De rit start aan het Novotel dat over een ondergrondse parking beschikt. Van hieruit kan je gemakkelijk de stad verlaten.
Voor een bezoek aan Rouen kom je best een dag vroeger, of je bezoekt de stad aan het einde van het tweede deel van deze rondrit.

Rouen, de hoofdstad van Normandië, is een sfeervolle historische stad met smalle kronkelende straten en oude vakwerkhuizen. De stad heeft een bijzonder rijke historie. Vooral de Place du Vieux Marché spreekt nog altijd tot de verbeelding: na haar veroordeling werd hier in 1431 Jeanne d’Arc op de brandstapel gedood. Op deze zelfde marktplaats staat de kerk Sainte Jeanne d’Arc. Deze heeft glasramen uit de 16de eeuw.
De Kathedraal Notre-Dame is uniek vanwege de fraaie combinatie van bouwstijlen uit de gotiek, voornamelijk in de gevel. Ze vormt een van de hoogtepunten van de Franse gotiek. Bovendien zijn het bisschoppelijk paleis en de bijgebouwen ook bewaard gebleven en dateren van dezelfde periode.
Historial Jeanne d’Arc werd geopend in maart 2015 in de gebouwen van het Aartsbisdom van Rouen. Je vindt hier de resten van de 'salle de l’Officialité' waar in 1431 het doodsvonnis van Jeanne werd uitgesproken en waar in 1456 ook het tweede proces plaatsvond, dat het vorige vonnis vernietigde. Het aartsbisschoppelijk paleis heeft twee crypten, mooie zalen en een toren uit de 15de eeuw, de sfeer is er middeleeuws. Dé plek als u meer wilt weten over de historische en politieke controverses rond Jeanne d’Arc.
Zeker ook een bezoek waard is de kerk Saint-Maclou, een juweel van de flamboyante gotiek. Deze kerk staat niet ver van de kathedraal, in één van de mooiste en oudste wijken van Rouen.

Na enkele kilometers kom je in het mooie Seinedal ten westen van Rouen. Maak in St-Martin-de-Boscherville een kleine omweg en bezoek de abdij St-Georges-de-Boscherville. Dit complex behoort tot de 'château de Dieu', de benedictijnenkloosters die vanaf de 6de eeuw in dit gebied verrezen en getuigen van de religieuze, intellectuele en economische bloei in de vroege middeleeuwen.
De abdij Saint-Georges de Boscherville is het resultaat van een perfecte mix van natuur, kunst en geschiedenis. Ze werd gebouwd op een heilige plaats waarvan de oorsprong teruggaat tot de Gallo-Romeinse tijd. Er was een tijd dat het slechts een eenvoudige grafkapel was. In de loop van de 7e eeuw verschenen er ook christelijke gebouwen en een heidense tempel. Deze laatste onderging vele transformaties om uiteindelijk de abdij te worden. Op initiatief van de familie Tancarville begonnen de eerste werken in de 12de eeuw. In de 17de eeuw werd het landgoed het toneel van talrijke reconstructies. De laatste restauratiewerken dateren van 1998.
De abdij Saint-Georges de Boscherville heeft velen weten te bekoren met zijn romaanse architectuur. Hiertoe moet worden opgemerkt dat het vier keer is geclassificeerd als een historisch monument. Als bonus werd het in 1987 geklasseerd als historisch monument.

Verlaat St-Martin via de D982 naar Duclair en neem de D65 naar Le Mesnil-sous-Jumièges. Drie kilometers verder ligt de prachtige ruïne van de Abbaye de Jumièges, waar u uw motor kan achterlaten om in het betoverende Seinedal een moment weg te dromen van vroegere tijden.
Langs de Seine liggen - gekoesterd in een bocht van de rivier - de fotogenieke resten van de enorme abdij van Jumièges. Vele jaren vormde dit complex een hoogstaand cultureel en artistiek centrum. De abdij werd vele eeuwen beschermd door de koning: in de Franse Revolutie werd het complex afgerekend op die banden met de koninklijke macht. Nu zijn er alleen nog ruïnes over.
Jumièges komt zonder enige twijfel voor in het lijstje van oudste en belangrijkste kloosters van de Westerse wereld. Maar de geschiedenis ervan is veelbewogen. De heilige Philibert, hoveling van koning Dagobert 1, heeft het klooster in 654 gesticht. Het imposante silhouet lijkt in het landschap te zijn gegraveerd, toch is het bouwwerk heel wat keren zwaar beschadigd. Zo is het in 841 verwoest door de Vikingen, daarna liep het flinke schade op in de Honderdjarige Oorlog en na de Revolutie diende het complex als steengroeve voor bewoners uit de buurt. Vernield, geplunderd… maar nog altijd staat de abdij fier langs de rivier. De resten van het klooster en van de kloostergebouwen zijn indrukwekkend, twee torens van 46 m steken hoog boven de romaanse façade uit. In het park staan eeuwenoude bomen, ze geven de plek extra cachet. Victor Hugo sprak niet voor niks van de “de mooiste ruïnes van Frankrijk”. De witte kalkstenen vormen een fraai doorleefd sieraad, gelegen aan de oevers van de Seine. Elegant en mysterieus…

