Dauphine region from Le Bourg d Oisans
Deze route is gemaakt door:
RouteXpert Jan Koelstra (jan cabrio)
Laatst gewijzigd: 21-06-2025
Route Samenvatting Briançon, Embrun en Gap. Andere zijn minder zichtbaar, zoals de bergdorpen rond het Lac de Serre-Ponçon. Maar ze zijn allemaal uitzonderlijk vanwege hun culturele erfgoed, hun panorama's, hun verborgen schatten. Het beste: ze zijn allemaal het hele jaar door gemakkelijk te bezoeken met behulp van gratis rondleidingen!
Het unieke gebied van Parc national des Ëcrins is niet alleen gekenmerkt door de flora en fauna van het park, maar ook de archeologie, het gebouwde erfgoed, het landschap, de bergtoppen en bergpassen, de cultuur, de gletsjers, de meren en de geologie. Daarom krijgt deze verkenningsrit, die ook nog over spannende wegen voert, een waardering van vijf sterren.
Deel deze route 
Animation
Beoordeling
Duur
8h 33m
Transportmodus
Auto of motor
Afstand
234.02 km
Landen
RouteXpert Review In het Musée des Mineraux et de la Faune des Alpes te Bourg d’Oisans kan je kennismaken met de flora en fauna van het natuurpark en de Alpen. Het is ook het vertrekpunt van deze tocht door de hoge Dauphiné.
Het stadje Le Bourg d’Oisans is een ideale uitvalsbasis om enkele van de mooiste plekken van de Alpes du Dauphiné te ontdekken. Het ligt op een kruispunt van bergmassieven, met de Belledonne in het noorden, de Écrins in het zuiden en het dal van de Maurienne in het noordoosten.
Het dal van Bourg d’Oisans is al sinds de klassieke oudheid bewoond en in gebruik als handelsroute van Grenoble naar Briançon en verder over de bergen heen. In de middeleeuwen lag er een kasteel op deze plek, maar uit die tijd dateren weinig overblijfselen. Het stadje staat momenteel vooral bekend als pleisterplek voor wielrenners die een van de alpencols in de nabije omgeving willen bedwingen of die een poging willen wagen de Alpe d’Huez op te rijden. Maar er is in de nabije omgeving nog veel meer te doen, wat je ook voor activiteit zoekt.
De Jardin Alpin du Lautaret laat je de flora van berggebieden wereldwijd ontdekken, onder het genot van een magnifiek uitzicht op de toppen van het massief van de Meije en de Écrins. Alhoewel het op een hoogte ligt van 2050 meter, heerst er een vrij zacht klimaat. Bovendien is het dal van La Grave, Villar d’Arène en Monêtier-Les-Bains sowieso rijk aan flora. Maar liefst 1.500 in het wild levende plantensoorten zijn hier geteld. Daarnaast heeft de tuin nog een troef: het biedt uitzicht op een bergketen waar je goed de verschillende aardlagen kan zien, waaruit de alpen zijn ontstaan.
Briançon ligt op een hoogte van 1326 meter en is daarmee de hoogstgelegen stad van Frankrijk. Deze stad ligt op de plek waar vijf valleien samenkomen en staat bol van de kunst en geschiedenis. Niet voor niks is Briançon onderscheiden als UNESCO Werelderfgoedlocatie. Briançon heeft een opmerkelijke verzameling militaire bouwwerken die tussen de 17e en 20e eeuw werden gebouwd om de verdediging van de stad te verbeteren. Dit gebied vormt het centrum van de stad en wordt gekenmerkt door het kasteelfort. Daarnaast zijn er verschillende omliggende gebouwen te bewonderen, zoals fort Salettes, fort Trois Têtes en fort Randouillet. Eenmaal door de poort van Pignerol, vind je een pittoreske oude stad met verschillende getuigenissen van haar verleden. Architectuurliefhebbers kunnen genieten van de 18e-eeuwse Notre-Dame ler, de 14e-eeuwse kerk van de Cordeliers, de oude huizen langs de hellende straten, het aardige Place d'Armes omgeven door mooie gekleurde gevels, fonteinen en zonnewijzers. Halverwege de Rue de la Mercerie houd je halt voor een koffiepauze op het Place d’Armes. Van onder het (nagebouwde) afdak van de kortegaard, die soldaten van het corps de garde vroeger beschutting bood, hebben we zicht op de Provençaals ogende gevels rondom het plein.
Halverwege Briançon en Embrun stroomt de rivier de Guil in de Durance. Precies op dit punt, destijds nog dicht bij de grens met Italië, moest er volgens de bekende bouwmeester Vauban eind 17e eeuw een nieuwe vesting komen. Er werd snel begonnen met bouwen, maar de originele plannen werden nooit helemaal uitgevoerd. Mont-Dauphin werd zelfs een van de vestingsteden waar er het meest gedeserteerd werd. Daarentegen belandde het wel op de werelderfgoedlijst van Unesco, als een van de belangrijkste toonbeelden van Vaubans bouwkunsten.
