Stap op je motor en ontdek het mysterieuze grensgebied tussen Nederland en Duitsland. Deze route voert je langs veengebieden, oude turfvelden en vergeten paden waar ooit de energie van Nederland werd gewonnen. Het landschap is uitgestrekt en ruig, met rechte lijnen, lange doorkijkjes en een verrassend rijke geschiedenis. Onderweg vind je rust, ruimte en een paar goed verstopte pareltjes. Ideaal voor wie houdt van natuur, historie en heerlijk relaxed sturen.

Je begint de route bij de Raiffeisen Tankstelle in Emlichheim. Even tanken, misschien een snack, en dan het stuur richting de grens. Al snel rijd je langs het Coevorden-Picardiëkanaal, een oude waterverbinding die ooit grootse plannen symboliseerde. Hier is het stil. De lucht is weids. Het water ligt strak in het landschap en nodigt uit tot een korte fotostop. Je kruist de grens en glijdt via landelijke wegen richting Ringe. In het Hochmoor Ringe ruik je het veen. Je voelt het aan de lucht, aan de stilte. Een houten vlonderpad slingert zich door het hoogveen. Vogels scheren laag over en het riet ruist mee met je motor als je langzaam verder rijdt. De route buigt af naar Nieuw-Schoonebeek, waar de sporen van de oliewinning zichtbaar blijven. De namen herinneren aan ingenieurs, kanalen en arbeid. Het veen vertelt zijn eigen verhaal. Niet veel later steek je de grens opnieuw over en bereik je het Emsland-Moormuseum. Hier maak je een korte stop bij het Tour Foto Punt. Oud gereedschap, smalspoor en grote turfblokken brengen het verleden tot leven. Via rustige wegen en stille akkers nader je Lingen, waar Restaurant Kiebitz je verwelkomt met schnitzel, steak of een stevige Duitse lunch. Binnen is het warm, buiten geurt het naar koffie en gebakken ui. Tijd om even stil te staan. En daarna: weer op pad.
Na de pauze slingert de route door Wietmarschen, een streek vol lange rechte wegen door kale vlakten. Dit is energiegebied – letterlijk. Je passeert het Dalum-Wietmarscher Moor, een ruig stuk natuur waar de horizon eindeloos lijkt. Hier rijd je even alleen met je gedachten en je motor, niets meer en niets minder.
Langzaam buigt de route terug richting Emlichheim. Je rijdt door kleine dorpen met klinkende namen als Osterwald, Neuenhaus en Hoogstede. Opnieuw rijd je langs turfroutes en langs grasdijken, onder hoge luchten en over rustige asfaltstroken. En dan, na ruim 110 kilometer historie, natuur en ontspanning, sta je weer bij de Raiffeisen Tankstelle. De cirkel is rond.

De 15e Pionierroute is er een voor de rustzoeker, de natuurliefhebber en de rijder die houdt van landschappen met een verhaal. De wegen zijn goed en overzichtelijk, de omgeving ademt geschiedenis en de stops zijn verrassend interessant. Je rijdt door een vergeten grensregio vol energie – letterlijk en figuurlijk.
Deze rit is het mooist in het voorjaar of de vroege herfst, wanneer het veen nat is, de lucht laag hangt en de weg voor je openligt.