Via Yainville en Le Trait vervolg je je weg naar Caudebec-en-Caux en verder naar St-Wandrille-Rançon, dat ook een interessante abdij heeft. Het domein van dit complex strekt zich uit in het dal van de Fontelle. Naast de fiere ruïne van de middeleeuwse abdijkerk staan gebouwen van recentere datum, zoals de nieuwe kerk die in 1969 werd ingericht in een grote schuur uit de 13de eeuw, met een overweldigend mooi balkenplafond. Het is een voorproefje van de vele prachtige boerderijen die u in het Pays de Caux zult tegenkomen. Ze worden omringd door hoge bomen, die de gebouwen een beetje tegen de wind moeten beschermen.
Je maakt nu een lusje door het binnenland om vervolgens net voor Caudebec terug de Seine te volgen.

Op je rechterkant passeer je het 'Monument du Latham 47'. Het monument herdenkt de verdwijning van het watervliegtuig Latham 47 tijdens zijn missie om de bemanning van het luchtschip 'Italia' te redden dat in 1928 verloren was gegaan in het Noordpoolgebied.
Het luchtvaartconstructiebedrijf Latham werd in 1916 opgericht door Jean Latham die de vestigingen van Constant in Caudebec-en-Caux overnam. Het bouwde tot 1947 watervliegtuigen voor de Franse marine.
Op 25 mei 1928 stortte het Italiaanse luchtschip 'Italia' neer in het pakijs ten noorden van Noorwegen tijdens zijn terugvlucht nadat het over de Noordpool was gevlogen. Nadat een SOS was opgepikt door een radioamateur in Siberië, werden hulpexpedities uitgezonden vanuit Italië, Noorwegen, Rusland en Zweden. Ontdekkingsreiziger Roald Amundsen, de eerste man die op 14 december 1911 de Zuidpool bereikte, was op zoek naar een manier om de mannen uit Italië te redden. Georges Leygues, minister van de Franse marine, stelde hem de gloednieuwe Latham 47 ter beschikking.
De Latham 47 vloog op 16 juni 1928 naar Bergen, en de volgende dag vertrokken ze weer vanuit Bergen, met Roald Amundsen en piloot Leif Dietrichson. Ze stopten in Tromso voor een laatste motorrevisie voordat ze om 16.05 uur weer vertrokken richting Spitsbergen, waarbij ze profiteerden van opklaringen. Om 19.00 uur werd het radiocontact tussen de Latham 47 en de Noorse TSF verbroken. Niemand heeft de Latham 47 en zijn bemanning ooit nog gezien. Op 13 augustus 1928 werd alleen het puin van een vleugeltip gevonden, vervolgens een brandstoftank op 13 oktober 1928. De overlevenden van het luchtschip 'Italia' werden op 12 juli 1928 opgepikt door de Russische ijsbreker 'Le Krassinc'.
In 1931 richtten de gemeente Caudebec-en-Caux en de firma Latham het monument op.

Even verder kan je een koffiepauze nemen in Bistro 'Le Mascaret' met zicht op de Seine. Je kan er ook gemakkelijk parkeren.

In Lillebonne is het zeker de moeite om even te pauzeren voor een bezoek aan het Théâtre antique de Juliobona. Tijdens de oudheid was de Romeinse stad Lillebonne, genaamd Juliobona, een strategische plaats. Dit amfitheater, het enige overblijfsel uit deze periode dat momenteel zichtbaar is in Lillebonne, is een van de grootste en best bewaarde in Noord-Frankrijk. Het is bijna 108 m lang en 94 m breed. Het getuigt van de grootsheid van de oude stad Juliobona. Gebouwd in de 1ste eeuw, werd het aangepast en vergroot in de 2de en 3de eeuw, vervolgens verlaten en omgevormd tot een fort om de stad te verdedigen. Destijds en tot voor kort konden enkele duizenden toeschouwers plaatsnemen op de tribunes om allerlei shows bij te wonen. De overblijfselen zijn volledig zichtbaar vanaf het plein.

