De start van de route bevindt zich aan Hotel zur Post (rp1) in Hinteriss, een godvergeten stukje wereld, nog nét in Oostenrijk en gelegen vlakbij het Naturpark Karwendel. Hotel zur Post is het enige hotel hier, dus, als u er wenst te overnachten, boekt u best toch even vooraf. Het hotel is heerlijk gelegen en in trek bij veel natuurliefhebbers.

Onmiddellijk na het verlaten van het hotel en een heerlijke rit langszij de Rissbach rivier, passeert u reeds voor de eerste keer de Oostenrijks-Duitse grens en rijdt u – na de tolpoort (rp3) – doorheen het Karwendel natuurgebied sterk westwaarts. Geniet hier volop van de mooie vergezichten, het zich op de rivier de Isar en de bergmassieven die hier af en toe door de bossen om uw aandacht zullen vragen.

Een eerste benzinestation treft u aan na 25 kilometer op de route (rp4).

Vanaf routepunt 5 krijgt u een zicht op de beroemde Olympische skischans van Garmisch-Partenkirchen en op routepunt 6 passeert u Schloss Linderhof, dat tot stand kwam na een bezoekje van (de jaloerse?) Lodewijk II aan het paleis van Versailles.

Op routepunt 7 duikt u terug Oostenrijk in, op weg naar de schitterende mooie en zuivere Plansee (rp 5).
De weg tussen het Karwendel natuurgebied en de Plansee is een waar genot. De wegen zijn van een intens goede kwaliteit en we vermoeden dat menig fotograaf naar hier komt als ze een studie moeten maken over mooie, glooiende, bosomrande wegen…..
Een eerste pauze wordt u aan de Plansee ten zeerste aangeraden. U zal zeker niet de enige motorrijder zijn die hier zichzelf en zijn machine een pauze gunt. Hoe mooi de Plansee ook is, er is een duister kantje aan… Menigeen zal het niet weten, maar in W.O. II was hier een subkamp gevestigd van Dachau, het beroemde concentratiekamp….
En het zal niet de laatste keer zijn dat u op deze route Hitler zal tegenkomen… , maar laat u dat niet tegenhouden om te genieten van de schitterende bergmassieven die u hier langzij de route overal tegenkomt. U bent op weg om het Alpengebied te verlaten, maar het lijkt wel of ze u blijven uitwuiven… ze willen misschien niet dat u weggaat…

Ook na de Plansee zetten de mooie wegen zich verder met een lichte onderbreking in de omgeving van Reutte, waar u toch even stedelijk gebied raakt. Mocht u op zoek zijn naar een mooi picnic-plekje, dan kan u eventueel ter hoogte van rp 9 even van de route afwijken richting de ruine van Schlosskopf, waar u tevens een magnifiek zicht krijgt op het Lechdal.

Na Reutte (rp10) wacht u de Gaicht- en de Oberjochpas (tussen rp 11 & 15). Deze laatste na een doortocht door het bijzonder mooie Tannheimertall waarin u niet enkel de Haldensee (rp12) passeert, maar ook voor de laatste keer de Oostenrijks-Duitse grens (rp13).
Geniet u hier vooral ook van de weidse uitzichten en denk er even niet aan dat de officiële naam van de Overjochpass tussen 1938 en 1945 in feite de Adolf-Hitler-Pass was….

De aandachtige rijder merkt ook de landschapswijzigingen op terwijl u langzaam het Alpengebied verlaat.
Een rustpauze kan u nemen ter hoogte van de iets verder gelegen grosser Alpsee (rp16) bij Seeterrasse Alpenstrand. Parkeergelegenheid vindt u vlakbij.

De route kabbelt dan rustig verder richting Bodensee of ‘Lake Constance’ zoals het in de Engelse taal wordt genoemd. Hou er rekening mee dat het verkeer in de buurt van de Bodensee wel iets drukker kan zijn.

Wanneer u de Bodensee terug verlaat zal de aandachtige rijder merken dat het landschap langzaam, haast onmerkbaar zelfs, terug verandert… kleine heuveltjes worden groter en de bochtjes steeds nét dat ietsje anders…. u nadert het Zwarte Woud….. Vanaf routepunt 26 zelfs helemaal, want dan duikt u écht het beroemde gebied binnen. Niet voor lang echter want het eindpunt van deze toch wel lange tocht ligt nu nog slechts een boogscheut ver. U zal de Schluchtsee vrij snel zien opduiken, waarna u van een welverdiende rust kan genieten aan deze prachtige, zij het kunstmatige binnenzee.

De rit Hinteriss-Schluchsee is een vrij lange doorsteekroute die het ideale evenwicht biedt tussen effectief doorsteken en routeplezier. De route glijdt over niet anders dan uitstekend wegdek, biedt voldoende pauzemomenten en is bovendien geologisch best wel leerrijk te noemen, als u tenminste aandacht wil besteden aan de typisch wijzigende landschapskenmerken terwijl u de Alpen verlaat. Het lijkt wel of de Alpen moeilijk afscheid van u kunnen nemen en bieden u daarom tijdens deze rit een uitgebreide afscheidstoernee aan.

U kan daarom niet anders dan genieten van deze ontspannende rit, de mooie zichten, de verfrissende meren, de zacht glooiende wegen en de uitgebreide wouden en natuurgebieden waar u doorheen reist. Omwille van al deze karakterkenmerken geven we de route dan ook de waardering van 4.5 sterren die ze verdient. Mocht ze hetzelfde bieden met een paar kilometer minder, dan verdiende ze de volle vijf sterren. Want hoe u het ook draait of keert, u zal tijd nodig hebben om deze 362 kilometer lange tocht over enkel secundaire wegen af te leggen, en zeker als u écht van de schoonheid van deze tocht wenst te genieten.