Het fort herbergt tevens huizen, fonteinen, wasplaatsen en groenruimtes die uitnodigen tot een wandeling. Langs de wallen openbaart zich een prachtig panorama over de berglandschappen aan de blik van de wandelaars.
Niet te missen tijdens een bezoek aan Mont-Dauphin zijn de Rochambeau-kazerne met zijn boogtrap en prachtig dakgebinte en het Vaubanmuseum, ondergebracht in het binnenste van het arsenaal. Na een bezoek aan de kazerne en het arsenaal, moet je uiteraard naar het grote kruithuis achter het arsenaal. Dit is een imposant bouwwerk, waarbij heel goed was nagedacht om de risico’s op ontploffingen te verkleinen.
In Embrun is de lunch gepland. Even de benen strekken om het stadje te verkennen. Daar valt de kathedraal Notre-Dame-du-Real direct op. Dit majestueuze religieuze bouwwerk (het grootste in de Franse Alpen) is geïnspireerd op Lombardije en maakt indruk met zijn 800 jaar oude geschiedenis. De architectuur is indrukwekkend; de piramidevormige klokkentoren is 35 meter hoog, de veranda is rijkelijk versierd, het marmer is roze en groen, de leisteen is zwart en de kalksteen wit. Binnen vind je onder andere een groot roosvenster en een opmerkelijk fresco uit de 15e eeuw, elegante dwarsgewelven en twee bezienswaardigheden: het Grote Orgel (geschonken door Lodewijk XI) en de kerkschat van de Sainte-Annekapel.
Het voormalige aartsbisschoppelijk paleis was in de 12e eeuw een wachttoren, gevangenis, arsenaal, kluis en later een waterreservoir voor het leger. Vanaf het 27 meter hoge, gekanteelde terras heb je nu een 360 graden uitzicht over het landschap rond Embrun en de vallei van de Durance. Het Huis van Chanonges of Erfgoedhuis van Embrunais (13e eeuw) is de oudste residentie van Embrun. Neem je tijd om de prachtige romaanse voorgevel te bewonderen. Hoewel het ooit de huisvesting was van de kanunniken die de bezittingen van de aartsbisschop beheerden, biedt het gebouw nu een culturele ruimte, versierd met een cassettenplafond en een muurschildering van eeuwen geleden.
Na de lunch kom je langs het (kunstmatige) meer van Serre-Ponçon. Na een nieuwe serie verwoestende overstromingen nam de Franse staat in de jaren 1950 een ingrijpend besluit: de hele vallei – inclusief dorpjes, spoorlijnen en viaducten – werd simpelweg onder water gezet. Dit om voor eens en altijd een einde te maken aan de streken van de Durance. Voilà, de fascinerende ontstaansgeschiedenis van het grootste stuwmeer van Frankrijk, dat vandaag een van de populairste trekpleisters van de Hautes-Alpes is. Midden in het meer staat de kapel Saint Michel als symbool van Serre-Ponçon nog boven water. Tijdens de bouw van de stuwdam van Serre-Ponçon in de jaren zestig was het de bedoeling de kapel te vernietigen, maar dankzij de ligging op een heuvel boven de maximale waterstand kon ze behouden blijven. Voor meer geschiedenis is ook Le Museoscope du Lac een echte aanrader. Het museum is kortgeleden compleet gerenoveerd en neemt je in 6 zalen via onder meer 4D-films op inventieve wijze mee door het verleden van het meer. Naast het museum heb je eveneens een uitkijkpunt op de gigantische stuwdam die 1,2 miljard kubieke meter aan water tegenhoudt. Goede gelegenheid om een drinkpauze op het terras van het naastgelegen restaurant in te lassen.
Op naar een bochtig parcours in je route om uitgebreid te genieten van de "Feeënschoorstenen" of "De Demoiselles coiffées". Ze ontstaan in de bodem van morenen uit gletsjers, waar lagen gesteente van verschillende hardheid onderhevig zijn aan de werking van wind en water. Naarmate de onderste, meer losse lagen in de loop van de tijd eroderen, beschermt een sterkere steensoort de sedimentkolom eronder. Zo ontstaan deze slanke silhouetten, soms meer dan 20 meter hoog, bekroond met hun rotsachtige “hoofdtooi”. Terwijl de wetenschap hun geologische oorsprong verklaart, geven lokale tradities ze een mystieke dimensie. Volgens de legende leefden er eens in Theus jonge meisjes van schitterende schoonheid. Omdat ze van dansen hielden, kwamen ze op een avond in de Vallon de Vallauria bijeen voor een laatste farandole, waarbij ze grote, platte hoeden droegen. Maar toen het middernacht werd bij de kerk van Theus, klonk er een duivels gehuil door de vallei. In een oogwenk waren de jonge dansers voorgoed versteend en veranderd in hoge stenen zuilen met hoofdtooien. Sinds die dag waken ze roerloos en stil over de vallei, als getuigen van een tragisch lot.