In Saint-Romain-de-Colbosc kan je in restaurant 'Juste à Côté' genieten van een ruime keuze aan gerechten. De maaltijden worden bereid met verse producten van goede kwaliteit en zijn zeer lekker. Uitstekende prijs-kwaliteitverhouding. De bediening is vlot en zeer vriendelijk.

Na genoten te hebben van de maaltijd vervolg je je weg door de beboste heuvels van het achterland. Geleidelijk, lang voordat u in de stad Étretat aankomt, begin je de zilte zeelucht al steeds sterker te ruiken.
Rijd in Étretat eerst over de boulevard langs het mooie kiezelstrand en zet je motor daarna op het parkeerterrein zodat je de kliffen kan beklimmen en genieten van de mooie uitzichten.
Aan het zuidwestelijke uiteinde van de promenade kom je bij een trap (180 treden) die wordt gevolgd door een pad naar de top van de klif. Het pad loopt verder door de beroemde boog, de Porte d'Aval, en de niet minder beroemde Aiguille. Het uitzicht is er in één woord magnifiek. Een plek om uitgebreid te fotograferen en nooit meer te vergeten. In dit deel van de kust waar de muur van kliffen wordt onderbroken zijn haventjes en badplaatsen ontstaan.
Étretat is een oud historisch dorpje dat ieder jaar door vele duizenden toeristen bezocht wordt. Vooral de prachtige oude houten overdekte markt is een populaire bezienswaardigheid. In deze hallen zijn winkeltjes te vinden waar voornamelijk souvenirs en andere typisch Normandische producten verkocht worden. Een andere bekende bezienswaardigheid is het 14de-eeuwse huis 'Cirie Plantefor'. Oorspronkelijk stond het huis in Lisieux, maar het werd in 1899 uit elkaar genomen en in 1912 in Étretat herbouwd. Nu wordt het als hotel en restaurant uitgebaat.

Bij het verlaten van Étretat sla je linksaf naar het 'Monument Nungesser et Coli'. Het wordt steeds zekerder dat de Fransen Charles Nungesser en François Coli de eerste vliegeniers waren die non-stop de Noord-Atlantische Oceaan overstaken. Ze verlieten Parijs op 8 mei 1927 aan boord van hun vliegtuig 'l'Oiseau blanc' en kwamen nooit aan in New York, hun bestemming. Het monument opgericht in Étretat viert hun nagedachtenis. Het eerste monument, in 1942 verwoest door het Duitse leger, werd in 1963 vervangen door de huidige torenspits van 24 m hoog.

Als je vanuit Étretat de D11 neemt kom je via de mooie rustige dorpen Bénouville, Vattetot-sur-Mer en Yport in Fécamp. Tot aan 1204 was Fécamp de residentie van de Hertogen van Normandië. Vandaag de dag is het een stad vol kunst en historie. De haven heeft zich in de loop der eeuwen ontwikkeld tot de belangrijkste kabeljauwhaven van Frankrijk. Er is een mooi museum aan gewijd. Langs de haven liggen nog vissershuisjes en op de krijtrotsen staat hun kapel.
Bezoek hier het Musée de la Bénédictine, een rood paleis dat je absoluut niet ongemerkt voorbij kan rijden. Dit architecturale meesterwerk met neogotische en neorenaissance-inspiratie werd aan het einde van de 19de eeuw opgericht ter ere van de Bénédictine-likeur. Ontdek de uitzonderlijke collecties oude en heilige kunst van de oprichter Alexandre Le Grand. Na het gratis bezoek aan de kunstcollecties, kan je met een gids op ontdekking in de distilleerderij en de kelders en deelnemen aan een proeverij in de nieuwe proefruimtes. De beroemde likeur Bénédictine is een mythische drank bestaande uit 27 planten en kruiden, uniek in de wereld, waarvan het exacte recept nauwlettend wordt bewaakt.

Je verlaat Fécamp om opnieuw het achterland van de Cauchois in te duiken, een feest van bochtige stille dreven en holle wegen, bijna onzichtbare rivieren en kenmerkende dorpen, boerderijen en boerenhuizen.

In Héricourt-en-Caux zit het eerste deel van de rondrit erop en kan je overnachten in de Auberge de la Durdent. De Auberge verwelkomt je in het hart van de Durdent-vallei. Het beschikt over 6 suites met slaap- en woonkamers. Het park en het terras brengen je in de zomer totale rust. Het restaurant biedt een eenvoudige, eerlijke seizoensgebonden keuken. In Auberge De La Durdent kan je tevens genieten van een spa, gratis WiFi en eigen parking.