De route start in Freneuse niet ver van afrit 10 van de Autoroute de Normandie. Aan de Intermarché is een tankstation waar je eventueel nog even kan tanken vooraleer de rit aan te vangen. Je er ook iets kan kopen voor picknick.
Een eerste korte halte voor een foto is aan de Saint-Maclou-toren in Mantes-la-Jolie. De toren is geklasseerd als historisch monument. Het is het nog steeds zichtbare deel van een kerk die aan het begin van de 11de eeuw werd gebouwd op de plaats van het voormalige Hôtel Dieu. Toen Willem de Veroveraar in 1087 de hele stad verwoestte, ontsnapte deze kerk niet aan deze verwoesting. De bouwdata van de huidige toren variëren van 1343 tot het begin van de 16de eeuw. De toren van Saint-Maclou onderging talrijke noodrestauraties aan het einde van de 19de en het begin van de 20ste eeuw. Het kwam dicht bij de volledige vernietiging in 1944 met de bommen van de geallieerden. Het was het onderwerp van nieuwe restauratiecampagnes in de tweede helft van de 20ste eeuw, met name een volledige reiniging, waarbij de oorspronkelijke kleur werd hersteld.
Even verder kom je aan de Collégiale Notre-Dame. Deze enorme gotische kerk, met het uiterlijk van een kathedraal, verrast met zijn afmetingen, zijn drie gebeeldhouwde portalen en zijn twee torens. De collegiale kerk, een waar juweel van gotische architectuur uit de 12de eeuw, wordt door haar gelijkenis en de nabijheid van de Seine beschouwd als het kleine zusje van de Notre-Dame de Paris. Het gebouw heeft een middeleeuws schip. De gewelfde hoogte is groter dan die van de basiliek van Saint Denis. De torens culmineren op 61 meter hoogte.

Je verlaat de stad en steekt de Seine over. De Seine is een 776-kilometer lange rivier die ontspringt op 446 m hoogte op het plateau van Langres, ten noorden van Dijon. Vanaf daar stroomt de rivier richting het noordwesten. De Seine passeert Troyes en ontvangt daarna water van haar zijrivier de Aube. De rivier maakt dan een flauwe bocht naar het zuidwesten tot het punt waar de Yonne in de Seine stroomt. Het probleem is dat de Yonne gemiddeld gezien meer water vervoert dan de Seine, dus eigenlijk stroomt de Seine hier in de Yonne. De rivier stroomt hierna weer naar het noordwesten. Vlak voordat ze Parijs instroomt, voegt de Marne zich nog bij haar. Na Parijs stroomt de rivier verder naar het noordwesten. De rivier begint hier sterk te meanderen. Ook stroomt hier de grootste zijrivier, de Oise, in de Seine. Na Rouen is de Seine bevaarbaar voor grote schepen. De rivier slingert door tot Le Havre, waar ze in de zee stroomt. De monding van de Seine is een belangrijk natuurgebied.

Je verlaat het stedelijke gebied en komt direct in een afwisselend landschap. De weg slingert door zowel open gebied als door de bossen. Door de hoogteverschillen heb je mooie uitzichten.

Het domein van Villarceaux bestond uit een versterkte woning die alle kenmerken had van het aristocratische bolwerk van het oude regime. Het landgoed, dat deel uitmaakte van de verdedigingslinie van het koninkrijk Frankrijk, is herbouwd in steen. Zo is het lager gelegen kasteel versterkt. Het landgoed groeide in de 16de eeuw en werd een uitgestrekt agrarisch landgoed, maar ook een lustoord: de grachten werden siervijvers, de meerdere bronnen voedden de waterspelen.
Charles-Jean-Baptiste du Tillet, markies de la Bussière, neef van de markies de Villarceaux, erfde het landgoed in de 18de eeuw. Hij ontmantelde het feodale kasteel en bouwde het bovenste kasteel en het park met uitzicht op de vallei. Slechts een paar elementen van het lagere kasteel bleven. De molengebouwen, de moestuin en de vijvers werden vernield. Het landgoed werd aan het einde van de eerste helft van de 20ste eeuw geklasseerd als historisch monument. In 2004 kreeg het park het label 'opmerkelijke tuin'.