Dan nader je alras de eindbestemming Gap, vooral bekend als één van die steden waarlangs Napoleon richting Parijs ging, nadat hij in 1815 terugkeerde van Elba: de Route Napoleon is een onverminderd populaire route. Gap heeft nog een redelijk geconserveerd historisch centrum. Loop zeker even binnen in de kathedraal, het huis van de bisschop van de stad, voor het laatste gerenoveerd aan het eind van de 19e eeuw. Met zijn pastel gevels, zijn winkelstraten en berglandschap heeft Gap, als hoofdstad van de Hautes-Alpes, een goede troef om hier ergens na te genieten van deze tocht.
Links 
Gebruik Deze route downloaden?
Je kan de route gratis, zonder MyRoute-app account downloaden. Om dit te doen, open de route en klik op 'opslaan als'. Deze route wijzigen?
Geen probleem, open eerst de route. Volg de tutorial en maak je eigen MyRoute-app account aan. Na registratie, start je trial automatisch. 
Disclaimer
Gebruik van deze gps-route is voor eigen rekening en risico. De route is met zorg samengesteld en door een MyRoute-app geaccrediteerde RouteXpert gecontroleerd voor gebruik op zowel TomTom, Garmin als MyRoute-app Navigation.
Door gewijzigde omstandigheden, wegomleidingen of seizoensafsluitingen kunnen er toch veranderingen zijn ontstaan. Daarom adviseren wij iedere route voor gebruik te controleren.
Gebruik bij voorkeur de routetrack in je navigatiesysteem. Meer uitleg over het gebruik van MyRoute-app kun je vinden op de website bij ‘Community’ of ‘Webinars’.
Door gewijzigde omstandigheden, wegomleidingen of seizoensafsluitingen kunnen er toch veranderingen zijn ontstaan. Daarom adviseren wij iedere route voor gebruik te controleren.
Gebruik bij voorkeur de routetrack in je navigatiesysteem. Meer uitleg over het gebruik van MyRoute-app kun je vinden op de website bij ‘Community’ of ‘Webinars’.
Routes in de buurt 
Provence Alpes Cote d Azur
Over deze Regio
Provence-Alpes-Côte d'Azur, afgekort PACA, is een regio in het zuidoosten van Frankrijk. De regio omvat de departementen Alpes-de-Haute-Provence, Hautes-Alpes, Alpes-Maritimes, Bouches-du-Rhône, Var en Vaucluse. De hoofdstad van Provence-Alpes-Côte d'Azur is Marseille in het departement Bouches-du-Rhône, Frankrijks tweede stad en belangrijkste haven. Nice, de vijfde stad van het land, is de departementshoofdstad (prefectuur) van de Alpes-Maritimes.
In het oosten grenst de regio aan Italië (regio's Piëmont en Ligurië) en in het zuiden aan de Middellandse Zee en het dwergstaatje Monaco. Ten westen van de regio, gescheiden door de Rhône, ligt Occitanie en ten noorden Auvergne-Rhône-Alpes.
Lees meer op Wikipedia
In het oosten grenst de regio aan Italië (regio's Piëmont en Ligurië) en in het zuiden aan de Middellandse Zee en het dwergstaatje Monaco. Ten westen van de regio, gescheiden door de Rhône, ligt Occitanie en ten noorden Auvergne-Rhône-Alpes.
Bekijk regio
Statistieken 
59Aantal RX reviews (Provence Alpes Cote d Azur)
54206Aantal bezoekers (Provence Alpes Cote d Azur)
3721Aantal downloads (Provence Alpes Cote d Azur)
Route Collecties in deze regio De 24 Mooiste Alpen Routes
De Alpen, de Alpen zijn een bergketen in Europa, die zich uitstrekt van de Franse Middellandse Zeekust in het zuidwesten tot de Pannonische vlakte in het oosten. De oppervlakte van het gebergte is meer dan 200.000 km².
Met andere woorden Passen en Bergwegen!
Rijden door de bergen is geweldig! Zeker over de bergpassen met haarspeltbochten en smalle slingerwegen. Iedere bocht weer een ander uitzicht waar je kunt genieten. Er liggen heel veel mooie bergpassen in de Alpen.
Een selectie die ook in deze routes is verwerkt:
De Stleviopas:
De Stelviopas, ook wel Passo dello Stelvio, staat vooral bekend vanwege de etappe in de Giro d’Italia. In de wielersport wordt deze pas door de lengte en het hoogteverschil gezien als één van de zwaarste beproevingen. De Stelviopas behaald een maximale hoogte van 2758 meter en is daarmee één van de hoogste in de Alpen. Met de pas worden de plaatsen Bormio en Prato Allo Stelvio verbonden. ’s Winters is de pas gesloten vanwege de hevige sneeuwval.
