Dit is een plezierige rit naar het Monongahela National Forest dat een enorm gebied van bijna 1 miljoen hectare beslaat dat barst van adembenemende landschappen en avontuurlijke recreatie. Dit bosrijke wonderland strekt zich uit over de noord-centrale hooglanden van West Virginia en is compleet met 23 campings, meer dan 1300 kilometer aan wandelpaden en talloze watermassa's ertussenin. Het bos herbergt zo'n 230 bekende vogelsoorten, witstaartherten, zwarte beren, bobcats en coyotes om er maar een paar te noemen.
U komt het Monongahela National Forest binnen nadat u de Gauley-rivier bent overgestoken en vervolgens de Williams-rivier stroomopwaarts van Donaldson gedurende 35 km volgt. De prachtige omgeving van de Williams River, samen met de gemakkelijke toegang en de gezonde beekhabitat, maken het een van de beste forelvisstromen in de staat. Beginnend op Black Mountain in Pocahontas County, blijft deze rivier 33 mijl naar het westen stromen om samen te smelten met de Gauley-rivier bij Donaldson. De dorpen Donaldson, Dyer en Three Forks van Williams River zijn de enige genoemde gemeenschappen langs de afgelegen loop.
Twee hulpbronnen in het stroomgebied van Williams waren hout en steenkool, deze werden ontwikkeld in de periode na de burgeroorlog. In de jaren 1890 werden boomstammen in de lentestromen de rivier afgedreven naar een molen in Camden-on-Gauley. Het meeste hout in het stroomgebied van Williams werd van 1905 tot ongeveer 1940 per blokhut naar de molens in Marlinton en Richwood gebracht. De mijnbouwactiviteit op de lagere Williams ging door tot in de jaren zeventig. Door het isolement en de ruigheid die de vestiging van de waterscheiding belemmerden, kon het grootste deel ervan na de betimmering terugkeren naar een bijna oorspronkelijke staat, en tegenwoordig is de belangrijkste waarde misschien wel voor recreatie.
U verlaat de Williams River en komt op de Highland Scenic Highway.
Diep in het hart van de Appalachen ligt de Highland Scenic Highway, die een van de mooiste bergritten van het land biedt.
Als een geïsoleerd gebied met een overvloed aan natuurlijke hulpbronnen, was de wildernis van de Highland Scenic Highway een vroeg toevluchtsoord voor Amerikanen die de verschrikkingen van de burgeroorlog probeerden te vermijden. Gezinnen die in die tijd naar het gebied verhuisden, behielden tientallen jaren hun afzondering. In de jaren zestig kregen de afstammelingen van deze families bezoek van mensen die onderzoek deden voor het Smithsonian Institution. Terwijl de onderzoekers de mondelinge geschiedenis van de families in dit gebied bestudeerden en optekenden, ontdekten ze dat de gesproken taal nog steeds het Elizabethaanse Engels was van de vroege Amerikaanse kolonisten!
Je passeert twee uitkijkpunten waar ik je dringend verzoek om even te stoppen voor een foto. De Big Spruce Overlook en Williams River Overlook hebben beide een prachtig uitzicht.

Het Cranberry Mountain Nature Center is het volgende en is een geweldige plek om te stoppen voor uw picknick.
In het centrum kunt u meer te weten komen over de rijke flora en fauna van de Cranberry Wilderness Area en ook de Cranberry Glades en Hills Creek Falls. U kunt een bezoek brengen aan de Glades en de watervallen op korte afstand verder langs deze route. Het centrum biedt onder meer interpretatieve programma's, inheemse wilde bloementuin, levende slangen, interpretatieve displays, natuurgerelateerde items en kleding te koop, wandelpaden, picknicktafels, kinderevenementen en -programma's. Er zijn geen kosten verbonden aan programma's, evenementen en toegang.
Na de lunch, en op slechts 1/2 mijl van het centrum, kunt u rechtsaf slaan om Cranberry Glades te bezoeken, 1 1/2 mijl langs Public Road 102.
Het botanische gebied Cranberry Glades beschermt het grootste moerasgebied in West Virginia. Moerassen zijn zure wetlands die vaker voorkomen in de noordelijke gebieden van dit land en in Canada. De grond in een moeras is sponsachtig en bestaat grotendeels uit gedeeltelijk vergaan plantaardig materiaal dat veen wordt genoemd. Vanwege de unieke omstandigheden groeien sommige ongebruikelijke planten in moerassen, waaronder vleesetende of insectenetende planten. Het botanische gebied omvat 750 hectare. De Cranberry Glades bestaat uit vier moerassen waarvan het planten- en dierenleven vergelijkbaar is met dat in de moerassen of "muskegs" van het noorden. De natuurlijke geschiedenis van de Glades gaat minstens 12.200 jaar terug. Blijkbaar verving een bos van coniferen-noordelijk hardhout de toendra met het einde van de laatste ijstijd. Na verloop van tijd vormden de Glades tot wat het nu is, de Cranberry Glades zijn nu het meest zuidelijke punt in Noord-Amerika waar sommige van deze levensvormen worden gevonden.