Het Château d'Ambleville, een meesterwerk van renaissance-architectuur, onderscheidt zich door zijn opmerkelijke Italiaans geïnspireerde terrastuinen. Het kasteel en zijn tuinen domineren de vallei van de Aubette. Het kasteel werd de 16de eeuw gebouwd op de fundamenten van een feodaal fort dat werd opgericht tegen de Anglo-Normandische invasies. Geklasseerd als historisch monument sinds 1945, onderscheidt het landgoed van Ambleville zich ook door het label 'opmerkelijke tuin'.
Niet alleen de slaapkamer van Mis de Mornay, de grote trap uit het begin van de 18de eeuw, de lederen kamer, de galerij met wandtapijten en de eetkamer Directoire, maar ook de terrastuinen in Italiaanse stijl, het openluchttheater, de vijvers en watertrap, het monumentaal schaakspel, de driehonderd jaar oude lindebomen... zijn het bezoeken waard.

In Châteauneuf-sur-Epte maken we een ommetje rond het kasteel. Het verwoeste kasteel werd gebouwd 1097 door William Rufus, koning van Engeland, om de grens langs de rivier de Epte te versterken. Het kasteel stond op de grens tussen het hertogdom Normandië en het koninkrijk Frankrijk. In 1119 werd het belegerd door Lodewijk VI van Frankrijk. In de 12de eeuw werd het gerestaureerd en versterkt door Hendrik II van Engeland. Andere werken werden uitgevoerd in de 14de eeuw. In 1437 werd het veroverd door John Talbot, 1st Graaf van Shrewsbury.
De rol van het kasteel nam af in de 16de eeuw en het werd in 1647 door Mazarin ontmanteld. Het werd onder het Ancien Régime omgevormd tot een agrarisch centrum en omvatte een motte met een stenen donjon, een lagere binnenplaats verbonden met de motte en verdedigd door een vliesgevel in het oosten en westen geflankeerd door twee versterkte poorten (14e eeuw), een ophaalbrug en, in de lagere voorhof, een middeleeuwse schuur, een 17de-eeuws corps de logis en een duiventil. De toestand van de site verslechterde.
De ruïnes zijn privébezit. Het staat sinds 1926 op de monumentenlijst van het Franse Ministerie van Cultuur.

Vervolgens gaat de rit naar Gisors. Misschien een goed idee om even een koffiepauze in te lassen in de brasserie Le Jean Bart. De brasserie ligt op een hoek en er is zowel vooraan als achteraan parkeermogelijkheid. Het onthaal is er heel gastvrij.

In Gisors kan je het indrukwekkende kasteel bezoeken. Dit kasteel werd gezien als een van de belangrijkste van de graven van Normandië. In de 11de eeuw gaf de Engelse koning William II de opdracht om een kasteel te bouwen op de heuvel bij het plaatsje Gisors. Het kasteel moest de Engelse gebieden van Normandië verdedigen tegen de legers van de koning van Frankrijk. Het eerste bouwwerk op deze locatie dateert van omstreeks 1095. Er was een versterkte donjon gebouwd, omringd door een hoge vestingmuur. Deze vestingmuur was op zijn beurt weer voorzien van enkele verdedigingstorens. Aan het begin van de 13de eeuw bouwde men een tweede donjon die werd gebruikt als gevangenis. Tijdens de Honderdjarige Oorlog tussen Frankrijk en Engeland werden de verdedigingswerken van het kasteel verder uitgebreid. Ondanks de versterkingen werd het kasteel meerdere malen door de strijdende partijen veroverd. Aan het begin van de 17de eeuw werd het kasteel deels ontmanteld, omdat het zijn strategische waarde had verloren. Sinds 1862 is het geclassificeerd als historisch monument. Vanuit het kasteel kunt u genieten van een prachtig uitzicht over de omgeving.

Een paar honderd meter voorbij het dorpje Fleury-la-Forêt passeer je het gelijknamige kasteel. Vanaf de opmerkelijke smeedijzeren poort heb je een mooi zicht op het imposante kasteel, gebouwd in vuursteen en rode baksteen in de 17e eeuw. Het is nu een B&B.