De Reschenpas:
De Reschenpas, ook wel Passo di Resia, verbindt de Oostenrijkse deelstaat Tirol met de Italiaanse provincie Zuid-Tirol. De pas bereikt een maximale hoogte van 1504 meter en is in de afgelopen eeuwen één van de belangrijkste noord-zuidverbindingen in de Alpen geweest. Al ver voor de Romeinse tijd werd de pas gebruikt. Onderweg passeer je meerdere hoogtepunten en historische overblijfselen. Eén van de hoogtepunten is de Reschensee. Dit meer is ontstaan na de bouw van de stuwdam en heeft het dorp Graun helemaal onder water doen verdwijnen. Het enige dat daar nog aan herinnerd is de klokkentoren midden in het meer.
Col du Galibier:
De Franse bergpas Col du Galibier, verbindt de plaatsen Saint-Michel-de-Maurienne en Briançon via de Col du Lautaret in het zuiden en de Col du Télégraphe in het noorden. De bergpas is onderdeel van de Tour de France en zeer gevreesd, vanwege het feit dat deze alleen via de twee andere bergpassen bereikbaar is. De pas bereikt een maximale hoogte van 2646 meter. Vanaf daar kun je een wandeling maken naar het uitzichtpunt op 2704 meter. Je kunt hier onder andere de toppen van de Grand Galibier, Mont Blanc en La Meije bewonderen.
De Grossglockner Hochalpenstraße:
Met een hoogte van 3798 meter is de Grossglockner de hoogste berg van Oostenrijk. Om optimaal van deze indrukwekkende berg te kunnen genieten, kun je over de Grossglockner Hochalpenstraße en bijbehorende pas rijden. De route start vanaf Bruck am Grossglockner en eindigt in Heiligenblut. Uiteraard kun je twee kanten op rijden. De pas bereikt een maximale hoogte van 2504 meter en is ’s winters door de hevige sneeuwval gesloten. Onderweg passeer je meerdere tussenstops met leuke activiteiten, informatiepunten, berghutten en uitzichtpunten. Een aanrader is een bezoek aan de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe en Pasterzengletsjer.
De Col d'Izoard:
Net zoals de Col du Galibier is ook de Col d’Izoard onderdeel van een etappe van de Tour de France. De bergpas verbindt Briançon met de vallei van de rivier de Guil. De pas ligt voor een deel in Regionaal Natuurpark du Queyras en bereikt een maximale hoogte van 2360 meter. Bijzonder aan de Col d’Izoard is het kale en rotsachtige landschap. Het lijkt soms net alsof je met de auto over de maan rijdt! Onderweg kun je op meerdere punten even stoppen om te genieten van het prachtige uitzicht.
De Berninapas:
De Bernina Express is één van de meest bekende spoortreinen in Zwitserland en de Alpen. De route is prachtig en voor een deel opgenomen op de UNESCO-werelderfgoedlijst. Parallel aan de spoorlijn ligt de Berninapas, welke het Veltlindal met het Egandindal verbindt. Deze prachtige Alpenweg heeft een totale lengte van 56 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 2328 meter. Onderweg kun je onder andere genieten van uitzichten op de Morteratschgletsjer.
De Sellapas:
De Sellapas, ook wel Passo di Sella, neemt je mee over één van de meest indrukwekkende bergmassieven van de Dolomieten: het Sellamassief. De pas verbindt Valle di Fassa met Val Gardena en bereikt een maximale hoogte van 2236 meter. Op deze hoogte ligt tevens de grens van de Italiaanse provincies Trentino en Bolzano. Onderweg kun je genieten van het uitzicht op deze spectaculaire bergwereld. Bewonder bijvoorbeeld de drie pieken van het Sasso Lungo bergmassief, het Sellamassief of de toppen van de Marmolada. De Sellapas kun je ook rijden in combinatie met de Gardenapas, Pordoipas en Campolongopas.
De Grimselpas:
De Grimselpas verbindt Goms in Wallis met het Halisdal in het Berner Oberland. De pas bereikt een maximale hoogte van 2165 meter en is ’s winters vanwege sneeuwval gesloten. De bergpas heeft in de loop der eeuwen een belangrijke rol gespeeld in de handel tussen Zwitserland en Italië. Nu zijn het vooral de stuwmeren die een belangrijke functie hebben. Deze worden namelijk gebruikt voor de opwekking van elektriciteit. Het landschap waar je doorheen rijdt is ruig, rotsachtig en indrukwekkend. Bovenop de pas ligt een hotel en een restaurant met speciaal marmottenpark. Ook ligt hier de Dodensee (Totensee). Dit meer dankt haar naam aan de vele gesneuvelde soldaten in de tijd van Napoleon.
