Nou, we beginnen deze rit vanuit het stadje Moffat, ik koos het Buccleuch Arms Hotel als mijn startpunt, vanwege het motorvriendelijke personeel en de faciliteiten die daar worden geboden, maar er zijn andere hotels in de stad die je ook goed van dienst kunnen zijn. Aan de rand van de stad is een tankstation dat op deze route is aangegeven.

Het begin van de route brengt je in noordoostelijke richting langs de A708 via enkele wijd open bochtige wegen langs Loch Skeen naar Loch of the Lowes en St Marys Loch. Loch of the Lowes en St Marys Loch, de rustplaats bij het Glen café, is geweldig voor uitzicht op beide. Mogelijk kunt u tamme vinken spotten, maar ook zwanen, wilde eenden, goudoog, gansander, slechtvalken, visarenden en buizerds.

Als we van de hoofdweg afslaan, rijden we over een enkelsporige weg met veel passeerplaatsen, maar er is geen haast, aangezien de flora en fauna die je kunt zien als je nog twee stuwmeren passeert, naar mijn mening de moeite waard is, samen met het feit dat op het op een na hoogste punt (1427ft) van deze route.

De kleine aanlegplaats bij de Devils Beeftub, een holte die zich nestelt tussen vier heuvels terwijl de Annan-rivier door de vallei stroomt. De ongebruikelijke naam van het monument is afgeleid van het gebruik als schuilplaats voor vee dat is gestolen door de beruchte Border Reivers, ook wel bekend als de Johnstone-clan, die door hun vijanden gewoonlijk 'duivels' werden genoemd.
Ga nu naar het zuiden richting Moffat voordat u weer naar het noorden gaat en de A74(M) volgt. Nadat we ongeveer 16 kilometer langs de A74(M) hebben gekronkeld, draaien we weer en gaan in zuidelijke richting via een aantal meer wijd open bochtige wegen langs de A702, die afdalen tot 232 voet. Als u door Carronbridge naar het dorp Thornhill gaat voor een koffiestop, zijn er voldoende parkeerplaatsen langs de weg vóór de rotonde en het Drumlanfig-café. Thornhill ligt op de kruising van de wegen A76 Dumfries naar Kilmarnock en A702 New Galloway naar Edinburgh, in het midden van de prachtige Nith Valley in Dumfriesshire.
Het centrum van het dorp wordt gevormd door een kruis van lokale zandsteen, bekroond door een hoofdfiguur van het gevleugelde paard Pegasus. De Pegasus-figuur is zelf gemaakt van lood, gewonnen in de nabijgelegen Lead Hills.

Vanaf onze koffiestop gaan we terug richting Carronbridge en langs de A76 naar Mennock, hier gaan we weer van de hoofdweg af en deze keer de B797 op en verder door de Mennock Pass, dit is de hoogste pas die de Lowther Hills oversteekt door de zuidelijke hooglanden van Schotland. Dit is een smalle B-weg die zowel landelijk als rustig is, het is een overwegend dubbelsporige weg. Deze weg heeft een aantal prachtige wijd open dramatische landschappen en woeste heidevelden, terwijl hij klimt tot een hoogte van 531 voet en het hoogste dorp in Schotland.

Het dorp Wanlockhead heette tot 1566 Winlocke, afgeleid van het Gaelic Cuingealach (de smalle pas). Lood, zink, koper en zilver werden in de buurt gedolven, evenals een deel van 's werelds puurste goud van 22,8 karaat, dat werd gebruikt om de Scottish Crown te maken. Vroege goudzoekers waren Cornelius de Vos, George Bowes en Bevis Bulmer. Wanlockhead werd bekend als "God's schatkamer" vanwege de rijkdom van zijn minerale hulpbronnen. Het dorp is ook de thuisbasis van de hoogste pub in Schotland, de Wanlockhead Inn die in 2003 werd geopend. Wanlockhead heeft een vochtig zeeklimaat, met koel tot koud weer het hele jaar door, grenzend aan een subpolair klimaat. Deze stad heeft koele zomers en koude winters met sneeuwval. Het is een van de koudste bewoonde plaatsen in het Verenigd Koninkrijk.

Nogmaals, we zien onszelf langzaam in hoogte dalen vanaf de kille hoogte van 1531 voet door een enorme uitgestrektheid van open vloeiende wegen genesteld tussen adembenemende uitzichten zover het oog reikt.

Als we de kruising van de B740 en de A76 bereiken, hebben we de kans om van de route af te wijken en de overblijfselen van Sanquhar Castle te bezoeken. Er wordt gezegd dat Sanquhar een van de kastelen was waar Mary Queen of Scots haar toevlucht in zocht na haar nederlaag in Langside in mei 1568 en vanaf hier ging ze naar Terregles Castle en nam die fatale beslissing om van de Solway Firth naar Engels grondgebied te zeilen.

