In de Alpen rondrijden is een hele ervaring. De éne bocht ben je nog niet door of de volgende dient zich al weer aan. Vanuit het dal al klimmend het landschap zien veranderen van bosrijke hellingen met klaterende watervallen tot aan alpenweides waar geen boom meer te vinden is en asfaltwegen die de eeuwige sneeuw doorklieven. Bovenop de berg aangekomen genieten van fenomenale uitzichten over de omliggende besneeuwde bergtoppen, alsof je op het dak van de wereld staat. Dat is voor mij puur genieten en daarom waardeer ik deze route met 5 sterren.

De route start bij Hotel La Svolta in Chiuro, een plaatsje in het Sondriodal. Door dit dal slingert ook een riviertje, de Adda. Dit riviertje heeft zijn oorsprong op de Stelvio en vindt zijn weg door het dal richting het Comomeer. De route volgt dit riviertje tot aan het Comomeer.

Het Comomeer is een meer met een oppervlakte van 146 km² en is het op twee na grootste van de Italiaanse Alpenmeren. Het meer is van glaciale oorsprong en ligt op 198 meter hoogte, de maximale diepte is 425 meter. Daarmee is het Comomeer het diepste meer van Italië.
De grootste watertoevoer is de eerder genoemde rivier de Adda, die het meer in het noorden bij Colico binnenstroomt en in het zuidoosten bij Lecco weer verlaat.
Langs het Comomeer vind je talloze kleine dorpjes van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over het meer. In één van deze dorpjes, Gravedona, is het de moeite waar om even te stoppen en een moment te genieten van het uitzicht over het water. Aan de ene kant de kade met de restaurantjes en winkeltjes, aan de andere kant de bergen die uit het water omhoog komen.

Een paar kilometer verderop in het dorpje Dongo tref je een echt Italiaans cafeetje, San Gottardo. Zo'n cafeetje waar de serveerster met rappe Italiaanse tongval naar de keuken staat te roepen wat er besteld is. Geweldig om te zien en te horen. Aan de andere kant van de straat zie je een klein haventje met een paar bootjes erin, altijd leuk voor een foto.

Na de koffie vervolg je de route langs het Comomeer. Bij Mennagio wordt het Comomeer verlaten en volg je de SS340 richting Porlezza, een klein plaatsje aan de Italiaanse kant van het Luganomeer.

Het Luganomeer is een meer in het zuidoosten van Zwitserland, aan de grens tussen Zwitserland en Italië. Het meer draagt de naam van de grootste stad aan zijn oevers, Lugano en ligt tussen het Comomeer en het Lago Maggiore in. Het meer watert via de Tresa af op het Lago Maggiore. Het diepste punt, 288 meter, ligt iets voorbij Gandria in het Italiaanse deel van het meer. De oppervlakte bedraagt 48,7 km².
In 1848 werd een dijk over het meer gebouwd, tussen Melide en Bissone, de Melidedijk. Hiermee werd een directe verbinding tussen Lugano en Chiasso mogelijk. Over de dijk lopen tegenwoordig de Gotthardspoorlijn en de autosnelweg A2. De dijk deelt het meer in twee bassins, een 27,5 km² groot noordelijk bassin en een 21,4 km² groot zuidelijk bassin. Een kanaal met bruggen laat waterstroming en scheepvaart toe.

In Porlezza is een ijssalon gevestigd die bekendheid heeft verworven in de regio. Het ijs wat daar gemaakt wordt smaakt het beste in de hele omgeving volgens insiders. Het beste kun je dat natuurlijk zelf even testen. Al genietend van je ijsje heb je een geweldig uitzicht over het Luganomeer.
Wil je deze ijssalon Visconti bezoeken sla dan niet linksaf na RP6, maar rijdt rechtdoor en ga op de rotonde rechts. Na 100m tref je 'Gelateria Visconti' aan de rechterkant. Het ligt verscholen tussen de twee aangrenzende panden, maar is te herkennen aan de fleurige markiezen voor de ramen met opschrift 'Gelateria' en 'Bar'.

Na deze koude onderbreking vervolg je de route door een prachtig slingerende weg welke na en kilometer of 15 uitkomt bij een aantal erg korte en scherpe haarspeldbochten. Let hier goed op, het kan zomaar gebeuren dat je een automobilist op jouw weghelft tegenkomt.

Tijdens het rijden van deze krappe haarspeldbochten ben je ook de Italiaans-Zwitserse grens over gestoken. Zwitserland staat bekend om z'n hoge boetes bij snelheidsovertredingen, rustig aan dus! Bij Maroggia loopt de route weer langs het Luganomeer, nu langs het zuidelijke bassin. Ook de hierboven genoemde Melidedijk komt in beeld, de route loopt er over heen.

Aan het eind van deze dijk vind je aan de linkerkant Swiss Miniature. Dit kun je vergelijken met Madurodam, maar dan voor Zwitserland. Veel kenmerkende zaken van Zwitserland zijn in dit park in het klein nagebouwd. Modeltrein-liefhebbers zullen genieten van de G-schaal treinen die door het park rijden. In het omliggende park heb je ook een prachtig uitzicht over het water.

Vanaf RP12, enkele kilometers verderop in de route, kun je genieten van het Luganomeer in al haar glorie. Het heldere water, de bedrijvigheid op het meer, de stad die tegen de hellingen aan is gebouwd, de imposante bergen om je heen. Geweldige locatie om eens in alle rust om je heen te kijken in wat voor prachtige omgeving je bent beland.

