Als u de stad Dereham verlaat, steekt u al snel de eerste van de zeven rivieren over die de Norfolk Broads vormen, de rivier de Yare (andere 6 zijn Bure, Thurne, Ant, Chet, Waveney en de Wensum), waarbij de meeste van deze rivieren minder dan 4 meter diep, samen met 63 broads waarvan er slechts 13 bevaarbaar zijn en 5 die ofwel gedeeltelijk of een deel van het jaar bevaarbaar zijn.

Zestien mijl verder komt u door het kleine marktstadje Attleborough, vermoedelijk een Angelsaksische nederzetting, waar in 1559 een groot deel van de stad door brand werd verwoest. Als u Attleborough verlaat, gaat u de B1077 op, die een aantal uitdagende maar gedenkwaardige wegen biedt. Je rit brengt je rond Bungay, waar je de rivier de Waveney oversteekt; op dit punt verlaat u het graafschap Norfolk en gaat u Suffolk binnen. Op korte afstand ga je al snel om Beccles heen, waar je weer de rivier de Waveney oversteekt en zo Suffolk uit en terug naar het graafschap Norfolk.

Na het verlaten van Beccles en net voordat u Reedham Ferry bereikt, passeert u de rivier de Chet voordat deze uiteindelijk samenkomt met de rivier de Yare, anderhalve kilometer ten westen van Reedham bij Hardley Cross. Dit is een kleine rivier en alleen bevaarbaar voor een totale lengte van 3½ mijl. Vanaf hier is het aan Reedham Ferry om de rivier de Yare over te steken. De huidige kettingveerboot is de enige overgebleven voertuigveerboot in Norfolk en bespaart de gebruikers een reistijd van meer dan 30 mijl. Het werd ontworpen en gebouwd in 1984 in Oulton Broad door wijlen Fred Newson en de huidige eigenaar David Archer. De familie Archer kwam begin 1949 naar Reedham Ferry en kan er trots op zijn dat ze er nu na 3 generaties nog steeds zijn. De veerboot kan maximaal 3 auto's tegelijk vervoeren met een maximaal gewicht van 12 ton. Sinds het begin van de 17e eeuw is er een oversteekplaats bij Reedham. De oorspronkelijke veerboot heette "Norfolk Horse Ferries Under Stable", waar door paarden getrokken voertuigen de belangrijkste gebruikers van de veerboot waren en die in 1949 nog steeds met de hand over de rivier de Yare werd opgewonden en pas begin 1950 gemotoriseerd werd. De veerboot vaart continu (op aanvraag) tegen een huidige prijs van £ 2 voor motorfietsen en rijdt van maandag tot en met vrijdag van 06.30 uur tot 22.00 uur en in het weekend om 08.00 uur.

Eenmaal over de andere kant van de rivier de Yare gaat u richting Acle, waar verrassend genoeg gegevens uit de Saksische tijd aantonen dat het ooit een vissershaven was. Vanaf hier ga je door Fleggburgh voordat je de Filby Broads oversteekt, de ondiepste van alle broads op slechts 2,4 m diep en een van de vijf broads waaruit de Trinity Broads bestaan. De andere zijn Rollesby Broad, Ormesby Broad, en er zijn twee veel kleinere broads Lily Broad en Ormesby Little Broad, de drie grootste broads van allemaal zijn Hickling, Barton en Oulton Broad. Tot 60 jaar geleden werd aangenomen dat alle broads een natuurlijk voorkomen waren vanwege hun enorme omvang en natuurlijk ogende uiterlijk, terwijl het in feite door de mens gemaakte waterwegen zijn die zijn ontstaan door turfwinning. Het eerste schriftelijke bewijs hiervan dateert uit de 12e eeuw, toen een groot deel van Oost-Norfolk was ontdaan van zijn bossen voor brandstof en bouwmaterialen. Gedurende de volgende 200 jaar werd turfwinning samen met zowel riet als zegge die werd gebruikt voor rieten daken geoogst uit de Broads-venen en maakte eeuwenlang deel uit van een levendige plattelandseconomie, beide historische beroepen hadden ooit honderden mensen in dienst.