Vanaf hier gaan we naar onze lunchstop in het dorp Dalmellington, Dalmellington is een mooi stadje in East Ayrshire aan de oevers van Much Water, ongeveer 26 mijl ten oosten van Ayr. De stad ligt in een prachtig en afgelegen landschap. Dalmellington is uitgeroepen tot beschermd gebied als erkenning voor het grote aantal historische gebouwen die de stad zijn unieke karakter geven. De stad ligt ook op een perfecte locatie voor het Scottish Dark Sky Observatory, waar u kunt genieten van uitzicht op de lucht zonder kunstmatige lichtvervuiling.

Vanwege de richting van de weg ziet u slechts een glimp van Loch Doon, dat op ongeveer 5 km van onze lunchstop in Dalmellington ligt. Het meer werd in 1935 afgedamd voor het opwekken van hydro-elektriciteit. Dit is het grootste meer in het binnenland van Zuid-Schotland, ongeveer 11 kilometer lang. Het water voor het hydrosysteem verlaat het meer vanaf de oostkant, via een grote pijpleiding door de heuvel naar net ten noorden van het dorp Casphairn, en stroomt dan naar andere meren met waterkrachtcentrales tussen Casphairn en Dumfries.

Als we nog verder naar het zuiden zakken, passeren we meer zoetwatermeren en reservoirs die deel uitmaken van het Galloway Hydro Electric Scheme. Al deze omringen het Galloway Forest National Park.

Met nog een kans om van de fietsen te stappen en je benen te strekken, komen we bij Glen of the Bar, er is parkeergelegenheid op deze plek en een speciaal aangelegde loopbrug die je over de noordwestelijke punt van de geul brengt, niet voor zwakkelingen hartstochtelijk! het uitkijkplatform dat uitkijkt over een steile beboste vallei waar, naar men denkt, oude Gallovidians wilde dieren over de rand dreven voordat ze ze slachtten voor vlees en huiden.

Terug op de fiets en verder via meer open bochtige wegen naar het kleine stadje Newton Stewart, een voormalig burgh-stadje in het historische graafschap Wigtownshire in Dumfries and Galloway. De stad ligt aan de rivier de Cree, met het grootste deel van de stad ten westen van de rivier, en wordt soms de "Poort naar de Galloway Hills" genoemd. De rivier de Cree is het dominerende kenmerk van Newton Stewart. De Cree wordt overspannen door een mooie brug in het midden van de stad waar het heerlijk is om bij de stuw te zitten en de rivier te zien stromen, maar is net uit het zicht op deze route.

Vanaf Newton Stewart zien we onszelf weer naar het noorden gaan naar Grivan langs de grotendeels met bomen omzoomde A714, opnieuw hebben we een mix van bochtige en rechte wegen voor ons plezier en plezier. Net voor Grivan sluiten we aan op de A77 en onze laatste geplande koffiestop van de dag bij een snackbar aan zee, er is voldoende parkeergelegenheid en samen met een paar tafels kunt u genieten van een kopje koffie terwijl u geniet van de zeelucht.

Girvan is een burgh en havenstad in Carrick, South Ayrshire, Schotland. Gelegen aan de oostkust van de Firth of Clyde. Het ligt ongeveer 21 mijl ten zuiden van Ayr en 47 mijl ten noorden van Stranraer, de belangrijkste veerhaven van Schotland naar Noord-Ierland en de eindlocatie voor deze reis. Net ten noorden van de stad ligt Grangestone Industrial Estate, waar een William Grant & Sons-distilleerderij is gevestigd die in 1964 werd geopend. Deze distilleerderij is een lowland grain whisky-distilleerderij, eigendom van William Grant & Sons. whisky wordt gemaakt, wordt hier ook Hendrick's Gin geproduceerd. De distilleerderij staat bekend als een van de meest energiezuinige distilleerderijen in Schotland. Ook in de stad is een Nestlé-fabriek die chocolade produceert die naar York wordt vervoerd en wordt gebruikt bij het maken van Kit Kat's en Yorkie-repen.

Het laatste stuk van deze reis brengt ons opnieuw in zuidelijke richting langs de kustweg A77, met het open uitzicht op de zee aan onze linkerkant en de glooiende groene heuvels aan de rechterkant, het vat gewoon een prachtige reis door de Dumfries samen. en Galloway-gebied.

Bij Ballantrae gaan we een korte tijd weg van de kust voordat we ons weer bij de kust voegen bij de monding van Loch Ryan. De hoeveelheid vrachtverkeer neemt nu toe dankzij de veerboothavens van zowel Cairnryan als Stranraer naar Larne in Ierland.

Onze reis eindigt in het North West Castle Hotel, een middenklasse hotel, er is een veilige parkeerplaats voor motorfietsen en omdat we naast het plaatselijke politiebureau zijn, hebben we nooit problemen gehad toen we hier verbleven.

Startpunt: Buccleuch Arms Hotel, Moffat.
Eindpunt: North West Castle Hotel, Stranraer.

Er zijn drie benzinestations op de route, Moffat, (Start) – Burnton (132 mijl) – Stranraer (Einde rit).

De totale kilometerstand voor deze rit is 227 mijl, maar kan korter worden gesneden.
De totale tijd is 9 ½ uur, inclusief alle stops. Stranraer