Vanuit het startpunt in Cangas de Onis rijdt je direct de bergen van uitlopers van de de Picos de Europa in. Op diverse plaatsen zijn fraaie uitzichtspunten van waar uit je mooi zicht hebt op de bergen en de stuwmeren. Een paar kilometer voor het eerste stuwmeer bereik je de eerste bergpas, de Puerto del Pontón, met zo'n 1263 meter nog niet de hoogste van vandaag. De route volgt een aantal stuwmeren waaronder de Embalse de Riano.

Spanje kampt al sinds mensenheugenis met gebrek aan water en het is dus niet zo gek dat men op tal van plaatsen embalses of pantanos (stuwmeren) heeft aangelegd om smelt- en regenwater op te vangen voor irrigatie en het opwekken van elektriciteit. Het embalse de Riaño is er een van en het kent een opmerkelijke en lange geschiedenis.
Er zijn in Spanje ruim 350 embalses met een totale capaciteit van meer dan 55.000 kubieke hectometer ofwel 55 miljard liter water. Dat lijkt veel, maar toch kent Spanje nog altijd grote problemen en het enigszins megalomane plan uit het begin van deze eeuw van de regering Aznar om water uit het noorden (rivier de Ebro) rechtstreeks naar het zuiden te leiden getuigt daarvan. Dit plan is destijds door de socialistische regering van Zapatero in de ijskast gezet uit milieuoverwegingen. In de zeventiger jaren, na de dood van Franco, was de liefde voor het milieu wat minder populair bij de socialisten, want de plannen voor de aanleg van een groot stuwmeer bij het plaatsje Riaño die al voor de dictatuur van Franco ontwikkeld waren, werden onder het bewind van de eerste socialistische premier na Franco, Felipe González, netjes uitgevoerd. De embalse de Riaño ligt ten zuiden van de Picos de Europa op ruim 1100 meter boven zeeniveau. De stuwdam is gebouwd in de rivier de Esla en heeft een meer gecreëerd met een kustlijn van 103 kilometer en een inhoud van meer dan 650 kubieke hectometer, waarmee het qua omvang in de top twintig staat van de lijst van de embalses die Spanje rijk is. De grootste zijn vijf keer zo groot als die van Riaño, maar er zijn ook veel kleintjes met een inhoud van minder dan 50 kubieke hectometer. In elk geval is de embalse de Riaño een indrukwekkend meer.

Even verderop rijdt je ook nog langs Embalse del Porma, een stuwmeer, met een inhoud van 317 hm2 en daarmee het derde grootste stuwmeer van de provincie Leon. Het is in gebruik sinds 1968,

Vergeet niet te tanken zodra je de kans krijgt, want de tankstations zijn dun gezaaid in deze regio.
De Puerto de San Isidro is vandaag het hoogste punt van de route met zijn 1520 meter. Deze bergpas is tevens de grens tussen de provincies Castilië en Leon en Asturië. Buiten een paar huizen is er verder weinig te beleven.
Vlak voor Cabañaquinta is er een eettentje genaamd Mesón La Panoya, en in Cabañaquinta zijn een paar barretjes. Even verderop in Pola de Laviana zijn ook nog mogelijkheden om wat te eten, te drinken of te tanken.

Je komt nu weer langzaam terug in de bewoonde wereld en met Oviedo als eindpunt van deze route bereik je de hoofdstad van de provincie Asturië. De stad is gesticht in het jaar 761 en heeft dus een lange historie. Oviedo telt heden ten dage ongeveer 217.552 inwoners.

In de 9e eeuw werd in Asturië een vernieuwende pre-Romaanse bouwstijl ontwikkeld. De hoogtepunten worden gevormd door de kerken in en rond de stad zoals de Santa María del Naranco, San Miguel de Lillo, Santa Cristina de Lena, de Cámara Santa en San Julián de los Prados. De Asturische bouwstijl heeft grote invloed gehad op de religieuze architectuur van het schiereiland. Veel van deze bijzondere bouwwerken zijn beschermd als UNESCO werelderfgoed.

Santa Maria del Naranco ligt in een groene omgeving op zo'n drie kilometer ten noorden van de stad. Op de heuvel staat het voormalige zomerpaleis van Asturische koning Ramiro I gebouwd in 842. Dit werd later omgebouwd tot de preromaanse kerk Santa Maria del Naranco. Vlakbij ligt ook de eveneens preromaanse kerk San Miguel de Lillo.
De kathedraal van San Salvador is gebouwd in een laat-gotische stijl. In 1388 werd begonnen met de bouw en het werd voltooid in 1587. Het is een basiliek met een schip en twee zijbeuken. Het dak van het schip is 20 meter hoog en is verdeeld in vijf kruisgewelfde secties.

De Plaza del Fontan is een rechthoekige plein dat wordt omgeven door arcaden met restaurants en sidrerías (ciderhuizen). Het blauw geverfde ciderhuis Casa Ramón is het enige originele gebouw en naast het plein ligt de overdekte markt El Fontán.
Museo de Bellas Artes de Asturias ligt aan het plein met de kathedraal. De collectie is gehuisvest in drie oude gebouwen en bevat werken van Spaanse en Vlaamse schilders zoals Francisco Goya, El Greco en Pablo Picasso.
Campo de San Francisco is een stadspark in het centrum van de stad.
De Palacio de Congresos de Oviedo is een grote tentoonstellings- en congresruimte ontworpen door de architect Santiago Calatrava.