We rijden door de kleine dorpjes van Filby, wiens naam is afgeleid van de Viking File de Deen, die zich rond 800 na Christus in het gebied vestigde. Na ongeveer 9,2 km komt u aan bij Ormesby Broads, nu een wetland, rijk aan dieren in het wild, op 4,6 m diepte en is een van de drie grootste Broads in dit gebied, de andere 2 zijn Filby en Rollesby. In 1989 werd de Broads een nationaal park en is het grootste beschermde wetland van Groot-Brittannië en is het een vitaal gebied voor de natuur. De bevaarbare waterwegen van het Broads National Park beslaan 200 kilometer, maar ze bevinden zich eigenlijk in de droogste regio van het VK, East Anglia. .

Een ander populair kenmerk dat vaak op de broads werd gezien, was de Norfolk Wherry, een uniek type zeilboot dat was ontworpen om door de ondiepe wateren van de broads te navigeren. De Wherry is ontworpen met een kenmerkende 'gaffeltuigage' van een enkel zeil met hoge piek en de mast ver naar voren getrapt. Ze werden al in de 17e eeuw gebruikt als vracht- en passagiersschepen langs de waterwegen. Er waren drie hoofdtypen wherry's in gebruik, waaronder handelswherry's, plezier wherries en meer verfijnde wherry-jachten. Tegen de jaren veertig was het gebruik van handelswaar in verval geraakt toen spoorwegen en wegen hun handel stalen. Slechts acht van deze historische boten overleven vandaag nog. De Broads-industrie trekt meer dan zeven miljoen bezoekers per jaar voor vaarvakanties, dagpleziercruises, wandelen, fietsen, natuurobservatie of andere activiteiten.

Als u de Broads verlaat, gaat u richting Potter Heigham, waar u de rivier de Thurne oversteekt. De rivier is slechts 11 km lang en gaat onder de middeleeuwse brug door die rond 1385 werd gebouwd. Vanaf hier is het een stevige rit naar Hoveton en gaat u over een andere Norfolk Broads rivieren de rivier de Ant, een zijrivier van de rivier de Bure met een lengte van 27 km, waarvan nu 8,75 mijl bevaarbaar is.

Bij Hoveton is er een routeoptie om Wroxham Barns, de bekroonde bezoekersattractie van Norfolk, te bezoeken door linksaf Tunstead Road in te gaan en deze 2,3 km te volgen. Wroxham Barns ligt in het prachtige landschap dicht bij de Norfolk Broads, het herbergt een aantal getalenteerde vakmensen met wie je ook kunt kletsen terwijl ze aan het werk zijn. Geniet van wat winkeltherapie, blader door hun winkels die alles bieden, van unieke geschenken en stijlvolle kleding tot leuk speelgoed en heerlijk eten, voordat u een pauze neemt voor een verfrissing in ons Courtyard Cafe of Farmyard Cafe, waar gezonde gerechten en populaire afternoontea worden geserveerd. Er is gratis toegang tot de winkels en het café, maar een bezoek aan de boerderij en het pretpark is tegen betaling, elke dag geopend van 10.00 tot 17.00 uur en er is gratis parkeergelegenheid.

Net na de afslag naar Wroxham Barns ligt de Bure Valley Railway, een bezoekersattractie van minimaal 15 inch in Norfolk. Gemaakt op het oorspronkelijke, niet meer gebruikte full-gauge bed van een ter ziele gegane passagiersdienst om een nieuw, aangrenzend voetpad op te nemen. De spoorlijn loopt van Wroxham naar Aylsham en vice versa en is de op een na langste spoorweg van Norfolk. U kunt een reis terug in de tijd maken door per stoomtrein over de 14,5 km lange baan te reizen, met drie haltes onderweg, en 17 brugovergangen, waaronder de 32 meter lange liggerbrug over de rivier de Bure in Buxton met Lammas en de Aylsham omleidingstunnel onder de A140. Er is een bezoekerscentrum voor de Mid-Norfolk Railway in een voormalig stationsgebouw uit 1886, met een tearoom en voldoende gratis parkeergelegenheid.

Als u rechtsaf de Bure Valley-spoorweg verlaat, gaat u richting Coltishall. Let op: er geldt nu een snelheidsbeperking (40 mph) op dit stuk weg tot aan Coltishall. Eenmaal in Coltishall is er een geplande stop voor wat verfrissing en lichte lunch in café Piece of Cake, oorspronkelijk opgericht in Hoveton in juli 2010 en in 2014 verplaatst naar wat vroeger de Old Salvation Army Hall was, nu bekend als de River Rooms . Alles wat wordt verkocht, is vers, lokaal geproduceerd en huisgemaakt, de taarten zijn erg populair, net als de lichte lunches. U kunt kiezen voor een zitplaats binnen met uitzicht over de moerassen of een zitplaats op de ommuurde buitenplaats. Ik kan dit café ten zeerste aanbevelen, het eten is eersteklas, de koffie is van uitzonderlijke kwaliteit (Lavazza) en het personeel is erg aardig en vriendelijk, met voldoende gratis parkeergelegenheid.

