Deze route (oorspronkelijk van Martin Weerstand) volgt vanuit Papekop de Lek en de Nederrijn tot Arnhem. Mooie stuurbochten en landschappelijk erg mooi. Onderweg passeer je niet alleen oude steden maar ook nieuwe- en oude, historische waterwerken. Vernuftige bouwwerken waarmee Nederland droge voeten weet te houden. De historische waterwerken waren vaak ook verdedigingswerken en maakten deel uit van de Hollandse Waterlinie. Langs de Nederrijn is het uitzicht naar de overkant, de beboste en bebouwde Stuwwallen uit de IJstijd, weergaloos. Het nodigt uit om te stoppen en gewoon even te genieten.

De route gaat verder Arnhem in over de beruchte en beroemde John Frostbrug (vroeger: de Rijnbrug). De Rijnbrug, waar veel soldaten zijn gesneuveld in WOII, is bekend van de Slag om Arnhem en Operation Market Garden. Na Arnhem natuurlijk Rozendaal, het begin van de Veluwezoom, richting Posbank. Ook een prachtige route met als “kers op de taart” de door beginnende motorrijders gevreesde haarspeldbochten in de Bovenallee en de Beekhuizenseweg. Boven op de Posbank (90m boven N.A.P.) is een stop aan te raden. Een weids Heidegebied met zijn mooie vergezichten, uitzichtpunten en wandelpaden in alle richtingen.
Na de Posbank is er in De Steeg een kleine omweg langs kasteel Middachten. Hierna volgen op de route afwisselende landschappen van Ellecom, Dieren, Laag Soeren en niet te vergeten het Deelerwoud. Open Coulisselandschap na Otterlo, uitnodigend, lekker sturen, vlot rijden richting het einde van de route in het Jeugddorp “De Glind”, bij Grand Café Ons.

De Glind verdient speciale aandacht. Het is een gewoon dorp in de buurt van Barneveld. Hier groeien kinderen op die uit huis geplaatst zijn. Het dorp heeft alles wat jongeren nodig hebben. Ze wonen in een gezinshuis of kleinschalige behandelvoorziening, gaan naar school en volgen leerwerktrajecten. Er zijn allerlei voorzieningen voor vrije tijd. Eén ding is zeker: ze horen erbij en doen mee in het dorp. Ze krijgen daarbij steun van professionals én van de dorpsbewoners. In het Grand Café Ons volgen jongeren ook leerwerktrajecten, een bezoek waard dus.

Let op!
Pont Beusichem - Wijk bij Duurstede, tarief 2021 motor: € 1,50 auto: € 2,50. GEEN PIN

Bijzonderheden in deze route op volgorde van rijden

Papekop
De voormalige ambachtsheerlijkheid, later de gemeente Papekop lag in het uiterste westen van de provincie Utrecht. Van oorsprong bestond het grondgebied grotendeels uit moeras, in eigendom van de bisschop van Utrecht. Deze gaf stukken grond uit om te ontginnen: de zogenaamde cope-ontginning (cope = contract om een gebied te ontginnen). Voor het gebied van “Pape-cope” bepaalde hij dat de opbrengst van deze ontginning gebruikt werd om de pastoor, de paap, van Waarder te voorzien in levensonderhoud. (Paap = verbastering van Papa, oftewel de Paus. Niet alleen de paus, maar ook de lokale geestelijke werd dorpspaap, parochiepaap of mispaap genoemd).

