De route start vanaf Hotel Sommer in Füssen en al snel rij je over de rivier de Lech, een zijrivier van de Donau en 255 kilometer lang. De bron ligt in de Oostenrijkse staat Vorarlberg, waar de rivier ontspringt op een hoogte van 1.870 meter.
De Lech is niet bevaarbaar vanwege zijn woeste karakter en de grindbedden.
Bij het uitrijden van Füssen heb je zicht op Schloss Neuschwanstein in het dorpje Hohenschwangau. Dit is een echte toeristische plek, want ook ligt hier Schloss Hohenschwangau.
Alleen al op deze 2 locaties kun je een hele dag doorbrengen. Je zou kunnen overwegen een dag langer in het Hotel te verblijven om dit alles te bekijken. Ik heb een link voor bezoekmogelijkheden opgenomen onderaan deze review.

In de omgeving van Füssen hebben de Beierse koningen vroeger hun toevlucht gezocht. Maximiliaan II, koning van Beieren bouwde in de negentiende eeuw zijn woonslot Hohenschwang aan de voet van de machtige bergtop de Säuling, waar de koninklijke familie vele zomers doorbracht.
Zijn zoon Ludwig II bouwde daar tegenover kasteel Neuschwanstein, zijn middeleeuws droomslot en toevluchtsoord, ver van verplichte hof ceremonies en bestuurlijke beslommeringen.
Na Hohenschwangau verlaat je de Allgäu en kom je in Opper-Beieren. Dit gebied kenmerkt zich door zijn talrijke barokke kerken en kloosters. Leuk om te bekijken is de Welfenmünster in Steingaden - een Norbertijns klooster in Rococostijl gerenoveerd.
In Steingarden slaan je rechts af op de Ammergauerstrasse. Je gaat over de Ammer, ook wel de Amper genoemd is de grootste zijrivier van de Isar in Zuid-Beieren. Het stroomt over het algemeen noordoostelijk en bereikt de Isar in Moosburg, ongeveer 190 kilometer van de bron in de Ammergauer Alpen. De B23 brengt je in Oberammergau. Een bijzonder kenmerk van Oberammergau zijn de uitgebreide 'Lüftlmalereien', de gekleurde muurschilderingen die typerend zijn voor Oberbayern.
De faam van de schilders familie Zwinck die ze maakte, reikt tot ver buiten de regio. De beschilderde gevels verbeelden vaak scènes uit het lijdensverhaal van Christus en andere Bijbelse scènes.
In 1633 overleden in Oberammergau 80 mensen aan de pest en de overlevenden beloofden plechtig dat ze regelmatig de passiespelen zouden opvoeren als hun stad in de toekomst gevrijwaard zou blijven van de 'zwarte dood'. Tot vandaag de dag houdt de bevolking zich daaraan.
Eens in de tien jaar laten de bewoners hun haren en baarden groeien en gaat het hele dorp op in het naspelen van de laatste vijf dagen van het leven van Jezus Christus.
Oberammergau is ook beroemd vanwege zijn talrijke religieuze houtsnijwerken, genaamd Dievdirbys, die teruggaan tot de 16e eeuw en waarschijnlijk geïnspireerd zijn door het nabijgelegen Ettalklooster. Tijdens de hoogtijdagen van de handel in de 18e eeuw werden deze houtsnijwerken verspreid over Duitsland en de rest van Europa. Zij werden bij mensen thuisbezorgd door 'Kraxenträger' (venters met grote rugzakken). De houtsnijwerken die tegenwoordig worden gemaakt, zijn te vinden in vele winkels in Oberammergau en omgeving. Tussen half mei en half oktober is het mogelijk om te zien hoe ze gemaakt worden door ambachtslieden in het 'Pilatushaus' (Pilatushuis).
Je vervolgt de route en rijdt via het dal waarin de rivier de Loisach loopt, net als de Ammer een zijrivier van de Isar, en komt aan in Garmisch-Partenkirchen, alom bekend van de grote skischans.
Maar er is meer, in dit adembenemend landschap aan de voet van de 2.962 meter hoge Zugspitze, staat Garmisch-Partenkirchen symbool voor de indrukwekkende, oorspronkelijke alpine natuur. Een regio gevormd door zijn inwoners en hun cultuur, waar nog typische Beierse tradities te vinden zijn. Of je nu door de historische binnenstad wandelt van Garmisch of van Partenkirchen.
De prachtige muurschilderingen vertellen verhalen over de mensen die er wonen: hun leefomgeving, hun tradities en gewoontes. De inwoners staan bekend om hun openheid, levenslust en Beierse inborst.
De route gaat verder je rijdt door kleine rustige dorpjes zoals Krün en Wallgau. Aan de ene kant rijzen de uitdagende klippen van het Karwendelgebergte steil omhoog, en aan de andere kant heb je een mooi uitzicht op het Wettersteinmassief.
Het Wettersteingebergte is een bergketen behorend tot de Noordelijke Kalkalpen.
De bergketen ligt op de grens tussen Duitsland en Oostenrijk, tussen de Tiroler gemeente Ehrwald en de Beierse gemeente Mittenwald, ten zuiden van Garmisch-Partenkirchen.