In de stad kom je langs de tentoonstelling 'Dal tam-tam alla radio digitale', die 100 jaar uitvindingen in de communicatie weergeeft. De makers van de tentoonstelling definiëren het als een pad. In feite volgen we in een paar strekkende meter waarop zaken zijn uitgestald meer dan 100 jaar van onze geschiedenis, door de aanwezigheid van historische radiotoestellen en verschillende communicatiemiddelen. Leuk om even te bezoeken en nog leerzaam ook!

In Gordola kun je ervoor kiezen om rechtsaf te slaan en de Verzasca-dam te bezoeken. Naast een geweldig uitzicht over het water én het dal bestaat de mogelijkheid om hier een elastiek aan je enkels te laten knopen waarna je vriendelijk wordt verzocht om van een plankje af te springen: Bungee Jumpen!
De James Bond-kenners zullen deze plek wellicht herkennen. In de film 'Golden Eye' sprong de Britse Geheim Agent van een dam af. Die opnamen zijn hier gemaakt. Je kúnt dus als je wilt net als James Bond beleven hoe dat voelt. Ik heb even over geslagen en alleen genoten van het gewéldige uitzicht... :-)

De route komt langs Locarno. Vanaf RP18 in de route heb je een prima zicht op het derde meer tijdens deze route: Het Lago Maggiore. Het meer is 212 km² groot, 60 km lang, het breedste punt is 10 km en de maximaal diepte is 372 meter. Zowel in Italië als Zwitserland ligt het meer in Italiaanstalig gebied. Het meer is, net als de andere grote Italiaanse Alpenmeren, in één van de ijstijden door een gletsjer uitgeslepen.
Er leven ook beroepsvissers van het meer. Er wordt ongeveer 150 ton vis per jaar gevangen waaronder een forelsoort die nergens anders ter wereld voorkomt.
Het meer is sinds lange tijd een belangrijke toeristische trekpleister. De Europese adel streek in de 19e eeuw massaal neer in de luxe hotels of bouwde eigen villa's, vaak met een botanische tuin zoals in Alpino, Baveno of Pallanza. Zo is langs de oevers van het hele meer een exotische beplanting ontstaan, met voornamelijk verschillende soorten palmen.

Verderop in de route kom je langs het Palagnedra meer. Dat is een meer dat, in tegenstelling tot de eerdere meren waar de route langs loopt, kunstmatig is aangelegd door een dam in de rivier Melezza te bouwen. Door toedoen van deze dam is de rivier over enkele kilometers uit zijn oevers getreden en is het meer ontstaan. Werkgelegenheid en reguleren van de hoeveelheid water in de achterliggende rivier waren de hoofdredenen om deze 72m hoge dam in 1952 te bouwen. Een mooi uitzicht over de dam heb je bij RP21.

10 kilometer verder - inmiddels rij je weer in Italië - in de route doemt er ineens een basiliek op, het 'Santuario della Madonna del Sangue', ofwel het 'Heiligdom van de Madonna del Sangue'. Dit heiligdom is gewijd aan de Maagd Maria en het werd gebouwd op de plaats waar in 1494 een wonder plaatsvond: een kleine muurschildering van de zogende Madonna werd tijdens een betoging geraakt door een steen en begon te bloeden. Dat is dé reden dat dit heiligdom de bestemming is van vele bedevaarten uit de omgeving.
Een bezoekje aan de basiliek is de moeite waard. Van buiten imposant, van binnen een hele mooie moderne kerk die als het ware de vroegere oudere kerk heeft geïntegreerd.

De route slingert nog een kleine 20 kilometer langs de Melezza om uiteindelijk bij Masera af te buigen naar het noordwesten. Kort daarna wordt, nadat de grens met Zwitserland weer is overgestoken, de enige pas van betekenis in deze route bedwongen, de Simplonpas met een hoogte van 2005 meter.
De Simplonpas verbindt het Rhônedal in het Zwitserse kanton Wallis met het Val d'Ossola in de Italiaanse provincie Verbano-Cusio-Ossola. De pas werd voor het eerst veelvuldig gebruikt in de vroege middeleeuwen als handelsweg tussen Italië en Frankrijk. Napoleon liet de weg helemaal vernieuwen zodat hij er met zijn artillerie over kon. De huidige Simplonpas behoort tot de best aangelegde bergpassen van Europa, met een gemiddelde wegbreedte van 6 meter. In de winter blijft de pas geopend.

De plaats Brig, de eindbestemming van deze route, wordt bereikt via de Ganter Bridge. Dit is een brug van gewapend beton met meerdere overspanningen. Het is met een lengte van 678 meter de op één na langste overspannende brug in Zwitserland. De brug, met een maximale hoogte van 150 meter, ligt over de vallei van de Ganter-rivier en langs de Simplonpas, waar je net overheen gekomen bent. Men is begonnen met de bouw in 1976, de voltooiing was in 1980.

Na het verlaten van deze brug bereik je even verderop de plaats Brig. Kort voor het hotel loopt de route langs een motorzaak, Bärenfaller Moto-Shop. Mocht er behoefte aan zijn kun je deze shop bezoeken, er zijn een paar mensen aan het werk die weten waar ze het over hebben.

Veel plezier tijdens deze route!