Het Kathaarse geloof ontstond in de middel­eeuwen en was wars van materieel gewin. Het stond daarom ook lijnrecht tegenover het geloof van de katholieke machthebbers. Daarom werden de Katharen in de 13e eeuw systematisch uitgeroeid. Carcassonne is er haast altijd bij betrokken; je kunt er niet omheen. Ook niet om de burcht van Saissac en de vier kastelen van Lastours. En wat dacht je van de onneembare vestingstad Minerve met zijn natuurlijke bruggen.
Gezien de strategische posities van de vestin­gen kan je rekenen op veel haarspeldboch­ten. Eenmaal bij de burchten wacht u vaak nog een hele klim. Neem voor een bezoek goede wandel­schoenen mee en de tijd voor deze route, die je door de heuvels van de Montagne Noire leidt. Het departement Aude geeft een folder uit: 'ltinéraires en Pays d'Aude: sur les traces des Cathares'. Hier vind je nog meer Katharenplaatsen opgesomd.

Carcassonne is je startplaats van de rondtocht, vlak voor de omwalling.
De stad bestaat eigenlijk uit twee ker­nen: de 'cité', het sprookjesachtige en versterkte modelstadje uit de middeleeuwen en de Ville Basse, die als bastide is opgezet. Eerst was er de cité, met een enkele muur, gelegd rond het grafelijk kasteel van de Trencavels. Dit Carcassonne genoot een wel­vaart die abrupt eindigde door de Albi­genzer Kruistocht. Onder leiding van Simon de Montfort verzamelden de kruisvaarders zich in 1209 aan de voet van het Kathaarse bolwerk en wachtten net zo lang tot het water van de cité op was. Raymond-Roger Trencavel gaf zich ten slotte over. Enkele decennia later meende zijn zoon zich de verloren stad weer toe te moeten eigenen. Met hulp van de inwoners van de cité probeerde hij de stad tot de zijne te maken. De poging mislukte en Lodewijk IX verbande de ontrouwe inwoners voor een periode van zeven jaar. Daarna kwamen de Carcassonners wel terug, maar ze mochten zich niet meer in de veilige, inmiddels dubbel ommuurde cité ves­tigen. Zo ontstond de Ville Basse, uitgelegd als een bastide met een marktplein, rechte straten en een eigen muur (nu boulevards). Door de versterkingen van de cité bleek Carcassonne onneembaar. Wie door de eer­ste ring van muren heen was gebroken, werd vanaf de tweede ring bestookt. Zoveel kantelen, peperbustorentjes, massieve poorten en muren vind je alleen hier. De 19e-eeuwse restauraties hebben het aanzien flink verbeterd. In feite kan de cité als een sublieme locatie dienen voor een film over het stadsleven in de middeleeuwen.
Aan de buitenkant van de stad krijg je de gelegenheid om te tanken en je uit te leven op het grillige traject naar Saissac. Maar eerst kom je langs het merkwaardige Bram.

Bram
Vanaf de 11e eeuw ontstond er een plaats met de korte naam Bram, waarvan het cirkelvormige plan rond de plaats van aanbidding zich in opeenvolgende ringen zou uitstrekken tot het grootste cirkelvormige dorp van Europa. In 1210, aan het begin van de kruistocht tegen de Albigenzen, werd het versterkte dorp Bram belegerd door Simon de Montfort. Na een belegering van drie dagen werden ongeveer 100 inwoners gevangen genomen. Voor de goede orde werden de Katharen blind gemaakt aan hun ogen, hun neus en lippen afgesneden. Slechts één van hen werd een oog gespaard om een ​​onheilspellende processie naar het verderop gelegen Chateau de Lastours te leiden en de aankomst van de kruisvaarders aan te kondigen.

Avignonet-Lauragais
Van heinde en verre begint het bezoek aan het dorp met het zicht op de klokkentoren van de kerk Notre Dame des Miracles in Avignonet. Als je door de straten wandelt, zul je merken dat de gebouwen van witte steen zijn gemaakt (kalksteenzandsteen om precies te zijn). Anders dan de andere dorpen in het zuiden van Toulouse, allemaal gebouwd in roze baksteen. Van heinde en verre begint het bezoek aan het dorp met het zicht op de klokkentoren van de kerk Notre Dame des Miracles in Avignonet. Als je door de straten wandelt, zul je merken dat de gebouwen van witte steen zijn gemaakt (kalksteenzandsteen om precies te zijn). Anders dan de andere dorpen in het zuiden van Toulouse, allemaal gebouwd in roze baksteen.
Avignonet-Lauragais was in de 13e eeuw het toneel was van een massaslachting onder de inquisiteurs die aangesteld waren door de katholieke kerk om Katharen op te sporen. Het moet gezegd worden dat de inquisiteurs door de bevolking, die op de hand van de Katharen waren, gevreesd werden. Toen ze aankwamen viel er een loodzware stilte over het dorp, omdat iedereen wist dat er maar twee getuigenissen nodig waren om aan het eind van een touw of in het vuur te belanden. Het was de verantwoordelijkheid van de inquisiteurs om zelfs de meest recalcitranten hun Kathaarse geloof te laten afzweren, zonder te aarzelen hun toevlucht te nemen tot chantage en marteling om bekentenissen te verkrijgen.
Dankzij de medeplichtigheid van de inwoners bereikten Kathaarse ridders onder leiding van Faydit discreet het kasteel waar de inquisiteurs waren gehuisvest. Ze renden een trap af, vernielden de deuren en gingen uiteindelijk de kamer binnen waar de inquisiteurs sliepen. Een tiental bijlen vielen op hen, het was een bloedbad!
Zoals je je kunt voorstellen waren de represailles zeer zwaar voor de inwoners van het dorp die medeplichtig waren aan dit bloedbad. De kerk werd veertig jaar gesloten. Tijdens de heropening werden verschillende wonderen verteld: de klokken luidden dag en nacht en op een ochtend werd op de veranda een gouden beeld van de Maagd ontdekt. De huidige kerk werd in de 14e en 15e eeuw gerenoveerd en heet sindsdien "Onze Lieve Vrouw van de Wonderen". In de kerk hang een schilderij over deze gebeurtenis. Onder de moordenaars zochten velen hun toevlucht in Italië. Dit is waarschijnlijk de reden dat de peperbustoren ook de naam “Lombardepoort” draagt. Een geur van Italië zweeft in Avignonet.