Oudewater
Stad Oudewater verkreeg stadsrechten in 1265 en is daarmee de oudste stad in het Groene Hart. Oudewater ligt aan de monding van het riviertje de Lange Linschoten in de Hollandse IJssel. Oudewater heeft ruim 300 historische panden, 97 gemeentelijke monumenten en 127 rijksmonumenten en heeft daarmee de hoogste monumenten-dichtheid van Nederland. De stad is internationaal bekend vanwege de 'Heksenwaag' (1545) en rijk geworden door de touw-industrie, wat de inwoners ook de bijnaam 'Geelbuiken' heeft opgeleverd. In Oudewater vind je dan ook het Touwmuseum “De Baanschuur”

Vianen, de Lekpoort (1500nC)
Vianen is een historische stad met meer dan 90 rijksmonumenten. De Lekpoort is de laatste stadspoort van Vianen die nog overeind staat. Samen met de Oostpoort en de Landpoort vormde deze poort tot de 19e eeuw de toegang tot de ommuurde binnenstad. In de 14e eeuw bestaat de poort uit slechts een eenvoudige doorgang met twee torens. Rond 1500 bouwt men de poort zoals hij nu is, met twee verdiepingen.

Vlak boven de poort is het verblijf van de poortwachter. Daarboven was ooit de gevangenis en helemaal bovenin kon men de zolder gebruiken als uitkijkpunt. De klok in de torenspits, in 1647 gemaakt door François Hemony, geeft niet alleen de tijd aan, maar werd destijds ook gebruikt als noodsignaal bij brand en onraad.

Vianen, de Grote Sluis
De Grote sluis Vianen is een schutsluis tussen de Lek en het Merwedekanaal bezuiden de Lek. De vaarweg is CEMT-klasse IV, d.w.z. voor schepen tot een. lengte van 105 m., breedte max 9,5 m. en een diepgang van 3 m. met een strijkhoogte leeg/geladen van 6,7/5,3 m.
De sluis heeft twee achter elkaar gelegen schutkolken van 120 m lengte, wijdte 12 m, kolkbreedte 24 m, diepte buitendrempel NAP -2,24 m, diepte midden- en binnendrempel KP -3,64 m, en een dubbele ophaalbrug - de Hoge brug - over het buitenhoofd, hoogte in gesloten stand NAP +6,50 m.

Fort Everdingen
Het torenfort (een fort bestaande uit een centrale toren van twee of meer verdiepingen in zwaar metselwerk) werd gebouwd tussen 1842 en 1847 op de plek waar de Lekdijk en Diefdijk samenkomen. In 1874 werd het torenfort ingrijpend gewijzigd. De bovenste verdieping werd afgebroken en de kwetsbare frontzijde werd grotendeels omgeven door een contrescarpgalerij (is het steile talud van een (eventueel droge) gracht). Dit is een metersdikke aarden wal met in de basis een bakstenen galerij van twee verdiepingen. Dit bood extra ruimte voor de legering van soldaten en de opslag van materieel. Er was ook een poterne (een geheime toegang- of uitvalspoort), die de manschappen gebruikten om direct de frontwal te bereiken. In 1877 kwamen twee grondgedekte gebouwen, gebouw A en B, gereed. Deze tellen drie verdiepingen en op de bovenste verdieping stonden kanonnen gestald en op de onderste verdieping lag de munitie opgeslagen. Drie jaar later werd een fortwachterswoning opgeleverd.
Bij het fort liggen drie sluizen voor de inundatie (het laten overstromen) van de polder tussen de Diefdijk en Culemborg. De meest opvallende is de beersluis, een combinatie van een inlaatsluis en een beer (een gemetselde dam), aan de oostzijde van het fort, die samen met de waaiersluis van Werk aan het Spoel werd gebruikt voor de inundatie.
In de omgeving van het fort zijn nog restanten te vinden van de mobilisaties van 1914-1918 en 1939-1940, waaronder een aantal groepsschuilplaatsen type P en een kogelvanger (een muur van baksteen om kogels op te vangen).

