Als je hebt genoten van de eerdere routes van deze roadtrip door Zuid-Engeland, zul je deze rondreis door Dartmoor National Park geweldig vinden.
Dartmoor National Park is een van de laatste grote wildernissen in het Verenigd Koninkrijk met een inspirerend landschap van met heide begroeide heidevelden en ruige tors. Een tor is een grote, vrijstaande rots die abrupt oprijst uit de omringende gladde en zachte hellingen van een ronde heuveltop of bergkam.
Dartmoor werd in 1951 aangewezen als Nationaal Park, een uitgestrekt gebied van grotendeels ongetemd landschap van enorme rijkdom en diversiteit dat zich uitstrekt over 368 vierkante mijl. Het is een landschap dat heel anders is dan alle andere, bevolkt door hoge graniettorens, mysterieuze huttencirkels en staande stenen, oude bossen, stevige klepelbruggen, ruisende beekjes, Dartmoor-pony's, bruisende steden en afgelegen dorpen. Een stannary was een administratieve afdeling die krachtens de stannary-wet in de Engelse graafschappen Cornwall en Devon was opgericht om de verzameling van tinmunten te beheren, wat de belasting was die moest worden betaald op het metaaltin dat werd gesmolten uit het ertscassiteriet dat in de regio werd gedolven.
Naast een fantastisch landschap, heeft Dartmoor veel verschillende lagen om te ontdekken - nieuwsgierige geologie en fascinerende archeologie, eeuwenlange geschiedenis, het mijnerfgoed, lokale legendes en folklore, en zijn unieke flora en fauna, dus laten we gaan verkennen.

Als u het nationale park van Ashburton binnengaat, op slechts 5 minuten van het hotel, steekt u tweemaal de rivier de Dart over via twee middeleeuwse bruggen die in het jaar 1413 van lokaal graniet zijn gebouwd. de gebruikte materialen en de mannen die ze hebben gebouwd. Beide bruggen, Holne Bridge en Newbridge, liggen in de beboste Dart Valley onder het bladerdak van beuken- en eikenbomen, een scherp contrast met wat daarna komt.
De zachte klim vanuit de riviervallei brengt je tot 350 m om je een eerste glimp te bieden van de enorme uitgestrektheid van Dartmoor, waar de uitzichten eeuwig lijken te duren. De golvende weg in dit prachtige landschap laat je al snel afdalen in een andere riviervallei en naar de bekende schoonheidsplek genaamd Dartmeet. Zoals de naam al doet vermoeden, fungeert Dartmeet als ontmoetingspunt van de twee belangrijkste zijrivieren van de rivier de Dart, de East Dart en de West Dart. De verkeersbrug over de East Dart werd gebouwd in 1792, terwijl een andere gedeeltelijk ingestorte middeleeuwse klepelbrug ernaast zit.
Een klepelbrug is een brug in oude stijl die grote granieten platen of klepels als rijbaan gebruikt. Voor foto's van deze prachtige locatie wil je hier zeker even stoppen.
Nog een zachte klim naar het open heidegebied brengt je naar Dunnabridge Pound en The Judge's Chair. Het pond is een prehistorische omheining voor het houden van vee en is misschien wel de gemakkelijkste prehistorische site om te bezoeken, op slechts een paar meter van de weg.
Sommige academici gaan verder en suggereren dat het pond tot een nederzetting uit de Bronstijd zou kunnen behoren. De stoel van de rechter is een latere toevoeging uit de 16e eeuw die als schuilplaats wordt gebruikt. Wat de datum ook is, Dunnabridge Pound en The Judge's Chair zijn een bezoek waard.
Op naar twee bruggen nu, zo genoemd omdat er twee bruggen zijn! En nogal toepasselijk passeert de route hier twee keer omdat de twee hoofdwegen die Dartmoor doorkruisen elkaar hier kruisen. Op de terugweg kunt u over de oudere brug op het terrein van het Two Bridges Hotel gaan.
U gaat linksaf, nu staat aangegeven voor Princetown en u ziet een groep sober uitziende gebouwen aan uw rechterhand, dit is Dartmoor Prison.
HMP Dartmoor is een van de beroemdste en meest beruchte gevangenissen van het VK. Het heeft zo'n reputatie opgebouwd dat het zelfs een eigen museum heeft! Het is gelegen in Princetown, in het hart van Dartmoor; en is een categorie C opleidingsgevangenis voor volwassenen. Het gebouw werd oorspronkelijk gebouwd in het begin van de 19e eeuw en werd gebouwd om gevangenen van de Napoleontische oorlogen te huisvesten. De hoge granieten muren domineren dit deel van de hei. In 1920 begon Dartmoor met het huisvesten van Britse criminelen. Het zou een reputatie opbouwen voor het huisvesten van enkele van de meest ernstige daders van Groot-Brittannië, waaronder moordenaars, gangsters, dieven, spionnen en rovers. Dartmoor is nu een gevangenis van categorie C, wat betekent dat het voornamelijk niet-gewelddadige delinquenten en witteboordencriminelen huisvest. Ik weet zeker dat de schoonheid van hun omgeving verloren gaat bij de gevangenen!