Er is een promenade van een halve mijl aangelegd door twee van de moerassen, zodat u van het gebied kunt genieten zonder deze kwetsbare gemeenschap te storen. Zeker een bezoek waard.
5 minuten verder over de Highland Scenic Highway zie je een wegwijzer en sla je linksaf naar de Falls of Hills Creek:
Een reeks van drie watervallen stroomt over rotslagen van zandsteen en leisteen, 20 voet, 45 voet, en de derde valt 65 voet, waardoor deze waterval een van de hoogste in West Virginia is. De Falls of Hills Creek is het glinsterende juweel in de kroon van het Monongahela National Forest.
De voor gehandicapten toegankelijke promenade is 1.700 voet lang en stelt iedereen in staat om de eerste waterval te bekijken. De rododendrons en laurier bloeien onder het schaduwdak. De eerste val valt 7,5 meter naar beneden en stort neer op de rotsen beneden.
Ga verder naar de tweede waterval via een onverhard pad en een houten trap. Met een hoogte van 14 meter en veel breder dan de eerste herfst, begin je de natuurlijke schoonheid van Hills Creek te waarderen terwijl de kreek over met mos bedekte rotsblokken stroomt en rolt. Voor liefhebbers van wilde bloemen leeft het bostapijt met meer dan 40 soorten bloemen, meestal in de lente tot de vroege zomer.
Het onverharde pad, afgewisseld met rotsen en kleine rotsblokken, gaat verder naar de derde en laatste waterval. De reis van de parkeerplaats naar de lagere watervallen is meer dan driekwart mijl. Tegen het einde zal het onverharde pad overgaan in metalen treden via een reeks haarspeldbochten naar het uitkijkpunt. Het geweldige uitzicht op de 20 meter hoge waterval is elke stap waard. Van de hoogste val tot de laagste val, de Creek daalt 220 voet.
Twee uitkijkplatforms bieden een geweldige positie om foto's te maken of om gewoon te ontspannen en te genieten.
Terug naar de Highland Scenic Highway en je begint het pad van de North Fork of Cherry River te volgen.
De bovenste bovenloop van de Cherry begint als twee afzonderlijke kreken, de North Fork Cherry River en de South Fork Cherry River, die elk ontspringen in het zuidoosten van Pocahontas County en over het algemeen west-noordwestelijk stromen door het noorden van Greenbrier County voordat ze samenkomen in Nicholas County bij de stad Richwood.
U kunt ervoor kiezen om de Highland Scenic Highway af te slaan om Summit Lake te bezoeken, een kleine omweg van 2 1/4 mijl.
Summit Lake is een koudwaterreservoir van 43 hectare in het Gauley Ranger District van het Monongahela National Forest. Het reservoir wordt gevormd door de opstuwing van de wateren van twee vorken van Coats Run, een kleine zijrivier van de North Fork van de Cherry River. In tijden van droogte wanneer de Cherry River te ondiep wordt, kan het meer worden gebruikt om het gemeentelijke watersysteem van Richwood te voorzien.
Richwood is de volgende en het is het einde van de magnifieke Highland Scenic Highway.
In de 19e eeuw stond de kleine boerengemeenschap Richwood bekend als Cherry Tree Bottoms. Dat veranderde allemaal in 1901 met de bouw van The Cherry River Boom en de zagerij van Lumber Company. Datzelfde jaar werd de stad opgenomen met zijn huidige naam, verwijzend naar de overvloedige hardhoutbossen in het gebied. De bevolking ging in slechts een paar jaar van 25 mensen naar 4.400, waardoor Richwood een bonafide bloeiende stad werd.
Tijdens de piekuren had de molen meer dan 1.000 arbeiders in dienst en produceerde dagelijks 270.000 plankvoet hout. Het enorme succes van de molen trok andere houtgerelateerde industrieën naar het gebied. In 1901 bouwde de Dodge Clothes Pin Company in Richwood de grootste wasknijperfabriek ter wereld. Het jaar daarop bouwde The Cherry River Tanning Company een zeer grote leerlooierij, aangetrokken door de grote hoeveelheden Hemlock-schors die eigendom waren van de Cherry River Boom and Lumber Company.
Door de jaren heen wisselde de molen vele malen van eigenaar en daalden de productie en de werkgelegenheid gestaag. De productie in de molen werd een tijdje stilgelegd en de trotse arbeiders en burgers van Richwood leden eronder. In 2021 kochten AFP Log and Lumber Incorporated de fabriek echter en heropende de activiteiten tot grote vreugde van de mensen van Richwood.
Bij Fenwick sla je linksaf over de Cherry River en volg je de bochtige weg terug naar je startpunt in Summersville.
Genieten van.