In Lyons-la-Forêt kan je genieten van vakwerkhuizen met fraai gekleurd pleisterwerk en roze bakstenen. Je bent welkom in charmante theehuisjes, restaurants en antiekwinkels. En midden in het dorp staan de majestueuze overdekte markthallen uit de 18de eeuw. Een lange straat langs de Lieure brengt u naar de kerk van Saint Denis (12de tot 16de eeuw).
Dit kleine dorp met 800 inwoners was ooit een favoriete bestemming voor rustzoekers. Vooral veel kunstenaars brachten er hun zomervakanties door en deden er inspiratie op. Maurice Ravel componeerde er, Jean Renoir en Claude Chabrol draaiden er filmscènes. Deze filmregisseurs gebruikten het dorp allebei als decor voor een verfilming van de roman Madame Bovary.
De sfeer is hier harmonieus, typisch normandisch. Het dorp Lyons-la-Forêt zou zijn gebouwd rond een versterkt kasteel, gebouwd in de 11de eeuw door Willem de Veroveraar en voltooid door zijn jongste zoon, koning Hendrik I. De strategische ligging nabij het immense boslandgoed op de grens van de koninkrijken van Engeland en Frankrijk voedde de conflicten tussen de hertogen van Normandië en de koningen van Frankrijk. Lyons-la-Forêt verloor zijn kasteel door een brand.

Het is een ideale gelegenheid om een restaurant op te zoeken. Restaurant Le Petit Lyons verwelkomt je in een warme en vriendelijke omgeving 's middags voor de lunch waar je een pizza en huisgemaakte gerechten kunt komen proeven...

De cisterciënzenabdij Fontaine Guérard ligt in de Andelle-vallei, in het hart van de wilde natuur en genesteld aan de voet van een wonderbaarlijke bron met helende eigenschappen. De bezoeker ontdekt de grotkelder, de kerk en het gewelfde koor, de kapittelzaal, de werkkamer, de slaapzaal van de nonnen met zijn prachtige raamwerk in de romp van een gekanteld schip, en tenslotte de kloostertuinen.
De sluizen van Amfreville, waar de Andelle uitkomt in de Seine, zijn een fraai stukje technish vernuft. De grootste, 220 m en 17 m breed, kan 15 schepen tot 38 m lang tegelijk schutten. Vanaf de fiets- en loopbrug die eroverheen gaan, kun je het schutten goed bekijken, maar vanaf de hoge Côte des 2 Amants kun je het ook goed zien. Neem bij Amfreville-les-Mont de D20, die snel bergopwaarts gaat. Ongeveer 1,5 km verder kom je aan een aangelegd uitkijkpunt op een helling hoog boven de Seinebocht, waar de vallei van de Andelle zich aan je voeten uitvouwt. Er is een wandelpad vanaf de parking die even verderop ligt.

Wil je graag nog even een koffiepauze inlassen, dan kan dit gemakkelijk in Les Andelys. In de charmante brasserie 'Le Bar de l'Hôtel de Ville' kan je genieten van een drankje of een koffie en eventueel een snack of kleine salade.

Het stadje Les Andelys, gedomineerd door de imposante ruïnes van het beroemde Château-Gaillard, is ontstaan uit de samengroei van twee stadsdelen: Petit-Andely en Grand-Andely, en is één van de meest opmerkelijke stadjes in de Seine vallei. De stad ligt in de Gambon-vallei, in het hart van een van de lussen van de Seine. De hellingen van de Seine bij Les Andelys, 150 meter hoog, maken deel uit van het Europese netwerk van beschermde Natura 2000-gebieden, vooral dankzij hun bijzondere vegetatie. De krijtrotsen, waarvan sommige worden gebruikt door klimmers, behoren tot de hoogste in de Seine-vallei. Ze vormen een schilderachtig landschap van witte rots omgeven door zeer dichte vegetatie boven de rivier.

Het kasteel Gaillard is een militair meesterwerk uit de middeleeuwen. Tussen 1196 en 1198 liet Richard Leeuwenhart, koning van Engeland en hertog van Normandië, het Château Gaillard bouwen. Hij deed dat op een krijtrots om het hertogdom en de hoofdstad Rouen te beschermen. Het was een waar meesterwerk van militaire bouwkunst, ver zijn tijd vooruit. Toch bleek het bouwwerk niet bestand tegen de aanvallen van Filips Augustus in 1204. In de Honderdjarige Oorlog is het fort heroverd door de Engelsen. De Franse koning Henri IV gaf in het jaar 1599 de opdracht om het kasteel te ontmantelen. In de hierop volgende eeuwen raakten de overblijfselen van het kasteel in verval. In 1862 werd de ruïne van het kasteel uitgeroepen tot beschermd historisch monument, waardoor het tot op de dag van vandaag te bezichtigen is. Je kan hier genieten van een prachtig uitzicht over Les Andelys en het omringende landschap.