De Gotthardpas:
De Gotthardpas, ook wel Passo del San Gottardo en Sint-Gotthard, verbindt de Zwitserse plaatsen Airolo en Andermatt. De bergpas en bijbehorende tunnel zijn vooral bekend onder de vakantiegangers die van Zwitserland naar Italië rijden. Maar waar het merendeel kiest voor de tunnel, is het juist de pas die de vakantie echt compleet maakt. De Gotthardpas heeft een lengte van ongeveer 26 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 2106 meter. De route is prachtig en neemt je mee langs oude dorpjes en schitterende uitzichten.
De Silvretta Hochalpenstraße en Silvrettapas:
Het Paznauntal in Tirol en het Montafon in Vorarlberg worden met elkaar verbonden door de Silvretta Hochalpenstraße. De route heeft een lengte van 22,3 kilometer en leidt van Galtür naar Partenen in 34 haarspeldbochten, via de 2032 meter hoge Bielerhöhe. Op dit punt ligt tevens de Silvrettasee, waar je heerlijk kunt wandelen. Door sneeuwval is de pas ’s winters gesloten.
De Simplonpas:
Net zoals de Gotthardpas, reizen jaarlijks ook veel vakantiegangers over de Simplonpas. Deze bergpas verbindt het Rhônedal in het kanton Wallis met het Valle d’Ossola in Piemonte. De pas is het hele jaar door geopend en bereikt een maximale hoogte van 2005 meter. Onderweg passeer je een aantal gebouwen, waaronder het bekende Simplon-Hospiz uit 1825. Het hospiz staat onder beheer van de monniken van St. Bernard. Vanaf het hoogste punt op de pas zijn allerlei wandelroutes mogelijk en ook kom je een hotel tegen waar je kunt overnachten.
De Gerlospas:
De Gerlospas verbindt het Salzachtal in het Salzburgerland, met het Zillertal in Tirol. De pas is onderdeel van de Gerlos Alpenstraße en loopt dwars door Nationaal Park Hohe Tauern. Onderweg kun je genieten van schitterende uitzichten op de omgeving. De pas heeft een lengte van 12 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 1531 meter. Een ritje over de Gerlospas is ideaal te combineren met een bezoek aan de Krimmler Wasserfälle.
De Grote Sint-Bernhardpas:
De Grote Sint-Bernhardpas, beter bekend als Col du Grand Saint Bernard, verbindt het Italiaanse provincie Valle d’Aosta met het Zwitserse kanton Wallis. De pas is één van de hoogste van Zwitserland en bereikt een maximale hoogte van 2469 meter. Net zoals een aantal andere bergpassen in dit lijstje, wordt ook de Grote Sint-Bernhardpas al eeuwenlang gebruikt als verbindingsweg. De pas heeft haar naam te denken aam de St. Bernardhonden die vroeger samen met de monniken gestrande reizigers hielpen. ’s Winters is de pas gesloten.
De Timmelsjoch Hochalpenstrasse:
De Timmelsjoch Hochalpenstrasse verbindt de plaatsen Sölden in het Ötztal en Meran in Zuid-Tirol. Tol moet betaald worden op het traject Hochgurgl - Moos. Via een bergweg met zo’n 60 haarspeldbochten rijd je door een prachtige bergwereld. Met de Timmelsjoch Experience kun je via verschillende stations meer te weten komen over de historie, de weg en de omgeving. Ook kun je een bezoek brengen aan het Top Mountain Crosspoint museum.
Col de l’Iséran:
Met een maximale pashoogte van 2770 meter, behoort de Col l’Iséran tot één van de hoogste bergpassen in de Alpen. De pas verbindt Bourg-Saint-Maurice met Bonneval-sur-Arc. Via een weg vol haarspeldbochten passeer je onder andere Val-d’Isère en een zijdal van de Maurienne dat geheel in Nationaal Park de la Vanoise ligt. Je kunt dieren zoals marmotten en gemsen spotten en ook ligt er bovenop de pas een restaurantje met een kapel.
De Gaviapas:
De Gaviapas (Italiaans Passo di Gavia) is een bergpas in de Italiaanse Alpen, in de regio Lombardije.
Het is een van de hoogste paswegen van Europa. De weg voert dwars door het ongerepte Nationaal Park Stelvio. De weg is aangelegd in de Eerste Wereldoorlog voor de bevoorrading van Italiaanse soldaten die vochten in het Italiaans-Oostenrijks grensgebied. De pashoogte behoort tot de mooiste van de Alpen. Hier ligt het grote Lago Bianco met, naar het noorden, de berg San Matteo (3684 meter). Het Lago Nero ligt iets lager aan de zuidzijde van de pas. Hier bepaalt de berggroep van de Adamello het uitzicht. In het gebied zijn vele goed gemarkeerde wandelingen uitgezet. Gedurende de winter is de pas afgesloten vanwege de enorme sneeuwval. De pas is tot in mei en juni nog vaak afgesloten vanwege de grote hoeveelheid sneeuw.
