Vanuit Ainsa de N-260 nemen is een perfecte start van een dag fietsen. Het is een gladde, gemakkelijke route die de bergen bij elke lange bocht dichterbij lijkt te brengen. Er zijn veel weidse vlaktes die lange vergezichten onthullen terwijl je door het landschap rijdt en langs Spaanse dorpjes op de heuvels om je heen rijdt.
Als je door Foradada del Toscar (RP2) rijdt, geeft het bord 1020 m aan, maar met al die bergen om je heen voelt dat niet zo hoog. Maar naarmate de weg afdaalt en je Navarri (RP3) nadert, besef je pas hoe hoog je bent geweest.
Bij het verlaten van Campo verandert de N-260 in de A-136. Hij wordt veel smaller en de rotswand lijkt zich vlak naast de weg te bevinden. Bij het verlaten van de tunnel (RP5) verandert het landschap: de wanden komen dichter bij elkaar en de weg lijkt aan de voet van een scheur in de klif te liggen. De weg is erg smal en er is geen echte plek om te stoppen. RP6 is misschien je enige kans om te stoppen en wat foto's te maken.
De N-260 keert terug en u rijdt weer op een tweebaansweg, maar de bochten en hoeken houden niet op. De lange haarspeldbochten en zachte hellingen verbergen het feit dat u weer hoogte wint.
Zodra u Coll de Espina (RP9) bereikt, is het uitzicht spectaculair. De weg blijft u het ene na het andere uitzicht bieden, gevolgd door lange bochten.
Een korte stop voor een kopje koffie bij het oprijden van de N-230, waarna we noordwaarts rijden door de vallei die Aragon en Catalonië met elkaar verbindt. Dit is een perfecte fietsroute voor wie er graag even rustig bij stilstaat en van bocht naar bocht rijdt, terwijl hij geniet van wat de natuur te bieden heeft. Opnieuw is het een tunnel die een ander uitzicht biedt dan toen je binnenkwam, want het stuwmeer van Embalse de Baserca ligt plotseling aan de kant van de weg. Dit is een van die pittoreske berggezichten die je zomaar ziet verschijnen tijdens het fietsen (RP12).
Als u linksaf slaat op de N-141, beginnen de haarspeldbochten opnieuw terwijl u omhoog rijdt en Mirador de Bossòst nadert. U hebt de kans om even te stoppen en wat foto's te maken (RP15)
De weg verandert in de D618A als je Frankrijk binnenrijdt. Je rijdt door het bos en blijft genieten van de haarspeldbochten die de berghelling afdalen tot je Bagnères-de-Luchon bereikt. Daar is het tijd voor een tankstop (RP18). Je rijdt verder over de D125 en de weg is veel sneller dan voorheen. Al snel sla je rechtsaf richting Saint Beat op de D44. De komende 30 minuten zijn het alleen maar bochten en draaien. Elke bocht lijkt naar de volgende te leiden tot aan de D88, en de weg blijft maar bochten maken. De D618 is minder bochtig, maar er zijn net zoveel bochten om van te genieten. De steile weg gaat steeds verder en draait en draait tot je aankomt in Illartein (RP29). Tijd voor een lunch bij Café Grand Prix.
Volg de D618 en sla dan rechtsaf de D4 op voordat je weer afslaat naar de D17. De weg is smal, bochtig en langzaam. Maar het rijden is fantastisch, helemaal tot aan Col de la Core (RP33), waar je nog wat foto's kunt maken van prachtige uitzichten.
Rijdend door enkele kleine dorpjes zijn de wegen erg smal, net groot genoeg voor één auto, dus voorzichtigheid is geboden. Sla linksaf de D3 op, de weg heeft onderweg kleine dorpjes, wat een afwisseling geeft van de bomen die al zo lang zichtbaar zijn. Sla linksaf en neem de D618 om door meer bossen te slingeren op een zeer smalle weg. Een koffiepauze in Esquen (RP38) en dan is het weer tijd om de vele bochten voor je te nemen. Dit gaat door tot Tarascon-sur-Ariège en de N20, na de kleine weggetjes van het grootste deel van de dag voelen de twee rijstroken in elke richting erg breed en erg snel aan. En gedurende de volgende 30 minuten verandert het landschap net zo snel als je rijdt. Bomen verdwijnen terwijl er aan weerszijden van de weg uitgestrekte velden liggen. Als de weg overgaat in de N22 en je de grens tussen Frankrijk en Andorra nadert, lijkt het bijna kaal na al die boswegen gedurende de dag. Bij aankomst in Andorra zijn er 2 keuzes: een lange tunnel door de bergen of meer snelwegen met veel haarspeldbochten. De keuze is simpel!
Een laatste stop voor wat belastingvrije brandstof en je een weg banen door het opdringende verkeer en het is een welkome aanblik om ons hotel voor de nacht te zien


Deze route kreeg 4 sterren, het was een pittige rit, omdat sommige bergwegen smal en bochtig zijn en de gemiddelde snelheid laag. Maar het landschap maakt alles goed. Drie landen op één dag en geen slechte weg.