Werk aan het Spoel
Al aan het begin van de 18e eeuw ontstaat de benaming ‘het Spoel’. De aangelegde sluis moet een einde maken aan de terugkerende wateroverlast in het Culemborgse Veld. Deze eerste sluis bij het Spoel wordt al snel onbruikbaar door de stijging van de Lek. Aansluitend kent het Spoel een rijke historie…
Toen de Fransen in 1795 onder leiding van Napoleon opnieuw Nederland binnentrokken, werd ter hoogte van het Spoel een gat in de Lekdijk gemaakt om de polders onder water te zetten. Dit gat, een zogeheten coupure, werd verdedigd met een zware artillerieopstelling. In januari in datzelfde jaar moet bij deze ‘post’ aan het Spoel daadwerkelijk de strijd zijn geleverd. De Fransen konden de post onschadelijk maken en lieten het gat in de dijk weer dichten.
in 1815 werd besloten om voor de verdediging van het ‘hart des lands’ de Nieuwe Hollandse Waterlinie aan te leggen. Het doel was door nauwkeurige beheersing van het peil het terrein 40 cm onder water te zetten. Hierdoor werd het zicht op de wegen maar ook op de sloten en bestaande vaarwegen weggenomen. Doorwaden en bevaren werden daardoor onmogelijk gemaakt.
Werk aan het Spoel is gebouwd in de periode 1816-1824 en had als doel de nabij gelegen waaiersluis te beschermen, één van de vijf in de Nieuwe Hollandse Waterlinie.
Samen met de onderwaterzetting voorzieningen van Fort Everdingen kon hiermee de polder tussen Culemborg en de Diefdijk onder water worden gezet om Nederland te beschermen tegen de vijand.

Prinses Irenesluizen
De Prinses Irenesluizen liggen in het AmsterdamRijnkanaal ter hoogte van Wijk bij Duurstede. De sluizen schutten schepen van het kanaal naar de rivier de Lek en andersom. Behalve het schutten van schepen is de sluis ook belangrijk voor de waterhuishouding. In tijden van zeer hoog water hebben de hefdeuren ook een waterkerende functie, zij fungeren dan in feite als dijk. De sluizen en het kanaal stammen uit 1952. Een tweede sluiskolk is in 1974 gebouwd. Breder dan de eerste en daarmee ook geschikt voor de vierbaksduwvaart.
Feiten:
Dat er per jaar ongeveer 38.000 schepen door de Prinses Irenesluis varen;
Al deze schepen bij elkaar ruim 60 miljoen ton goederen vervoeren;
Schepen er 15 a 20 minuten over doen om geschut te worden;
Het verval van het water gemiddeld 3,50 meter is;
De sluis 24 uur per dag en alle dagen van het jaar in bedrijf is;
De sluis uit 2 sluiskolken bestaat , waarvan de grootste geschikt is voor de duwvaart;
De hefdeur van de duwvaartsluis 280.000 kilo weegt;
Dat er in 2006 tijdens de deurrenovatie 23 pasgeboren zwaluwen in een opvangcentrum zijn grootgebracht

Wijk bij Duurstede
Door en langs de Vestingstad Wijk bij Duurstede stromen de waterwegen Nederrijn, Lek, Kromme Rijn en het Amsterdam-Rijnkanaal. Wijk bij Duurstede is een oeroude stad. Tijdens de Romeinse tijd bevond zich op de plek van het huidige Wijk bij Duurstede aan de Rijn een Romeins castellum, wellicht Levefanum. Ook liep de noordelijke grens (limes) van het Romeinse Rijk dwars door Wijk bij Duurstede.

In de vroege middeleeuwen lag hier een van de belangrijkste handelsplaatsen van Noordwest-Europa: Dorestad. Lange tijd is aangenomen dat Dorestad rond 850 viel door aanvallen van de Vikingen. Inmiddels wordt er echter ernstig rekening mee gehouden dat natuurlijke en (kerk)politieke factoren tezamen met de verschuivende machtsverhoudingen waarschijnlijk een belangrijkere rol speelden. De Rijnbedding zou zich wat verplaatst hebben, de haven zou op dat moment ook zijn begonnen te verzanden en daarenboven kwam er een waterstijging. Er zijn vele vondsten gedaan in en rond Wijk bij Duurstede uit deze geschiedenisperiodes, die te zien zijn in Museum Dorestad.
Wijk bij Duurstede kreeg in 1300 stadsrechten van Gijsbrecht van Abcoude. Het was gebouwd aan een in 1270 gebouwde woontoren die zou groeien tot kasteel Duurstede. Waarschijnlijk is kort daarop ter verdediging van de stad begonnen met het aanbrengen van een aarden omwalling en omgrachting waarbij voor de omgrachting deels gebruik werd gemaakt van de oude rivierbeddingen.
Midden 14e eeuw werd de stad in oostelijke richting uitgebreid en vermoedelijk werd in dezelfde periode de stad voorzien van een stadsmuur die voorzien was van stadspoorten en versterkingstorens. De stadsmuur en omgrachting werden rond 1445 vernieuwd.