Promotor heeft een selectie gemaakt van de 24 Mooiste Alpen routes die ze uitgezet hebben de afgelopen jaren.
De routes gaan door:
Frankrijk
Oostenrijk
Zwitserland
Italie
De mooiste wegen, de mooiste vergezichten, de mooiste uitzichtpunten. De hoogste bergen, de snelste afdalingen, haarspeld bocht na haarspeld bocht, noem maar op je kunt er geen genoeg van krijgen.
Ga je op vakantie in deze regio, doe er je voordeel mee, ALLE routes in deze collectie zijn gecontroleerd en gelijk gemaakt voor TomTom, Garmin en MyRoute-app Navigation door een MyRoute-app RouteXpert.
Heel veel plezier met deze collectie en tijdens het rijden van een van deze routes. Geniet van al het moois wat de Alpen en de Dolomieten te bieden hebben. Klik op “Route bekijken” om de review van de gekozen route te lezen.
Graag hoor ik jullie bevindingen over de route(s).
Met andere woorden Passen en Bergwegen!
Rijden door de bergen is geweldig! Zeker over de bergpassen met haarspeltbochten en smalle slingerwegen. Iedere bocht weer een ander uitzicht waar je kunt genieten. Er liggen heel veel mooie bergpassen in de Alpen.
Een selectie die ook in deze routes is verwerkt:
De Stleviopas:
De Stelviopas, ook wel Passo dello Stelvio, staat vooral bekend vanwege de etappe in de Giro d’Italia. In de wielersport wordt deze pas door de lengte en het hoogteverschil gezien als één van de zwaarste beproevingen. De Stelviopas behaald een maximale hoogte van 2758 meter en is daarmee één van de hoogste in de Alpen. Met de pas worden de plaatsen Bormio en Prato Allo Stelvio verbonden. ’s Winters is de pas gesloten vanwege de hevige sneeuwval.
De Reschenpas:
De Reschenpas, ook wel Passo di Resia, verbindt de Oostenrijkse deelstaat Tirol met de Italiaanse provincie Zuid-Tirol. De pas bereikt een maximale hoogte van 1504 meter en is in de afgelopen eeuwen één van de belangrijkste noord-zuidverbindingen in de Alpen geweest. Al ver voor de Romeinse tijd werd de pas gebruikt. Onderweg passeer je meerdere hoogtepunten en historische overblijfselen. Eén van de hoogtepunten is de Reschensee. Dit meer is ontstaan na de bouw van de stuwdam en heeft het dorp Graun helemaal onder water doen verdwijnen. Het enige dat daar nog aan herinnerd is de klokkentoren midden in het meer.
Col du Galibier:
De Franse bergpas Col du Galibier, verbindt de plaatsen Saint-Michel-de-Maurienne en Briançon via de Col du Lautaret in het zuiden en de Col du Télégraphe in het noorden. De bergpas is onderdeel van de Tour de France en zeer gevreesd, vanwege het feit dat deze alleen via de twee andere bergpassen bereikbaar is. De pas bereikt een maximale hoogte van 2646 meter. Vanaf daar kun je een wandeling maken naar het uitzichtpunt op 2704 meter. Je kunt hier onder andere de toppen van de Grand Galibier, Mont Blanc en La Meije bewonderen.
De Grossglockner Hochalpenstraße:
Met een hoogte van 3798 meter is de Grossglockner de hoogste berg van Oostenrijk. Om optimaal van deze indrukwekkende berg te kunnen genieten, kun je over de Grossglockner Hochalpenstraße en bijbehorende pas rijden. De route start vanaf Bruck am Grossglockner en eindigt in Heiligenblut. Uiteraard kun je twee kanten op rijden. De pas bereikt een maximale hoogte van 2504 meter en is ’s winters door de hevige sneeuwval gesloten. Onderweg passeer je meerdere tussenstops met leuke activiteiten, informatiepunten, berghutten en uitzichtpunten. Een aanrader is een bezoek aan de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe en Pasterzengletsjer.
De Col d'Izoard:
Net zoals de Col du Galibier is ook de Col d’Izoard onderdeel van een etappe van de Tour de France. De bergpas verbindt Briançon met de vallei van de rivier de Guil. De pas ligt voor een deel in Regionaal Natuurpark du Queyras en bereikt een maximale hoogte van 2360 meter. Bijzonder aan de Col d’Izoard is het kale en rotsachtige landschap. Het lijkt soms net alsof je met de auto over de maan rijdt! Onderweg kun je op meerdere punten even stoppen om te genieten van het prachtige uitzicht.