De route gaat naar het noorden bij het bereiken van het grote dorp Yelverton en loopt door het pittoreske dorpje Horrabridge naast de rivier de Walkham, die beroemd is om de zalm- en forelvisserij en zijn middeleeuwse brug terwijl je je weg baant naar Tavistock voor een korte koffiepauze.
Tavistock is een bloeiend, prachtig vriendelijk marktstadje dat elke bezoeker waard is. Tavistock, een oude stad in Stannary en de thuisbasis van de cream tea, is de enige stad in Devon die de status van werelderfgoed heeft. De levendigheid en het unieke karakter van Tavistock is onmiskenbaar met een scala aan prachtige lokale onafhankelijke winkels die ver verwijderd zijn van de typische hoofdstraat van vandaag. Niet over het hoofd gezien is de beroemde fietstassenmarkt waar je mijn aanbeveling voor een kopje koffie kunt vinden - Dukes Coffee House.
Als u onder het oude spoorwegviaduct doorgaat als u Tavistock verlaat, ziet u al snel St Michael de Rupe, een kerk hoog op een rotsachtige heuvel. St Michael de Rupe (betekenis van de Rots) werd rond 1130 gebouwd door Robert Giffard, een rijke koopman, wiens schip werd gevangen in een storm voor de kust van Devon en die midden in de storm riep naar zijn beschermheer St Michael , dat als hij gered zou worden, hij een kerk zou bouwen op het eerste land dat hij zag. Misschien wel de meest spectaculaire kerklocatie in Engeland en zeker een van de meest gefotografeerde. Het ligt op de overblijfselen van een vulkaan 1100 ft omhoog en is een van de hoogst werkende kerken in Engeland.
Vervolgens op de route ziet u de zuidelijke ingang van Lydford Gorge, de diepste rivierkloof in het zuidwesten van Engeland met de 30 meter hoge Whitelady-waterval.
Deze steile rivierkloof, uitgehouwen in de westelijke rand van Dartmoor, trekt al sinds de Victoriaanse tijd bezoekers op zoek naar de pittoreske waterval. Om elke hoek stort, tuimelt, kolkt en kronkelt de rivier de Lyd terwijl hij door eeuwenoud eikenbossen stroomt, rijk aan dieren in het wild.
Wandelen door de kloof is een uitdagend en lonend avontuur, wees voorbereid op inspannende beklimmingen en ruige grond - stevig schoeisel met goede grip wordt aanbevolen. Bij beide ingangen wordt een toeslag van £ 10 betaald. Er zijn verschillende wandelroutes om uit te kiezen. Het Watervalpad is een gematigde rondwandeling van ongeveer een uur. De Devil's Cauldron-route is een gematigde eenrichtingsrondweg die door het diepste deel van Lydford Gorge loopt. De route duurt ongeveer 45 minuten en is het best toegankelijk vanaf de noordelijke ingang. Het volledige Lydford Gorge-pad duurt ongeveer 2,5 uur en is een uitdagende rondwandeling met smalle, gladde paden en steile hellingen. Op deze eenrichtingsroute kun je de Devil's Cauldron, Whitelady Waterfall en Tunnel Falls zien.
Het dorp Lydford heeft een onvergetelijke ligging aan de westelijke rand van Dartmoor, net stroomopwaarts van de spectaculaire Lydford Gorge. Het belang ervan in de Saksische en middeleeuwse tijd heeft zijn sporen nagelaten in het stratenpatroon en in twee kastelen: een kasteel van na de verovering, waarvan de grondwerken bewaard zijn gebleven, en een 13e-eeuwse toren, gebouwd op een 12e-eeuwse voorganger. Dit laatste kasteel diende als gevangenis voor het handhaven van de wetten die zowel het bos van Dartmoor als de belangrijke tinindustrie reguleerden.
Het machinehuis van de oude Wheal Betsy-tinmijn is aan uw linkerhand te zien als u teruggaat naar de hei. De machinehuizen bevatten de stoommachine die de mijn aandreef. De schoorsteen van het machinehuis staat al jaren in een onzekere hoek, een beetje zoals de toren in Pisa. Deze helling kan alleen worden bekeken als u parkeert en ernaartoe loopt.
De middeleeuwse Harford Bridge neemt je mee terug naar het hoogveengebied en weer naar Two Bridges. Vergeet niet dat u het hotel aan uw rechterhand kunt nemen en de oudste van de twee bruggen kunt oversteken.