Wijk bij Duurstede, Molen De Rijn en Lek
Molen De Rijn en Lek is een korenmolen in Wijk bij Duurstede. De Rijn en Lek is gebouwd in 1659 als runmolen. Het is daarmee een zeer vroeg exemplaar van de ronde stenen bovenkruier en is daarom als bouwwerk zeer uniek.

Kasteel Amerongen
Kasteel Amerongen is een kasteel in de uiterwaarden van de Nederrijn. Het behoort tot de "Top 100" van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.
De geschiedenis van Kasteel Amerongen begint officieel in 1286. Op 20 juli van dat jaar verklaarde Floris V van Holland dat Henric en Diederic Borre van Amerongen zijn mannen van leen zijn geworden van den "Huyse dat si doen timmeren". Het kasteel werd in die vroege jaren meerdere malen verwoest en weer herbouwd. In 1557 werd het huis verkocht aan Goert van Reede 1516-1585). Hij trouwde met Geertruid van Nijenrode, die erfdochter van het nabijgelegen Zuylestein was . De eerste kaart waarop Kasteel Amerongen is afgebeeld dateert uit 1597, het jaar waarin het huis werd erkend als ridderhofstad. Frederik van Reede erfde het huis van zijn vader en liet het op zijn beurt na aan zijn zoon Goert. Met Goerts zoon Godard Adriaan van Reede, die het huis in 1641 in bezit kreeg, brak er voor het huis een nieuwe tijd aan. Kasteel Amerongen is in het rampjaar 1672 geheel verwoest door de Fransen en in de huidige stijl weer opgebouwd.

Stad Amerongen
De naam Amerongen wordt voor het eerst genoemd in 1126. In de middeleeuwen was de heerlijkheid Amerongen twee-herig. Zowel het geslacht Abcoude als de domproosdij van Utrecht bezat een aandeel. Uiteindelijk vond er een verdeling van het gerecht plaats, waarbij de domproost in het bezit van Leersum kwam en de heren van Rede het andere deel kregen. De domproost verkocht zijn deel in 1632 aan de prins van Oranje.
In de buurt van Elst (gemeente Amerongen) ligt de Galgenberg, die zijn naam dankt aan het feit dat er op deze berg ooit een galg heeft gestaan. De galg deed alleen dienst als symbool; de enige doodstraf die in Amerongen voltrokken werd, in 1687, was een executie met het zwaard op een voor de gelegenheid gebouwd schavot.

Amerongen was een agrarische gemeenschap. De schapen op de heidevelden van de Heuvelrug leverden de mest voor de akkers. Na de bedijking waren de uiterwaarden met vruchtbare rivierklei eveneens geschikt voor landbouw. Vanaf de 17de tot de 20ste eeuw kende Amerongen tabaksteelt. Het dorp telt nog een tiental karakteristieke tabaksschuren uit deze tijd. Ook staat in Amerongen het Tabaksteeltmuseum.

Stuw- en Sluizencomplex Driel
Het Stuwcomplex Driel maakt deel uit van 3 stuwcomplexen bij Driel, Amerongen en Hagestein. Het zijn onmisbare schakels in het nationale waterbeheer.
Samen zorgen de 3 stuwcomplexen voor een goede bevaarbaarheid van de Nederrijn, Lek en IJssel. De stuw bij Driel - de ‘Kraan van Nederland’ – zorgt via de IJssel, voor voldoende zoetwater voor het IJsselmeer; onze nationale ‘regenton’. Elk stuwcomplex bestaat uit een sluis en een stuw, gelegen op een stuweiland. Daarnaast is een vistrap gemaakt. In Hagestein zitten waterkrachtcentrales in de stuw en bij Amerongen staat die ernaast.