Kort nadat je Piece of Cake Cafe hebt verlaten, steek je de rivier de Bure over, waar de brug nu van beton is gemaakt en in de loop der jaren vele incarnaties heeft doorgemaakt. De brug is gebouwd in 1913, na de grote overstroming van 1912 om het overstromingswater te laten passeren.

Rijdend naar Alysham heb je een route-optie, door rechtsaf te slaan Norwich Road in Alysham en volg voor 0,5 mijl (0,8 km) aan de rechterkant kun je het Aylsham-uiteinde van de Bure Valley Railway bezoeken, waar een café is en gratis parkeergelegenheid beschikbaar ter plekke. Als u Alysham achter u laat, gaat u de B1149 op naar de Georgische stad Reepham, die werd genoemd in het Domesday Book van 1086. Hier werd het vermeld als "Refham", wat betekent dat het landhuis van de gerechtsdeurwaarder of de landvoogd van het Oud-Engelse gerafa (gerechtsdeurwaarder) en ham (huis). Reepham heeft sinds 1277 de status van marktstad en slechts 1,6 km buiten de stad ligt Whitwell en Reepham Station. Genesteld op het platteland van Mid-Norfolk, net naast Marriott's Way, dat nu een voetpad, ruiterpad en fietsroute van 26 mijl is die langs het pad van twee niet meer gebruikte spoorlijnen loopt, een deel van de oude M&GN; lijn tussen Norwich City Station en Melton Constable (Norwich naar Whitwell), en van de Great Eastern-lijn tussen Wroxham en County School (Reepham naar Aylsham), beide verbonden door de Themelthorpe Curve. De route is vernoemd naar de hoofdingenieur en manager van het Midland and Great Northern Railway-systeem William Marriott. Het station is liefdevol in oude glorie hersteld. Het werd heropend voor het publiek in 2009, bijna 50 jaar nadat het oorspronkelijk gesloten was voor passagiers, met herleid spoor en zijsporen, verworven rollend materieel bracht het oude station en het seinhuis werd weer tot leven gebracht, je kunt nu een stap terug in de tijd nemen en verken de verzameling stoommachines, ga zitten en eet of drink gewoon of geniet gewoon van een ritje met de stoomtrein, met veel gratis parkeergelegenheid op het terrein, maar controleer wel de dienstregelingen en openingstijden van de treinen.

Ga vanuit Whitwell naar de A1067 naar Guist, waar u linksaf de B1110 op gaat en gedurende 3,2 km de borden naar Dereham volgt. Er is een routeoptie door linksaf te slaan en 0,3 km te reizen om het County School Station te bezoeken; gebouwd in 1886 om de privéschool te dienen (voor zonen van lokale rijke boeren of ambachtslieden). In 1904 werd de school de Watt's Naval Training School. Dit schilderachtige station, ooit het knooppunt voor treinen naar Wells, Norwich en Wroxham met drie perrons. dient als een plaats van stille reflectie, geduldig wachtend op de terugkeer van de treinen, je kunt de tolerante voetpaden verkennen die langs een deel van het land lopen. De site bevat ook een origineel historisch rijtuig, een museum, een theesalon en een miniatuurspoorbaan. Helaas zijn deze alleen open van vrijdag tot zondag van 11.00 tot 15.00 uur, met gratis toegang en parkeren.

De terugrit terug naar Dereham is ongeveer. 7 mijl (11,3 km) langs enkele zeer mooie bochtige wegen. Hier steekt u de laatste rivier over die de Norfolk Broad's vormt, de rivier de Wensum. De bron is te vinden tussen de dorpen Colkirk en Whissonsett op 75 km lang, een zijrivier van de rivier de Yare waar deze samenkomt in Whitlingham. Als u verder gaat over de B1146 naar Dereham, eindigt u de tour bij de Mid Norfolk Railway, een nu bewaard gebleven standaard spoorlijn, een van de langste in Groot-Brittannië met een lengte van 17,5 mijl (28,2 km).