Vanuit Castelo Branco gaat de route richting het noorden. Dit rustige en dunbevolkte gebied is heerlijk om doorheen te rijden. Na amper een uur rijden verschijnen de hogere toppen van het Parque Natural da Serra da Estrela al aan de horizon. De hoogste top in het park is vandaag ook een hoogtepunt in de route. Eenmaal boven is het uitzicht geweldig en hier kan ook wat gedronken worden bij het kleine restaurant. Hier is ook het Antigo Albergue da Torre, de naam suggereert dat het een oud hostel of onderkomen was, waarschijnlijk bedoeld voor reizigers die de Serra da Estrela bezochten.

Het Parque Natural da Serra da Estrela is het grootste beschermde natuurgebied van Portugal, gelegen in de Serra da Estrela, de hoogste bergketen van het land. Dit park beslaat ongeveer 1.000 km², waarvan meer dan de helft zich op een hoogte van boven de 700 meter bevindt. De hoogste piek, Torre, bereikt 1.993 meter, en er is zelfs een skigebied.
Dit gebied staat bekend om zijn spectaculaire landschappen, waaronder gletsjervalleien, rotsformaties en natuurlijke lagunes. De rivieren Mondego, Zêzere en Alva vinden hier hun oorsprong. Door de hoge ligging en het klimaat valt er in de winter vaak sneeuw, waardoor het een populaire bestemming is voor wintersport.
Naast de natuur heeft het park ook een rijke culturele en gastronomische traditie. Een van de bekendste producten uit de regio is de Queijo da Serra, een romige schapenkaas die op ambachtelijke wijze wordt gemaakt. Ook de Serra da Estrela-hond, een robuust en sterk ras dat wordt gebruikt om kuddes te beschermen, komt hier vandaan.

Tijdens de afdaling zijn er twee, bijna verplichte, stops voor een foto. De eerste biedt een uitzicht over Barragem de Covão do Ferro, een waterbassin met de vallei erachter. De tweede biedt een uitzicht op het gletserdal Vale Glaciário do Zêzere, waar de route straks verder gaat.

Het Vale Glaciário do Zêzere is een spectaculair gletsjerdal in de Serra da Estrela, Portugal. Dit dal, dat zich uitstrekt over 13 kilometer, is een van de grootste gletsjervalleien van Europa en een prachtig voorbeeld van hoe gletsjers het landschap hebben gevormd.
Het dal heeft een kenmerkende U-vorm, die is ontstaan door de massieve aanwezigheid van ijs tijdens de laatste ijstijd. De granieten rotsformaties, zoals de Cântaros Magro, Gordo en Raso, geven het gebied een indrukwekkende uitstraling. In het dal stroomt de rivier Zêzere, die zich een weg baant door de groene weiden en langs oude gletsjermeren zoals Covão D’Ametade, een voormalige gletsjerlagune.

Na het fotomomentje is het zo'n anderhalf uur genieten van de schoonheid van dit park. Een half uur verder ligt Pinhel.
Pinhel is een sfeervolle stad in Portugal, gelegen in de Centro-regio en bekend als de Cidade Falcão (Valkenstad). De stad heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de Calcolithische periode, met archeologische vondsten in de Côa-vallei.
Een van de meest opvallende bezienswaardigheden is het Kasteel van Pinhel, dat dateert uit de tijd van Koning Denis en een belangrijke rol speelde in de verdediging van Portugal. De stad heeft ook een historisch centrum met smalle straatjes en oude huizen, waarvan sommige sporen van een Joodse gemeenschap vertonen.
Hier is ook Artisan Burguer, de naam zegt het al, een hamburgerrestaurant. Een aanrader. De parkeerplaats is pal voor de deur.

Vanuit Pinhel gaat de route verder naar het noorden. De Rio Côa is één van de grotere rivieren die vandaag gepasseerd wordt. De Rio Côa is een rivier in Portugal die ontspringt in de Serra das Mesas, nabij Foios, Sabugal, op een hoogte van 1175 meter. De rivier stroomt ongeveer 135 km in een zuid-noordelijke richting, wat vrij uniek is voor Portugese rivieren. Uiteindelijk mondt hij uit in de Douro-rivier, vlakbij Vila Nova de Foz Côa. De Côa-vallei is beroemd vanwege de prehistorische rotstekeningen, die in de jaren 80 en 90 werden ontdekt. Dit is een van de grootste openluchtlocaties met paleolithische kunst in Europa en staat sinds 1998 op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

Een uur na de lunch steekt de route de Rio Douro over. De Rio Douro, ook bekend als de Duero in Spanje, is een van de belangrijkste rivieren van het Iberisch Schiereiland. De rivier ontspringt in de Sierra de la Demanda in Spanje, op een hoogte van 2200 meter, en stroomt westwaarts door Spanje en Portugal voordat hij uitmondt in de Atlantische Oceaan bij Porto.
Met een lengte van 897 km is de Douro een van de langste rivieren van de regio. Het stroomgebied beslaat ongeveer 98.000 km², en de rivier is grotendeels gestuwd. Een bijzonder kenmerk van de Douro is dat hij gedurende bijna 100 km de natuurlijke grens vormt tussen Spanje en Portugal. De Dourovallei in Portugal staat wereldwijd bekend om zijn wijngaarden, waar de druiven voor de beroemde Portwijn worden verbouwd. Dit gebied is door UNESCO erkend als Werelderfgoed vanwege zijn unieke landschap en historische betekenis.
Het Parque Natural do Douro Internacional is een indrukwekkend natuurgebied in het noordoosten van Portugal, langs de grens met Spanje. Het park beslaat een oppervlakte van 868 km² en strekt zich uit over de gemeenten Miranda do Douro, Mogadouro, Freixo de Espada à Cinta en Figueira de Castelo Rodrigo. Dit gebied staat bekend om zijn ruige landschappen, diepe rivierkloven en steile rotswanden, gevormd door miljoenen jaren van erosie door de Douro-rivier. Het park is een toevluchtsoord voor diverse diersoorten, waaronder de Egyptische gier, de steenarend en de Bonelli-arend.
Naast de natuur heeft het park ook een rijke culturele en historische betekenis, met traditionele dorpen en een unieke lokale cultuur.
De route volgt lange tijd de rivier, een weg met vele bochten.

De laatste 90 kilometer naar Benavente gaan over rustige wegen door een mooi en glooiend landschap.
Benavente is een stad in de provincie Zamora, in de autonome regio Castilië en León, Spanje. De stad heeft een rijke geschiedenis en ligt op een strategisch punt waar verschillende wegen samenkomen, waardoor het een belangrijk knooppunt is voor transport en handel.
Historisch gezien werd Benavente in de 12e eeuw herbevolkt door Koning Ferdinand II van León, die de stad ook speciale rechten verleende. Een van de meest opvallende bezienswaardigheden is de Torre del Caracol, een overblijfsel van een 16e-eeuws paleis dat nu deel uitmaakt van het Parador de Turismo Fernando II hotel. Daarnaast zijn er prachtige kerken, zoals de Iglesia de Santa María del Azogue en San Juan del Mercado, die bekend staan om hun gotische en romaanse architectuur.
Benavente biedt ook een levendige sfeer met gezellige pleinen, zoals de Plaza Mayor, en groene gebieden zoals de Jardines de la Mota.

Het Parador de Benavente is een heerlijk hotel voor diner en een overnachting.