John Frostbrug, Bridge to Liberation
De oorspronkelijke naam van de brug was Rijnbrug. In september 1978 werd de brug vernoemd naar John Dutton Frost. Hij was luitenant-kolonel van het 2e bataljon van de Eerste Britse Luchtlandingsbrigade tijdens de Slag om Arnhem (Wereldoorlog II – september 1944 – Operation Market Garden). Dit bataljon bereikte de brug, maar slaagde er niet in de brug op de Duitsers te veroveren.
Al in 1940 was de brug bij de Duitse invasie in Nederland opgeblazen door het Nederlandse leger om de Duitse opmars te vertragen. Er werd daarna een tijdelijke pontonbrug gelegd terwijl de eigenlijke brug werd hersteld. In augustus 1944 was die brug gereed. Een maand later werd de geheel herstelde brug vernietigd door de Engelsen en Amerikanen; vanuit tactische overwegingen jegens de Duitse troepen in de Betuwe. Na de 2e Wereldoorlog moest de brug dus weer opnieuw geheel hersteld worden. In 1949 werd de nieuwe Rijnbrug voor het verkeer opengesteld.

Posbank
De Posbank is een monumentale bank (banken in de openbare ruimte vormen soms een monument of gedenkteken) en een naastgelegen theehuis op de zuidelijke Veluwe bij Rheden. De bank staat op een hoogte van 90 meter boven NAP in het Nationaal Park Veluwezoom met uitzicht over het IJsseldal, Arnhem, de Achterhoek en de Liemers tot in Duitsland. Ter vergelijking: het hoogste punt op de Veluwe is het nabijgelegen Signaal Imbosch (110 m). De uitspanning die vroeger bij de Posbank stond is bij een brand in 1996 verwoest. In 2002 heeft Natuurmonumenten een nieuw theehuis (Paviljoen de Posbank) laten bouwen volgens een duurzaam ontwerp.

De Posbank is gebouwd ter ere van het 25-jarig jubileum van de heer G.A. Pos op 7 mei 1918. Pos was tweede voorzitter van de ANWB en een van de pioniers van de bond. De Posbank is in de volksmond ook de benaming voor het heuvelachtige heidegebied waarin hij ligt, maar dit gebied heet eigenlijk het Herikhuizerveld.

Kasteel en Landgoed Middachten
Middachten behoort met zijn 900 ha tot de grootste particuliere landgoederen van de Veluwe. Middachten wordt voor het eerst genoemd in 1190 als vrij goed van Jacobus de Mithdac. Aan het begin van de 14e eeuw droeg Everardus van Steenre (1335-tussen 1392 en 1400) de bezitting (ter bescherming) over aan Reinald Graaf van Gelre. Everardus ontving het vervolgens in 1357 van de graaf in leen terug. Everardus van Middachten is stamvader van alle latere heren en vrouwen van Middachten; tot 1625 bleef het kasteel in deze familie. Het kasteel is dus van middeleeuwse oorsprong, maar werd herhaaldelijk verwoest en in gewijzigde vorm herbouwd. Rondom kasteel Middachten kunt u genieten van eeuwenoude tuinen, prachtige lanen, statige bomen, golvende gazons en rozentuinen.

Jeugddorp De Glind
Jeugddorp De Glind is een klein, groen dorp tussen Amersfoort, Leusden en Barneveld. In het dorp vinden jongeren, die om redenen niet bij hun eigen ouders kunnen opgroeien, een (tijdelijk) onderkomen. In De Glind kunt u heerlijk wandelen, uit eten, er is een kinderboerderij en een schateiland. Wij nodigen u van harte uit eens langs te komen! Kom dan ook naar het Grand Café Ons, waar jongeren via een leerwerktraject werken aan hun toekomst!