De dag begint met een volle tank benzine en een lege blaas! Brandstof kan aan boord worden genomen bij het Morrisons-tankstation en een volle tank zou voldoende moeten zijn voor deze hele reis.

We gaan rechtstreeks naar de vuurtoren van Lowestoft, deze werd gebouwd in 1874 en wordt beschouwd als het oudste gevestigde kustvuurtorenstation van Groot-Brittannië dat nog steeds in gebruik is. Het staat op 16 m hoog, met het licht 37 m boven zeeniveau, is de huidige lichtkarakteristiek één flits per 15 seconden met een bereik van 23 zeemijl (26 mijl / 43 km). Elektriciteit is geïnstalleerd in 1936 en is volledig geautomatiseerd in 1975. Het is gelegen ten noorden van het centrum van Lowestoft. Het fungeert als waarschuwingslicht voor de scheepvaart die langs de oostkust vaart in de buurt van Ness Point, het meest oostelijke punt van het Verenigd Koninkrijk. U kunt parkeren op Whapole Road, met slechts een korte wandeling naar de vuurtoren via Sparrows Nest. U kunt ook een bezoek brengen aan het Lowestoft Maritime Museum in dezelfde buurt.

Als u Lowestoft in het graafschap Suffolk verlaat, gaat u richting Great Yarmouth in het graafschap Norfolk, waar u al snel een korte tijd langs het prachtige gele zandstrand en de 25 kilometer lange zandduinkust rijdt, met zijn restaurants, amusement aan zee en felle lichten langs de andere kant van de weg.

Kort na het verlaten van Great Yarmouth, begin je de vlakke kustlijn te omarmen en begin je een aantal echt mooie bochtige en golvende moerasachtige wegen. U passeert een horsey windpump, deze werd in 1912 gebouwd op de fundamenten van de 18e-eeuwse Horsey Black Mill en werd gebruikt om water van de dijken, die het land doorsnijden en afvoeren, naar het hooggelegen systeem van de broads en getijden te pompen. waterwegen. Het wordt nu gerund en beheerd door de National Trust.

Voorbij de windpomp kunt u rechtsaf slaan als u het uitzichtpunt van de zeehonden van Horsey Beach wilt bezoeken, waar u de zeehondenpups kunt zien geboren worden in hun natuurlijke omgeving van eind oktober tot februari. Het is een klein stukje lopen naar het uitkijkpunt, maar het is nog steeds de moeite waard om te stoppen.

Als u de B1159 volgt, bent u al snel in het dorp Happisburgh met de Happisburgh-vuurtoren aan uw rechterhand; het werd gebouwd in 1790 en is de enige onafhankelijk geëxploiteerde vuurtoren in Groot-Brittannië. Het is ook de oudste nog werkende vuurtoren in East Anglia en gebruikt nog steeds dezelfde optiek die in 1868 werd geïnstalleerd. De toren is bijna 26 meter hoog. Het licht werd in 1947 geëlektrificeerd en bevindt zich 41 meter boven de zeespiegel, de lichtkarakteristiek is 3 witte flitsen, die elke 30 seconden worden herhaald met een bereik van maximaal 15 zeemijl (18 mijl / 29 km). Dit wordt gebruikt om een veilige doorgang rond het zuidelijke uiteinde van de verraderlijke Haisborough Sands te markeren.

Kort na het verlaten van Happisburgh, begin je een licht bebouwd gebied te betreden met een brede bocht naar links en als je uit deze bocht komt, opent het zich gewoon in het meest perfecte uitzicht, met Walcott Beach en de Noordzee aan je Rechtsaf. Een van de meest opvallende kenmerken van Walcott is het feit dat de weg er vlak langs loopt, wat een zeldzaamheid is langs de oostkust van Norfolk. Nadat u Walcott hebt verlaten, begint u al snel een beetje landinwaarts te gaan voordat u terugkeert om de kustlijn bij Mundesley te ontmoeten en dan stevig naar de vuurtoren van Cromer.

Cromer Lighthouse werd voor het eerst gebouwd in 1680 en het huidige gebouw werd gebouwd in 1833. Het is gemaakt van metselwerk en de toren heeft een achthoekige vorm en is 18 meter hoog. Het licht bevindt zich 84 meter boven zeeniveau en zijn lichtkarakteristiek was één flits per minuut, er werd gezegd dat het zichtbaar was tot een afstand van 27 zeemijl (31 mijl / 50 km). Elektriciteit werd in 1958 geïnstalleerd om het licht van stroom te voorzien en het werd pas volledig geautomatiseerd in 1990. Het bevindt zich op 800 meter van de rand van de klif (hoewel het nu veel dichterbij is) in Foulness, ten oosten van de stad Cromer om als een gids voor passerende schepen.

Als je de vuurtoren verlaat, ga je naar Cromer voor een geplande stop bij Costa voor een drankje.

Vanaf Cromer op de A149 passeert u zowel Runtons, Oost als West, voordat u aankomt in de badplaats Sheringham, waar het motto van de stad, in 1953 werd toegekend aan de Sheringham Urban District Council, "Mare Ditat Pinusque Decorat", Latijn is voor "De zee verrijkt en de dennen siert" en is een bezoek waard als je tijd hebt.

Als je Sheringham achter je laat, passeer je de mooie schilderachtige dorpjes Weybourne, Kelling, Salhouse, Cley en Blankney in die volgorde voordat je in Stiffkey aankomt, hier wordt de weg een beetje smal door het dorp, dus wees niet te verrast om zie tegemoetkomende bussen of vrachtwagens in het midden van de weg voor de volgende halve mijl of zo.

Eenmaal door Stiffkey kom je al snel aan in de zeehaven van Wells Next to the Sea, een ideale plek voor een lunch. Wells wordt toevallig ook genoemd in het Domesday Book, het is altijd een zeehaven geweest die nog steeds in gebruik is en dateert uit de jaren 1300. Weg van de kade, heeft het charmante Staithe-straten en traditionele winkels, die allemaal deel uitmaken van een prachtig netwerk van smalle straatjes, oude steegjes en werven, die wachten op u om te verkennen.

Vanuit Wells passeer je meer kleine maar mooie kustdorpen voordat je aankomt bij de vuurtoren van Old Hunstanton. De huidige vuurtoren werd gebouwd in 1840 maar stopte met werken in 1921, er stond al een vuurtoren op deze plek sinds de 17e eeuw. De toren staat op 19 meter hoogte en het licht op 26 meter boven zeeniveau en heeft een lichtkarakteristiek dat de lamp twee keer per stuk twee seconden zou verduisteren, elke dertig seconden, met een bereik van 16 zeemijl (18 mijl / 30 km). Dit diende om schepen naar de veilige wateren van de Lynn Deeps te leiden. Het werd gebouwd op het hoogste beschikbare punt aan dit deel van de kust op de kliffen van Old Hunstanton.

Je eindbestemming lonkt, Hunstanton, of Sunny Hunny zoals het beter bekend is bij motorrijders. Dit is een elegante Victoriaanse badplaats die tegenwoordig vaak bezocht wordt met honderden prachtige motoren en hun berijders. Het profiteert ook van een aantal spectaculaire zonsondergangen vanwege het op het westen gerichte aspect.