Het kasteel van Bizy bestaat uit verschillende gebouwen die op verschillende tijdstippen gebouwd zijn. Sinds het begin van de werkzaamheden in 1740 hebben de opeenvolgende eigenaren in de loop van de tijd een deel aan het gebouw toegevoegd. Vanuit het midden van de binnenplaats, tegenover de stallen, kan je het prachtig perspectief van de fonteinen bewonderen. In de salons, bekend om hun 18de-eeuwse houten lambrisering en hun gobelin-tapijten uit de serie Koninklijke Huizen, worden memorabilia uit het 1ste keizerrijk tentoongesteld. De 19de-eeuwse appartementen kunnen enkel met gids bezocht worden.
Het park van het Château de Bizy is ook geklasseerd als historisch monument. Het park is verdeeld in twee ruimtes en vrij te ontdekken. Als je de fonteinen bezoekt, kun je de details van de sculpturen zien die samen een prachtig perspectief vormen. Zo kunnen de zeepaardjes en degene met de bijnaam 'Gribouille' van dichtbij worden benaderd. De waterspelen roepen vandaag alleen nog de vroegere barokke pracht van de 18de eeuw op. De Promenade de Vénus is een oude Franse tuin. Het rivierbeeld en de god Mars verwelkomen je daar. Aan het einde van de promenade ontmoet je de godin Venus, die stilletjes de top van de Avenue des Capucins bewaakt die het Château de Bizy rechtstreeks naar de Seine leidt.

Aan de overkant van de Seine kan je naar het kasteel van Tourelles. In 1196 veroverde koning Filips II van Frankrijk de stad en het kasteel van de Engelsen. Vervolgens maakte hij het de basis voor zijn toekomstige militaire operaties. Hij bouwde een brug over de Seine. Het kasteel is eigenlijk het bruggenhoofd, gebouwd met als doel de brug te beschermen.
Het kasteel van Tourelles was een eenvoudige vierkante donjon met vier, 20 meter hoge, gekanteelde torens. Het kasteel van Tourelles was bijna nooit betrokken bij militaire acties en uiteindelijk ontmanteld in 1650.
Halverwege de 18de eeuw nam een maalbedrijf haar intrek in het kasteel en de omgeving. Het werd toen gebruikt als silo en de ruimtes in de torens werden gebruikt als kantoren. Er was ook een grote constructie bovenop het kasteel gebouwd die zich uitstrekte tot aan de rivier, die werd gebruikt als een kade voor het laden van de boten. Tijdens de Revolutie werd het maalbedrijf gestopt en uit het kasteel verplaatst. Sindsdien staat het leeg.
Tijdens WO II werd het kasteel van Tourelles beschadigd door bommen, maar later werd het hersteld. Momenteel lijkt het kasteel onbruikbaar en kan het interieur niet bezocht worden. De tuin is vrij toegankelijk.

Het laatste kasteel op deze rit is het kasteel van la Roche-Guyon. De versterkte donjon, vreemd gelegen op de top van de heuvel, torent sinds de 12de eeuw uit boven de Seine-vallei. Het gebouw ontving in de 18de eeuw verschillende belangrijke architecturale toevoegingen. Het is verbonden met het lagere bolwerk door een tunnel die in de rots is uitgehouwen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wist Rommel hoe strategisch belangrijk de plaats zou zijn. Hij vestigde zijn hoofdkwartier in het deel van het kasteel dat in de rots was uitgehouwen, voordat hij door de geallieerden werd verdreven. Buiten is het mogelijk om een zeer mooie moestuin te ontdekken die is gerestaureerd volgens 18de-eeuwse plannen.

Nog een laatste maal genieten van het uitzicht op de Seine en weldra ben je aan het eindpunt van deze toch wel boeiende route.