De belangrijkste bergtoppen van het bergmassief zijn de Zugspitze (2962 m), de Schneefernerkopf (2874 m), de Hochwanner (2744 m), de Dreitorspitze (2633 m) en de Alpspitze (2629 m).
Net na Wallgau wijk je af van de Deutsche Alpenstrasse en ga je rechts de Risserstrasse op. Dit is de tolweg van Wallgau naar Vorderriß. De tolweg van het Beierse Isardal van Wallgau naar Vorderriß is ongeveer 13 kilometer lang. Het is niet alleen een directe verbinding, maar ook een prachtige panoramische weg. De tolweg vanuit Wallgau is een droomlandschap, maar op sommige plaatsen gevaarlijk door bochten en de smalle wegbreedte. Pas dus op en rij voorzichtig.
Het landschap in dit deel van de bovenste Isar-vallei wordt ook wel "Canada in Beieren" genoemd. De vallei is relatief breed en ziet er erg wild uit, je want je soms ver van de bewoonde wereld. Onderweg zijn dan ook meerdere parkeerplaatsen om even te stoppen en te genieten van deze prachtige omgeving.
Aan het eind van dit werkelijk prachtig stukje natuur kun je even stoppen voor een bakje koffie bij Gasthaus Post.
Na de stop rij je nu zuid van de Isar en gaat richting de Faller-Klamm brug en het Sylvenstein-stuwmeer. Het is de moeite waard om bij de brug aan de Sylvensteinsee te stoppen. Afhankelijk van het seizoen en het licht heeft het water een andere kleur. Als het zicht helder is en het waterpeil laag is, is het oude dorp Fall in oostelijke richting van de brug te zien. Fall werd voor de bouw afgebroken en enkele tientallen meters hoger op de weg naar Vorderriß herbouwd.
Het stuwmeer werd gebouwd tussen 1954 en 1959 voor bescherming tegen overstromingen in de Isar-vallei. Twee waterkrachtcentrales op de dam worden gebruikt om elektriciteit op te wekken. Van 1994 tot 2001 werd de dam met 3 meter verhoogd om de bescherming tegen overstromingen te verbeteren. Het stuwmeer is vernoemd naar de Sylvenstein, de rotsachtige bergrug die in het oosten de Isar-vallei begrenst.
De route gaat verder over de Achenpas, een 941 meter hoge grenspas tussen Duitsland en Oostenrijk. Hij verbindt Beieren met Tirol. Deze pas dateert uit 1495 toen men het pad over de Achenpas uitbouwde tot een verharde weg. De pas diende vooral als transportroute voor het zout vanuit Tirol naar München en was als zodanig een belangrijke handelsroute. Tegenwoordig is dit een van de drukste route als het gaat om toeristen die naar Tirol reizen.
Na de Achenpas rij je al slingerend door dit grensgebied en komt in de Alpenregio Tegernsee en Schliersee. Op dit deel van de route door Rottach-Egern, Tegernsee, Schliersee en Bayrischzell vind je tal van horecagelegenheden die met hun Beierse herbergcultuur en regionale specialiteiten voor topverwennerijen zorgen.
De Tegernsee is een meer met een oppervlakte van bijna 9 km² De Tegernsee staat bekend als een populair en luxueus vakantieoord. Vooral Rottach-Egern is een dure plaats met luxe winkels en meerdere vijfsterrenhotels.
Het meer behoort tot de schoonste meren in Beieren, al in de jaren ’60 werd een rioleringsstelsel rond het meer aangelegd waarin naast afvalwater ook regenwater wordt opgevangen en afgevoerd naar een rioolwaterzuivering.
Net als Tegernsee is ook Schliersee is een internationaal bekende vakantie- en wintersportbestemming in de Beierse Alpen. Tevens is het een erkend luchtkuuroord.
De Schliersee, 785 meter boven zeeniveau en het bergmeer Spitzingsee op 1085 meter worden beschouwd als zwem meren met de hoogste waterkwaliteit. Door de snelle bereikbaarheid vanuit München vestigde de Schliersee zich al vroeg als een populair recreatiegebied in Beieren en Duitsland. Ver weg van de grote stad zijn er de beste mogelijkheden voor wie op zoek is naar ontspanning om even weg te zijn van het dagelijkse leven en te genieten van de prachtige natuur genieten.
Je rijdt verder over de B307 en vlak voor Oberauberg kun je nog omhoog met de kabelbaan naar de top van de 1838 meter hoge Wendelstein. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de Alpen en haar uitlopers.

Het laatste deel van deze route gaat over een bochtige weg ruim 300 meter omhoog via de Sudelfeldpass en het skiparadijs Sudelfeld om uiteindelijk in Oberaudorf aan te komen.
De eindbestemming van deze route ligt midden in het Beierse Inntal en is omgeven door zacht glooiende heuvels en mooie bergtoppen. Authentiek en idyllisch. In een natuurlijke omgeving geniet je van prachtig groene en bloeiende almen, ruige bergtoppen en kabbelende wateren, rustieke boerderijen, mooie villa's en prachtige kapelletjes.
De route eindigt bij Sport Hotel Wilder Kaiser in Oberaudorf.