézanne is de prachtige gotische kerk. De kerk vind je midden in het oude centrum van Sézanne en kun je van binnen en buiten verkennen.

Je komt al snel langs de bezienswaardige Saint-Pierre-Saint-Paul-kerk in Villenauxe-la-Grande. Het gebouw heeft een langgerekte plattegrond met een schip en zijbeuken van acht traveeën, en een koor van drie traveeën, eveneens met drie beuken, eindigend in een rotonde met kooromgang. Aan de noordzijde van de westgevel staat de imposante klokkentoren. Het gebouw heeft een spitsbooggewelf, met uitzondering van het koor dat bedekt is met een gestroomlijnd plafond dat dateert uit het einde van de Middeleeuwen.

Je maakt nu de oversteek door het moerasgebied naar een van de hoogtepunten van vestingbouw in Frankrijk. De versterkte middeleeuwse stad Provins ligt op het voormalig grondgebied van de machtige graven van Champagne. De stadsstructuur van Provins, die speciaal werd gebouwd om markten, beurzen en aanverwante activiteiten onderdak te bieden, is goed intact gebleven. De stad getuigt van vroege ontwikkelingen in de organisatie van internationale handelsbeurzen en de wolindustrie. Een kenmerk van alle oude gebouwen in de handelsstad is het systeem van kelders met een booggewelf, dat dateert van tussen de 12e en de 14e eeuw. Ze hebben allemaal een stenen trap naar de deuropening aan de straat. In de bovenstad liggen ze helemaal onder de grond, in de benedenstad boven de grond.

Via een ommetje voor een mooi uitzicht kom je bij de kerk op de heuvel van Saint-Loup de Naud. De kolombeelden en het westportaal vormen een van de vroegste voorbeelden van gotische beeldhouwkunst in de regio Île-de-France.

Dan gaat het zuidwaarts naar de stad Sens, die ligt aan de rivier de Yonne, bij de samenvloeiing met de Vanne, en is een stad met een zeer lange geschiedenis. De stad is bekend om zijn kathedraal, de oudste kathedraal in gotische stijl. Dit is dus de moeder van alle grote Franse gotische kathedralen; Reims, Parijs, Chartres en Bourg, maar ook van de kathedraal van Canterbury. De façade van de Saint-Etienne is imposant en tegelijkertijd elegant.
Terwijl overal nog in Romaanse stijl werd gebouwd, werd in Sens voor het eerst geëxperimenteerd met een revolutionair nieuw concept voor de gewelven: de kruisribgewelven. In de 13e eeuw werden de vensters van de kathedraal vergroot en zijn kapellen toegevoegd. Het transept in de flamboyante gotische stijl dateert uit het eind van de 15e eeuw. Het middenschip is licht en zeer breed (15,25 meter).
De oudste glas-in-lood vensters dateren uit de 12e eeuw en de jongste uit de 19e eeuw. Ze laten de ontwikkeling van glas-in-lood vensters door de geschiedenis heen zien. De vensters in het transept, met name van het Laatste Oordeel (zuidelijke kant) en het Hemelse Concert (noordzijde) vormen een bijzonder geheel. Ze zijn in het begin van de 16e eeuw gemaakt. Een ander venster vertelt het verhaal van de aartsbisschop van Canterbury, Thomas Becket, die naar Sens vluchtte en bij terugkeer in Engeland werd gedood door de Engelse koning.
De Dauphin, de in 1765 overleden zoon van koning Louis XV, en zijn vrouw wilden hier begraven worden. Hun grafmonument is te zien in de Chapelle Sainte-Colombe. De graftegel ligt in het koor van de kerk. In de kathedraal bleven verder veel kunstwerken bewaard die zijn verbonden met de aartsbisschoppen.
De aartsbisschoppen woonden vanaf het begin van de middeleeuwen tot aan de 19e eeuw naast de kathedraal Saint-Etienne. Hun paleis staat in het verlengde van de kathedraal. Het paleis voor de synodes (kerkvergaderingen), met de gekleurde dakpannen, is in de 13e eeuw gebouwd. Het geheel getuigt van het glorieuze religieuze verleden en van de enorme invloed die Sens had.

Je kunt in Villeneive-sur-Yonne een wandeling maken langs de voormalige stadsmuren die tegenwoordig dienstdoen als promenades, over de kades van de Yonne of door de sfeervolle straatjes, langs schitterende gevels als die van het huis met Zeven-Koppen (maison des Sept-Têtes), gedecoreerd met zeven mythologische figuren, en de overblijfselen van de koninklijke burchttoren. Kijk eens naar de Saint-Nicolas brug, die met een lengte van 210 meter rust op het eiland île d'Amour, maar ook de Briard fontein, of de uitkijktorens. De kerk Notre-Dame-de-l'Assomption is gebouwd in gotische stijl maar heeft een voorgevel in renaissancestijl. Delen van de voormalige stadsmuur zijn bewaard gebleven waaronder twee stadspoorten: Porte de Sens en Porte de Joigny. Ook zijn er nog resten van de koninklijke donjon.

In Saint-Julien-de-Sault is het gerenoveerde orgel van de Église Saint-Pierre interessant, maar deze kerk verbergt nog veel meer schatten. De architectuur en de onvoltooide stijl ervan volgden al op werkzaamheden die in 1557/1566 niet waren voltooid. De glas-in-loodramen dateren uit de 13e eeuw (de overgebleven... de reparatie hiervan is een lange geschiedenis sinds 1784 en hun verslechtering tijdens een storm! Graffiti! Sommige dateren uit het begin van de huidige kerk (1525), en de beter leesbare uit 1719. Helaas is de gewoonte voortgezet en zijn de graffiti van de afgelopen 40 jaar minder prettig in mijn ogen!

De volgende stad die je aandoet om er iets te drinken is Joigny. Van de middeleeuwse stadsmuur met vier poorten is enkel de Porte du Bois bewaard gebleven. De stad werd grotendeels herbouwd in renaissancestijl na de stadsbrand van 1530. Zo zijn er verschillende vakwerkhuizen uit de 16e eeuw (Maison de l'arbre de Jessé, Maison du Bailli en Maison du Pilori). Op het hoogste punt van de stad staan het Château des Gondi (1569-1613, dit kasteel kwam in de plaats van de middeleeuwse burcht) en de kerk Saint-Jean (16e eeuw).

Het dorpje Champvallon waar je daarna door rijdt, heeft twee interessante bezienswaardigheden: een heel speciale wijnpers, opgeborgen in de Rue Vincent, maar als de deur van de schuur te openen is, zeer interessant en in de kerk hele grote schelpen als wijwaterbekkens. Kijk maar eens.

La Ferté-Loupière, je eindpunt van deze trip is sowieso een bezoek waard vanwege de bijzondere muurschilderingen in de Saint-Germain dorpskerk. Ze dateren uit de 15e eeuw en geven de Danse Macabre (dans van de dood) weer. Die laat zien dat de dood onvermijdelijk is en geen onderscheid maakt tussen mensen. Over een lengte van bijna 25 meter zijn personages van alle rangen en standen samen met de dood geschilderd. De afbeeldingen, gemaakt van oker uit de Puisaye, zijn van een opmerkelijke kwaliteit.