Je kunt prima in 1 dag vanuit Nederland naar de Bayerische Rhön reizen. Maar het is leuker om daar iets meer tijd voor te nemen. In twee dagen heb je uitgebreid de kans alle heerlijke kronkelwegen in de Eifel, het Westerwald en de Rhön te rijden. Deze route is de tweede route uit de Rhön-routecollectie. Vandaag verlaat je het Westerwald, om door te reizen naar Hotel zur Mühle in Bad Bruckenau, van waaruit je de komende dagen 2 rondritten rijdt.

De ochtend begint met een goed ontbijt, waarna je op het gemak aan je rit begint. Met ongeveer 226 kilometer voor de boeg, heb je ruim de tijd om - naast het motorrijden - ook van de omgeving te genieten. Er zijn voldoende bezienswaardigheden onderweg.

De weg begint rustig. Je duikt direct de bossen in om richting Herdorf te rijden. Hier kun je tanken en weer verder op pad. De weg slingert met ruime glooiende bochten Oostwaarts, naar de waterburcht van Hainchen, een middeleeuwse burcht die de tijd heeft doorstaan. Ooit was het een strategisch verdedigingspunt (daterend uit 1290), tegenwoordig wordt het park rondom de burcht druk bezocht.

De weg slingert verder tussen het afwisselende landschap. Je route gaat over glooiende heuvels, door bossen en langs weides. Voor je er zelf erg in hebt, zit je alweer 90 minuten op de motor en is het eerste moment voor een pauze aangebroken. In Oberndorf kun je stoppen bij Gaststätte Zur Linde Siegbach, voor een Duitse Tasse Kaffee und Kuchen.

Na deze pauze volgen de dorpjes elkaar iets sneller op. In een van die dorpjes (Bad Endbach) rij je onder het imposante Salzbödeviadukt door. Dit technische meesterwerk strekt zich uit over de vallei met een lengte van 175 meter en 18 meter hoog. Tot 2001 reed de enkelsporige Aar-Salzböde-Bahn over het traject. Tegenwoordig is het een toeristische attractie in het dorp.

De natuur neemt de route weer over: de bossen en weidelandschappen domineren weer het landschap. Een aantal dorpjes in dit landschap herbergen oude burchten en kastelen. De eerste op je route is de Oberburg in Fronhausen. Deze waterburcht werd aan het einde van de 13e eeuw gebouwd en diende afwisselend als vesting, bierbrouwerij en herberg. Tijdens de Dertigjarige oorlog werd het ernstig beschadigd door een brand. Tegenwoordig is het in privaat bezit, waardoor je het uitsluitend van buiten kunt bewonderen.

Verder op de route zie je Burg Staufenberg. Het kasteel, voor het eerst genoemd in 1233, behoorde toe aan de graven van Ziegenhain. In 1273 werd het kasteel verwoest tijdens een oorlog tussen Hessen en het aartsbisdom Mainz. Na de Dertigjarige Oorlog werd het niet herbouwd en raakte het in verval. In 1858 kochten prinsen Lodewijk en Hendrik van Hessen-Darmstadt de Unterburg en herstelden het kasteel. In 1925 werd het eigendom van de Hessische staat. De Unterburg werd in 2002 verkocht en huisvest nu Hotel Burg Staufenberg.

En in het derde dorp op een rij zie je Burg Ellhaus. Exacte informatie over de oprichting van het kasteel is niet beschikbaar. Het vermoeden is dat het kasteel in de 13e of 14e eeuw is gebouwd als vierkante laatgotische woontoren. De woontoren, bekend als de ‘Alter Stock’, heeft muren van zo’n 1,8 meter dik. Vermoedelijk is rond 1679 het kasteel uitgebreid met de “Neuen Stock” (ook wel “Burg am Wasser” genoemd).

Vind je het leuk om (het park rondom) een kasteel te bezoeken, dan kun je in Laubach het gelijknamige kasteel bezoeken. Ook dit kasteel is vermoedelijk gebouwd in de 13e eeuw. In 1418 kwam het kasteel in het bezit van de graven van Solms-Laubach. Telgen van deze familie wonen vandaag de dag nog steeds in deze gebouwen.

Om alle indrukken van deze kastelen te verwerken, kun je in Schotten een korte pauze inlassen. In het centrum van dit stadje kun je kiezen uit een aantal leuke cafés en restaurants.

Met nog 70 kilometer te gaan, breekt het laatste deel van je route aan. De kastelen heb je achter je gelaten. Maar de heuvels en bossen blijven je vandaag vergezellen tot het einde van de route.

Voordat je aankomt in Bad Brückenau staat er optioneel nog een bijzondere plek op de lijst. Vind je het leuk om de niet-zo-standaard bezienswaardigheden te bezoeken? Dan is het zeker de moeite waard om in Bermuthshain de Wilhelm-Dillemuth-schans op te zoeken. Je moet even kort van de route afwijken, maar na ongeveer een kilometer zie je iets spectaculairs opdoemen: een oude vervallen houten skischans. Boven op de heuvel Höllerich is in 1970 een van de laatste Duitse houten skischansen in gebruik genomen. Ooit was het een middelpunt voor de regionale sport en toerisme. Het was een populaire plek voor (amateur-)schansspringers. Helaas werd de schans na alweer een decenium uit gebruik genomen, waardoor het langzaam begon te vervallen. Pas in 2003 werd het als een historische plek betiteld en wordt een beetje zorg besteedt aan de schans. Zo is bijvoorbeeld een observatieplatform gebouwd aan de voet van de schans. Als urbex-fotograaf vind je deze plek misschien wel leuk om te bezoeken.

Na dit wonderbaarlijke uitstapje komt de route dan toch aan het einde. Na een niet al te lange dag rijden, kom je hopelijk goed aan bij het hotel in Bad Brückenau. In de avond kun je in een van de restaurants in de stad een heerlijke maaltijd eten.