De spookachtige Hairy Hands-brug is de volgende. Dartmoor heeft veel spookverhalen en legendes en deze legende is dat een paar harige handen op je stuur verschijnen en je van de weg proberen te dwingen. Er zijn veel incidenten geweest op dit stuk weg dat berucht is vanwege dodelijke ongevallen, waaronder in 1921 toen een arts van de Dartmoor Prison stierf nadat zijn motor uit de hand liep. Dit gebied werd lang voor motorvoertuigen vermeden.
Als je aan de Hairy Hands ontsnapt, zie je anderhalve kilometer verderop de klepelbrug bij Postbridge, een van de mooiste van het land. Het wordt verondersteld te dateren uit de middeleeuwen en zou waarschijnlijk stapstenen hebben vervangen om pakpaarden te helpen de East Dart-rivier over te steken. De brug heeft twee centrale pijlers overspannen door drie grote granieten platen of klepels.
Een paar kilometer na Postbridge sla je af van de hoofdweg en kom je op een kleinere weg met aan weerszijden spectaculaire toppen. Hoog boven je tussen Hookney Tor en Hameldown Tor ligt de bekendste van vele prehistorische nederzettingen op Dartmoor, Grimspound. Daterend uit de late bronstijd (ongeveer 1450-700 voor Christus). De overblijfselen van 24 stenen rondhuizen zijn hier bewaard gebleven, binnen een massieve grensmuur met een diameter van ongeveer 150 meter. Je kunt parkeren en bezoeken, maar wees gewaarschuwd, het is een steile klim.
Een welverdiende lunchstop is de volgende in het prachtige en pittoreske dorpje Widecombe in the Moor. Een dorp met een rijke geschiedenis en over de hele wereld beroemd om Widecombe Fair en Uncle Tom Cobley. Informatieborden op de parkeerplaats zullen het allemaal onthullen. Het Café on the Green serveert heerlijk eten en koffie en met een veilige plek om je fiets te parkeren is het een ideale plek om te lunchen.
Na de lunch gaat de route oostwaarts langs Haytor Rocks. Haytor Rocks is een indrukwekkende granieten rots op het uitgestrekte hoogland van Dartmoor. Dit gebied wordt op de top gedomineerd door massieve ontsluitingen van granietrots die plaatselijk bekend staat als tors. Haytor Rock is niet de hoogste van alle ontsluitingen hier op Dartmoor, maar is zeker de meest bekende, de beroemdste, de meest indrukwekkende en moet de gemakkelijkste zijn om van allemaal te bereiken. Er is een parkeerplaats als je zin hebt om naar de top te lopen om het uitzicht te bewonderen en misschien de lunch die je net hebt gegeten af te werken!
Bij Bovey Tracey, een marktplaats aan de oostelijke rand van Dartmoor, kunt u ervoor kiezen om rechtsaf te slaan en ongeveer 10 minuten vanaf hier terug te gaan naar het hotel, of de route te volgen om drie prachtige stuwmeren te bezoeken; dit duurt ongeveer 1 uur.
Ontdek een oase van geschiedenis en schoonheid bij de drie stuwmeren aan de oostelijke rand van Dartmoor National Park. Geniet van de vredige sfeer van de omliggende landbouwgrond, bossen en water.
Trenchford Reservoir is de eerste om te bezoeken en is ook de jongste van de drie nauw met elkaar verbonden reservoirs en werd gebouwd in 1903. Dit 33 hectare grote V-vormige reservoir is op sommige plaatsen erg diep en is een toegewijde visserij op snoek met vissen tot 27 pond. Een dam waar je overheen rijdt, verbindt het met het Tottiford-reservoir aan de rechterkant, het oudste stuwmeer op Dartmoor dat in 1861 werd gebouwd. Denk na over de verborgen geheimen die onder het water liggen bij Tottiford, een prehistorisch ceremonieel complex dat in 2009 in de modder werd ontdekt, toen de waterpeil gedaald. Het complex bestaat uit stenen rijen, grafheuvels en een steencirkel met een diameter van 27 meter. In de buurt van het complex werden ook enkele fijn bewerkte vuurstenen werktuigen gevonden, waaronder messen, piercers en gekerfde bladen. Een verharde bosweg brengt u vervolgens naar Kennick Reservoir, de grootste van de drie. Dit 50 hectare grote meer, gebouwd in 1881, wordt beschouwd als het juweel van de visserij op Dartmoor. Kennick is een best beoordeelde eersteklas regenboogforelvisserij en wordt regelmatig bevoorraad met regenboogforel van 2 pond tot 6 pond. Er is een inwonende kop van wilde forel tot 8 pond (alle bruine forellen moeten worden losgelaten als ze worden gevangen) met hengelen vanaf de oever en de boot.
De route gaat nu terug naar Bovey Tracey en naar je hotel in Bickington. De Dartmoor Halfway Inn.
Genieten van.