De Berninapas:
De Bernina Express is één van de meest bekende spoortreinen in Zwitserland en de Alpen. De route is prachtig en voor een deel opgenomen op de UNESCO-werelderfgoedlijst. Parallel aan de spoorlijn ligt de Berninapas, welke het Veltlindal met het Egandindal verbindt. Deze prachtige Alpenweg heeft een totale lengte van 56 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 2328 meter. Onderweg kun je onder andere genieten van uitzichten op de Morteratschgletsjer.
De Sellapas:
De Sellapas, ook wel Passo di Sella, neemt je mee over één van de meest indrukwekkende bergmassieven van de Dolomieten: het Sellamassief. De pas verbindt Valle di Fassa met Val Gardena en bereikt een maximale hoogte van 2236 meter. Op deze hoogte ligt tevens de grens van de Italiaanse provincies Trentino en Bolzano. Onderweg kun je genieten van het uitzicht op deze spectaculaire bergwereld. Bewonder bijvoorbeeld de drie pieken van het Sasso Lungo bergmassief, het Sellamassief of de toppen van de Marmolada. De Sellapas kun je ook rijden in combinatie met de Gardenapas, Pordoipas en Campolongopas.
De Grimselpas:
De Grimselpas verbindt Goms in Wallis met het Halisdal in het Berner Oberland. De pas bereikt een maximale hoogte van 2165 meter en is ’s winters vanwege sneeuwval gesloten. De bergpas heeft in de loop der eeuwen een belangrijke rol gespeeld in de handel tussen Zwitserland en Italië. Nu zijn het vooral de stuwmeren die een belangrijke functie hebben. Deze worden namelijk gebruikt voor de opwekking van elektriciteit. Het landschap waar je doorheen rijdt is ruig, rotsachtig en indrukwekkend. Bovenop de pas ligt een hotel en een restaurant met speciaal marmottenpark. Ook ligt hier de Dodensee (Totensee). Dit meer dankt haar naam aan de vele gesneuvelde soldaten in de tijd van Napoleon.
De Gotthardpas:
De Gotthardpas, ook wel Passo del San Gottardo en Sint-Gotthard, verbindt de Zwitserse plaatsen Airolo en Andermatt. De bergpas en bijbehorende tunnel zijn vooral bekend onder de vakantiegangers die van Zwitserland naar Italië rijden. Maar waar het merendeel kiest voor de tunnel, is het juist de pas die de vakantie echt compleet maakt. De Gotthardpas heeft een lengte van ongeveer 26 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 2106 meter. De route is prachtig en neemt je mee langs oude dorpjes en schitterende uitzichten.
De Silvretta Hochalpenstraße en Silvrettapas:
Het Paznauntal in Tirol en het Montafon in Vorarlberg worden met elkaar verbonden door de Silvretta Hochalpenstraße. De route heeft een lengte van 22,3 kilometer en leidt van Galtür naar Partenen in 34 haarspeldbochten, via de 2032 meter hoge Bielerhöhe. Op dit punt ligt tevens de Silvrettasee, waar je heerlijk kunt wandelen. Door sneeuwval is de pas ’s winters gesloten.
De Simplonpas:
Net zoals de Gotthardpas, reizen jaarlijks ook veel vakantiegangers over de Simplonpas. Deze bergpas verbindt het Rhônedal in het kanton Wallis met het Valle d’Ossola in Piemonte. De pas is het hele jaar door geopend en bereikt een maximale hoogte van 2005 meter. Onderweg passeer je een aantal gebouwen, waaronder het bekende Simplon-Hospiz uit 1825. Het hospiz staat onder beheer van de monniken van St. Bernard. Vanaf het hoogste punt op de pas zijn allerlei wandelroutes mogelijk en ook kom je een hotel tegen waar je kunt overnachten.
De Gerlospas:
De Gerlospas verbindt het Salzachtal in het Salzburgerland, met het Zillertal in Tirol. De pas is onderdeel van de Gerlos Alpenstraße en loopt dwars door Nationaal Park Hohe Tauern. Onderweg kun je genieten van schitterende uitzichten op de omgeving. De pas heeft een lengte van 12 kilometer en bereikt een maximale hoogte van 1531 meter. Een ritje over de Gerlospas is ideaal te combineren met een bezoek aan de Krimmler Wasserfälle.
De Grote Sint-Bernhardpas:
De Grote Sint-Bernhardpas, beter bekend als Col du Grand Saint Bernard, verbindt het Italiaanse provincie Valle d’Aosta met het Zwitserse kanton Wallis. De pas is één van de hoogste van Zwitserland en bereikt een maximale hoogte van 2469 meter. Net zoals een aantal andere bergpassen in dit lijstje, wordt ook de Grote Sint-Bernhardpas al eeuwenlang gebruikt als verbindingsweg. De pas heeft haar naam te denken aam de St. Bernardhonden die vroeger samen met de monniken gestrande reizigers hielpen. ’s Winters is de pas gesloten.
