De sfeervolle steden en dorpen zijn een belangrijke troef voor Poitou, maar ze zijn lang niet de enige toeristische trekpleisters. Poitiers, de hoofdstad van Poitou, heeft voor liefhebbers van architectuur een rijk erfgoed, waaronder de indrukwekkende romaanse kerk Notre-Dame-la-Grande. Van de ene stad naar de ander zijn het de frescos van de Saint-Savin-sur-Gartempe, het middeleeuwse plaatsje Parthenay, die van Chauvigny met zijn 5 kastelen of de 3 romaanse kerken van Melle.

De route kent niet veel landschappelijk reliëf; wel intieme stukken, zoals het bocage-landschap van Gätine, tussen Poitiers en Parthenay. Mooie vergezichten, afgewisseld met rivieren en bossenzijn te vinden in het zuidelijk deel van de Poitou.

De route begint in St.-Savin-sur-Gartempe. Hier bewaart de abdijkerk van St.-Savin te midden van groene weiden een romaanse schat. De 11e-eeuwse kerk herbergt de kwalitatief beste muur­schilderingen van geheel romaans Frankrijk. Ze werden rond 1100 in zwart, wit, groen en met rode en gele okers op de muren gezet. Sommige hebben de tand des tijds uitstekend doorstaan. Je vindt in het schip afbeeldingen met als thema de Schepping en in de crypte diverse heiligen en de Evangelisten. De narthex is aan het bijbelboek Openbaringen gewijd.

Je gaat over de nieuwe, met zicht op de oude romaanse brug naar het dorp Saint-Germain om te tanken en buigt spoedig af noordwaarts om het lieflijke riviertje te volgen tot Angles-sur-l'Anglin met alle troeven voor natuur- en erfgoedliefhebbers. Vooral na de brug over de Anglin een waar genoegen!

Langs een te bezoeken grotwoning in het naburige Saint-Pierre-de-Maillé rijd je naar het middeleeuwse Chauvigny, waarvan de bovenstad omringd is door wallen. Het is een opmerkelijke middeleeuwse site met de ruïnes van vijf versterkte kastelen die worden gedomineerd door de klokkentoren van de elegante romaanse collegiale kerk van Saint-Pierre. In de benedenstad wacht daarna ongetwijfeld een cafeetje voor een kopje koffie.

Bij Chauvigny steek je de Vienne over en sla je direct rechtsaf. Vanaf Bonnes volg je de D6 en de D20 naar St.-Georges-lès­ Baillargeaux. Nadat je de rivier Clain bent overge­stoken, volg je de borden naar het filmpark Futuroscope, als je het park wilt bezoeken, dan wel de route verder volgen. Voor het bezoeken van dit park mag je rustig een middag uittrekken.
Futuroscope is niet alleen een themapark voor jong en oud, gewijd aan het bewegend beeld in al zijn soorten en formaten, het is tevens een hightech-onderzoekscentrum.
Dat plezier en onderzoek elkaar goed kun­nen aanvullen, bewijzen de verschillende bioscopen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er wel: een film die je van plafond tot vloer lijkt te omvatten, een filmdoek dat even groot is als een flatgebouw en een zaal waar elke actie van het beeld wordt gesimuleerd door bewegende stoelen. Ook zijn de nieuwste staaltjes rond de driedimensionale beeldtechniek te bewonderen. De buitenkanten van de bioscopen zijn futuristisch: die van de Kinémax heeft 4000 m2 spiegels.

Voor wie de route verder volgt, is het naburige Poitiers de volgende stad om te bezoeken en tevens te lunchen.
De universiteitsstad Poitiers is ongetwijfeld de mooiste stad van de regio Poitou­. Bijna elke grote winkelstraat loopt wel uit op een monument, zoals het Baptistère St.-Jean, een vroeg-Christelijke kerk, die al in de 10e eeuw werd gerestau­reerd. De Notre-Dame-la-Grande, waarvan het schitterende 12e-eeuwse por­taal recent is opgeknapt, is de grootste attractie. Binnen gaat u op in een serene sfeer. Nog een romaanse kerk ligt niet ver van het Pare de Blossac, de St.-Hilaire-le-Grand; een kijkje waard omdat hij in de 11e en 12e eeuw een voorname pelgrimshalte was voor pelgrims op weg naar Santiago-de-Compostella.

Langs Chiré-en- Montreuil waar een aardig kasteel staat, rijd je naar Parthenay.
Het oude centrum van Parthenay heeft zijn oorspronkelijke middeleeuwse karakter behouden. Kleine, slingerende straatjes als Rue de-la-Vaux-Saint-Jacques die zo kenmerkend zijn voor Middeleeuwse steden, prachtige vakwerkhuizen met originele baksteen en Romaanse kerken, het is er allemaal. In de 13e eeuw is een kasteel gebouwd in Parthenay, waar nu nog de restanten van zichtbaar zijn. Het is gebouwd op een rots aan de kant van de rivier. Het kasteel was eigendom van de heren van Parthenay. Er omheen was een citadel gebouwd die toegankelijk was via de poort Saint Jacques. Deze poort én de stadswallen zijn nog grotendeels in oorspronkelijke staat aanwezig. Aan de andere kant van de stad is de poort Tour de l’Horloge. Beide poorten hebben karakteristieke amandelvormige torens. In totaal had de citadel meer dan 30 verdedigingstorens, 4 toegangspoorten en een verdedigingswal van meer dan 1km. Carcassonne in het klein!

Je verlaat na de koffie Parthenay in zuidelijke richting tot je komt bij de indrukwekkende burcht van Coudray-Salbar. De burcht bestaat uit zes hoge torens, verbonden door courtines. Is in de 13de eeuw gebouwd door de heren van Parthenay. De burcht heeft de tand des tijds opmerkelijk goed doorstaan, omdat hij in zijn lange geschiedenis nooit zware aanvallen te verduren heeft gehad. Hierdoor is het een prachtig voorbeeld van de militaire architectuur uit de Middeleeuwen! Vlakbij zijn ook nog twee historische wasplaatsen te zien.

Je nadert het eindpunt van deze trip in Melle.
Het historische centrum van Melle herbergt drie Romaanse kerken, bekend als de "Romaanse Triade". Ze zijn het hele jaar door geopend voor bezoekers. De Saint-Hilaire-kerk, de bekendste, maakt deel uit van het UNESCO-werelderfgoed en herbergt een eigentijds koor van wit marmer uit Namibië. De Saint-Savinien-kerk, de oudste, was ooit een gevangenis, voordat ze werd ontwijd en omgevormd tot een culturele ruimte. In 2012 werden er glas-in-loodramen van de kunstenaar Remy Hysbergue geïnstalleerd. Ten slotte wordt ook de Saint-Pierre-kerk, sinds 1862 geklasseerd als Historisch Monument, ontwijd en worden er verschillende culturele evenementen georganiseerd.
In Melle is ook een oude zilvermijn uit de Karolingse tijd te bewonderen. Dit museum is alleen met rondleiding te volgen. De mijnexploitatie vond plaats tussen het begin van de 7e en het einde van de 10e eeuw, ten tijde van de Frankische koningen zoals Dagobert en Karel de Grote.
Het gewonnen erts was zilverglans. Hieruit konden mijnwerkers lood en zilver verkrijgen. Het lood werd gebruikt voor dakbedekking van gebouwen, maar ook voor leidingen en schotels. Het zilver werd gebruikt om er geld van te maken. Er zijn zilveren Mellois-munten tussen 768 en 1189 gearchiveerd..
Na deze indrukwekkende rit is het goed toeven op het plaatselijk plein.