Saint-Félix-Lauragais
Deze mooie, versterkte stad van het Land van Cocagne, omgeven door tarwe- en zonnebloemvelden, biedt een bezoek aan zijn charmant plein met markthal waaronder oude huizen met houten muren verrijzen. Het plaatsje Saint-Félix-Lauragais, dat in 1167 de zetel was voor het eerste concilie van de Katharen, nodigt uit om zijn collegiale abdij uit de 14e eeuw, zijn kasteel en zijn uitzicht op de Zwarte Berg en de Pyreneeën te ontdekken.

Saissac
Saissac geldt als een van de meest pittoreske plaatsen in de Montagne Noire. Bossen en weiden omgeven de oude heerlijkheid van de graven van Carcassonne. Wie geïnteresseerd is in het dagelijkse leven op de 'Zwarte Berg', kan in een van de twee torens terecht. Boven de plaats wordt 's zomers in het kas­teel een klank- en lichtspel opgevoerd. Het complex begon als Katharenbolwerk en werd in de loop van de 16e eeuw flink vergroot. Uit de Katharentijd stammen eigenlijk alleen de donjon en de oostelijke torens.

Lastours
De heren van Cabaret bouwden maar liefst vier kastelen op dezelfde rotssokkel: Caba­ret, Tour Régine, Fleur d'Espine en Quertinheux. Simon de Montfort beet tot twee maal toe zijn tanden stuk op de vier versterkte woontorens. Hij kreeg ze slechts in zijn bezit nadat de heren zich overgaven. Hier is de lunch gepland.

Caunes-Minervois
is een klein wijndorp in het centraal noordelijke deel van het departement Aude. Het dorp is gebouwd aan de voet van de Montagne Noir en ligt midden in het wijngebied Minervois. De bekendste bezienswaardigheid is de abdij.
De geschiedenis van Caunes-Minervois gaat terug tot de tweede helft van de achtste eeuw, toen er een benedictijnenabdij gebouwd werd. Deze abdij is gesticht door abt Anian, op een plek waar de restanten stonden van een Romeins landgoed. Niet lang na de oprichting van de abdij, komt het onder de bescherming te staan van Karel de Grote, die een groot deel van zijn oorlogsbuit doneerde om de abdij te kunnen bouwen. Van de originele abdij uit de achtste eeuw is niet veel bewaard gebleven. Alleen onder de kerk van de abdij, zijn nu wat resten te zien van een gemetselde muur. Van de delen die in de elfde, veertiende en de zeventiende eeuw gebouwd zijn, is nog genoeg te zien in de gerenoveerde abdij. Een van de mooiste stukken is de oude kloostergang. Je bent uitgenodigd voor een bezoek aan de abdij en/of een terrasje voor een break. De volgende mogelijk voor een drankje kan je ook bewaren tot het eindpunt.
In de directe omgeving van Caunes-Minervois zijn enkele van de belangrijkste marmermijnen van Frankrijk te vinden. In deze mijnen wordt het beroemde rode marmer gewonnen, dat je op veel plaatsen in de regio tegenkomt. In Caunes-Minervois zijn overal in het dorp prachtige beeldhouwwerken en sculpturen te zien in dit typische Languedoc-marmer. De kleur van dit marmer varieert van lichtroze tot bloedrood. Op verschillende beroemde plaatsen in de wereld is marmer uit Caunes-Minervois gebruikt. Denk hierbij aan het Mezquita in Cordoba, het Groot Trianon in de kasteeltuin van Versailles en de Sint-Pieterbasiliek in Rome.

Minerve
De kloofdalen van de Cesse en de Brian scheiden de minieme 'rotsstad' van de kalkstenen hoogvlaktes. In de 11e eeuw werd op deze unieke plek Minerve gesticht. Hoewel op bevel van Lodewijk XIII in de 17e eeuw de versterkingen werden ontmanteld, heeft het straatbeeld nog een middeleeuws aan­zien. Minerve werd een vluchtplaats voor Katharen die zich na de val van 'hun' Béziers haastig terugtrokken. Zeer typisch zijn de 'ponts naturels': de rivier de Cesse heeft twee natuurlijke bruggen uit de rots geslepen, een kleintje en een grote van 200 m. Na een bezoek aan deze vestingplaats is het goed toeven in een van de plaatselijke horecagelegenheden.