De Timmelsjoch Hochalpenstrasse:
De Timmelsjoch Hochalpenstrasse verbindt de plaatsen Sölden in het Ötztal en Meran in Zuid-Tirol. Tol moet betaald worden op het traject Hochgurgl - Moos. Via een bergweg met zo’n 60 haarspeldbochten rijd je door een prachtige bergwereld. Met de Timmelsjoch Experience kun je via verschillende stations meer te weten komen over de historie, de weg en de omgeving. Ook kun je een bezoek brengen aan het Top Mountain Crosspoint museum.
Col de l’Iséran:
Met een maximale pashoogte van 2770 meter, behoort de Col l’Iséran tot één van de hoogste bergpassen in de Alpen. De pas verbindt Bourg-Saint-Maurice met Bonneval-sur-Arc. Via een weg vol haarspeldbochten passeer je onder andere Val-d’Isère en een zijdal van de Maurienne dat geheel in Nationaal Park de la Vanoise ligt. Je kunt dieren zoals marmotten en gemsen spotten en ook ligt er bovenop de pas een restaurantje met een kapel.
De Gaviapas:
De Gaviapas (Italiaans Passo di Gavia) is een bergpas in de Italiaanse Alpen, in de regio Lombardije.
Het is een van de hoogste paswegen van Europa. De weg voert dwars door het ongerepte Nationaal Park Stelvio. De weg is aangelegd in de Eerste Wereldoorlog voor de bevoorrading van Italiaanse soldaten die vochten in het Italiaans-Oostenrijks grensgebied. De pashoogte behoort tot de mooiste van de Alpen. Hier ligt het grote Lago Bianco met, naar het noorden, de berg San Matteo (3684 meter). Het Lago Nero ligt iets lager aan de zuidzijde van de pas. Hier bepaalt de berggroep van de Adamello het uitzicht. In het gebied zijn vele goed gemarkeerde wandelingen uitgezet. Gedurende de winter is de pas afgesloten vanwege de enorme sneeuwval. De pas is tot in mei en juni nog vaak afgesloten vanwege de grote hoeveelheid sneeuw.
Promotor heeft een selectie gemaakt van de 24 Mooiste Alpen routes die ze uitgezet hebben de afgelopen jaren.
De routes gaan door:
Frankrijk
Oostenrijk
Zwitserland
Italie
De mooiste wegen, de mooiste vergezichten, de mooiste uitzichtpunten. De hoogste bergen, de snelste afdalingen, haarspeld bocht na haarspeld bocht, noem maar op je kunt er geen genoeg van krijgen.
Ga je op vakantie in deze regio, doe er je voordeel mee, ALLE routes in deze collectie zijn gecontroleerd en gelijk gemaakt voor TomTom, Garmin en MyRoute-app Navigation door een MyRoute-app RouteXpert.
Heel veel plezier met deze collectie en tijdens het rijden van een van deze routes. Geniet van al het moois wat de Alpen en de Dolomieten te bieden hebben. Klik op “Route bekijken” om de review van de gekozen route te lezen.
Graag hoor ik jullie bevindingen over de route(s).
Bekijk Route Collectie
25 Magnificent routes in France
Deze MRA routecollectie bevat 25 mooie motorroutes in verschillende delen van Frankrijk, zoals de Ardennen, de Elzas, Vercors, de Drôme, de Ardèche, Cote d'Azure, Gorges du Verdon, de Ariège, de Dordogne en Bretagne.
De routes zijn met zorg zijn gemaakt door Bert Loorbach, die zelf een enthousiast motorrijder is. Hij woonde anderhalf jaar in Frankrijk en in die tijd heeft hij zich erop toegelegd om de onbekende en prachtige binnenwegen van Frankrijk speciaal voor motorrijders in kaart te brengen.
De routes zijn gebundeld in de Motortourgids Frankrijk deel 1 van Kosmos uitgeverij en nu ook beschikbaar in MyRouteApp.
IK heb de routes in MRA overgenomen en soms ook iets aangepast om ze nog interessanter te maken voor de motorrijder.
De routes zijn met zorg zijn gemaakt door Bert Loorbach, die zelf een enthousiast motorrijder is. Hij woonde anderhalf jaar in Frankrijk en in die tijd heeft hij zich erop toegelegd om de onbekende en prachtige binnenwegen van Frankrijk speciaal voor motorrijders in kaart te brengen.
De routes zijn gebundeld in de Motortourgids Frankrijk deel 1 van Kosmos uitgeverij en nu ook beschikbaar in MyRouteApp.
IK heb de routes in MRA overgenomen en soms ook iets aangepast om ze nog interessanter te maken voor de motorrijder.
Bekijk Route Collectie